Anayasa değişikliği maddeleri Meclis'ten geçiyor. Belli ki zor geçiyorlar. AKP milletvekillerinin bu kadar sıkı markaja alınması ve buna rağmen ilk maddenin oylanmasına kadar parti yöneticilerinin fire vermekten korkuyor olması, bizzat AKP milletvekilleri arasında mutsuzların varlığını gösteriyor. Bunun pek bir önemi yok. Parti içi demokrasinin olmadığı, astığı astık, kestiği kestik bir liderin olduğu yerde, hiç kimsenin gık diyeceği yok.

Çok daha önemlisi, 2 veya 9 Nisan'da yapılacağı söylenen referandumda ne olacağı. Burada da başkanlık sisteminin önüne bir engel çıkmayacak gibi görünüyor. Kamuoyu yoklamaları Erdoğan'ın belki de yüzde 60'a yakın oy alacağını gösteriyor.

Ben bu yoklamaların güvenilmez olduğunu düşünüyorum. AKP seçmeninin başkanlık konusunda sanıldığından daha kaygılı olduğunu zannediyorum. Daha bir buçuk yıl önce 7 Haziran seçimlerinde AKP'yi terk eden, oylarının yüzde 50'den yüzde 40'a düşmesine yol açan seçmenlerin yine bir azizlik yapma ihtimali olabileceğini sanıyorum.

Emin değilim elbet. Hükümet ve hükümet medyası müthiş bir propaganda yapıyor. Bu sabah bütün gazeteler başkanlığın "istikbal ve istiklal" anlamına geldiğini, başkanlık olduğunda bir daha darbe olamayacağını, Türkiye'yi yıkmaya çalışan tüm dünyanın başkanlık sayesinde avucunu yalayacağını anlatıyor! Bu iddiaların gülünçlüğünü sergileyen sesler ise medyada duyulmuyor.

AKP seçmeninin bu propagandaya direnmesi kolay değil. Üstelik, başta CHP olmak üzere, başkanlığa karşı çıkanlar meseleyi laiklik ve "Atatürk'ün meclisi" ekseninde ele aldıkça, kaygılı AKP seçmenin bu kaygıları dile getirmesi iyice zorlaşıyor. Bütün bunlara rağmen, "Başkanlık değil, demokrasi" talebinin duyulabilmesi için elden geleni yapmak gerek. Evet, OHAL koşullarında sokaklarda dev gibi bir kampanya yürütmek mümkün değil. Ama ne  kadarsa o kadar, bu sesi duyurmak gerek.

Kamuoyu yoklamaları doğru çıkar ve Erdoğan Başkan olursa, bir dönem işimiz zor olacak. Tüm muhalif kesimler geçtiğimiz 2-3 yılı bile mumla aratan bir moral bozukluğu yaşayacak. Çaresizlik duygusu yaygınlaşacak.

O gün (eğer o gün gelirse) yine söyleyeceğim, ama şimdiden söyleyeyim: Bizim işimiz zor olacak, ama bir de Başkan'ı düşünelim. Türkiye kendi sınırları içinde bir savaş yaşıyor. Bu savaşın kazanılması mümkün değil. Türkiye sınırötesi bir savaşa dahil. Suriye'deki savaştan sağ salim, kazanımla çıkması mümkün değil. Türkiye ekonomisi giderek sıkışıyor; bunu hissetmeyen yok. Suriye'de savaşı bitirmeyen, içeride barış adımları atmayan Başkan uzun süre Başkan kalabilir mi? Çok kuşkuluyum.

Roni Margulies

ronmargulies@btinternet.com

(Sosyalist İşçi)