Yaklaşık 45 yıllık politik yaşamımda kimseye seçimlerde desteklemesi gereken parti hakkında telkinde bulunan yazı yazmadım. Kimseye “şu partiye oy vermek gerekir” demedim. Belki o zamanlar da demek gerekiyordu ve ben bunun önemini kavramadım, olabilir. İlk kez bu seçimde bunu söylemek ihtiyacı duyuyorum. Bu seçimde HDP’yi desteklemenin çok önemli olduğunu düşünüyorum.

Neden böyle düşündüğümü sıralayayım.

İlk kez, yüz yıla yakın bir zaman diliminde varlıkları inkâr edilen Kürtler ve Kürtlerle kader ortağı haline gelen farklı demokrasi güçleri, “bir demokratik muhalefet odağında” bir araya geldiler. İlk kez, böyle bir demokratik muhalefet odağı, kendini parlamenter bir alanda temsil imkânı yakaladı. Yerel temsiliyeti değil, genel temsiliyeti seçtiler. “Herkesin” muhalefeti, “herkesin” partisi olmaya çalıştılar. Son gelişmelere baktığımda, kabul de gördüler.

Uygar dünyada örneği olmayan bir seçim barajı ile karşı karşıya duruyorlar. O, yüzde onluk, seçim barajının bir darbe barajı olduğunu herkes biliyor. Bunun politik anlamı, “eğer o barajı aşacak oy alamazsanız” sizin aldığınız tüm oylar, en çok oy alan başka bir partinin hanesine yazılacak. Sizi temsil edecek tüm adaylar devre dışı kalacak, sizin adaylarınız yerine başka birileri, sizin –ç-alınan oylarınızla, “vekil” olacak. Ama sizin oylarınızı temsil eden vekiliniz olmayacak.

Demokratik olarak kabili mümkün değil, politik olarak da öyle. Ama daha önemlisi, ahlaki olarak hiç değil.

Darbecilerin, “toplumsal temsiliyeti” yok etmek için çıkardığı faşist seçim yasasının arkasına saklanıp, sana verilmeyen oylarla, bir kez daha iktidar olmanın hesaplarına soyunuyorsan, bunu aklı-selim kimseye anlatamazsın.

Temsil edilecek oy sağladıysan iktidar hakkındır. Ama başkalarının oyları yüzde onun altında kaldığı için, onların oylarıyla iktidar olmuşsan, bu demokratik değildir, gayrı ahlakidir.

Politikada ahlakın fazla bir anlamı olmadığını biliyorum. Şu an, bu seçim barajını değiştirme şansımız yok. Geriye, şu anda değiştirme şansımızın olmadığı, yüzde on barajını yıkmak kalıyor bize. O yüzde on barajını yıkmak için tercih yapmayanların, oyunu buna uygun kullanmayanların, önümüzdeki dönemde temsiliyetten şikâyet hakkı kalmayacak.

Toplumsal temsiliyetin olmadığı yerde, toplumsal barış şansı da yoktur.