- 7.06.2019 00:00
Sorun ve sorunların teorik tarifi belki bizleri rahatlatacak bir kimlik olarak yaşatabilir.
Ama sorun ve sorunların yıkıcı özelliği devam ettikçe ve hepimizin geleceğini ipotek altına aldıkça salt teorik tanımlamalar bir anlam ifade etmiyor.
Bizim çok acil pratik çözümlere ihtiyacımız var.
Daha dogrusu pratik çözüm iradelerine ihtiyacımız var.
Sorunun genel tanımını yapmak veya tarihsel ilişkisini sürekli tarif etmek elbette önemli ama sorunun bugün geldiği nokta ve çözüm acilyeti her seyden daha değerlidir diye düşünüyorum.
O halde yapılacaklar listesi de bellidir:
1) Sorunun şiddet ve düşmanlık üzerinden sürdürülemeyeceği açık ve net ortadayken
Birinci öncelik siddet ve düşmanlıktan vazgeçecek bir iradenin ortaya konulmasıdır.
Bu irade kendisini
"Devlet çıkarı veya örgüt çıkarı"
Cenderesinden sıyırmış
Bu ülkede yaşayan
Her düşünceden
Her inançTan
Her etnik yapıdan oluşan 82 milyonun çıkarını düşünen ve kollayan bir irade olmalıdır.
Toplumun çıkarını değil de
Sadece devlet veya örgüt çıkarlarını önceliyen iradelerin bu ülkeye kazandıracak bir şeyi olmadığını acı tecrübelerle öğrenmiş bulunmaktayız ve hala öğrenmeye devam ediyoruz.
2) Bugünun somut durumuna baktığımızda
Dün çözüm surecini bitiren gerekçenin Türkiy'ede siyasetin gerek parlementoda gerekse de yerel yönetimlerde elde etmiş olduğu kazanımların Suriye'de silah ile elde edilen kazanımlara feda edildiğini
artık herkes bilmekte.
Ve bugun sorunun çözümsüz devam etmesinin nedeni de Suriye de olup bitenlerin olduğu da açıktır
Yani soruna çözüm bulmak için Suriye'den başlamak gerektiği bir zorunluluktur.
3) İrade ve Suriye zorunluluğu olmazsa olmaz bir durum ise
Anahtar sözcuk nedir o zaman?
İşte bura da pratik çözüm devreye girmeli.
Bu da başta belirtiğimiz şiddet ve düşmanlığın son bulacağı somut adımdan geçiyor.
Öcalanın 2013 newrozun da dile getirdiği silahlı mucadeleye son çagrısı ile
Devletin 2014 yılın da şekillendirdiği ve devlet politikasına dönüştürdüğü "PKK'nin Türkiye sınırları icerisinde silah bırakması ve Turkiye Cumhuriyetine düşmanlıktan vazgeçmesi" iradesini yeniden canlandırmaktır.
PKK'ye Türkiye karşı silahı ebediyen bırakacak
Türkiye tıpkı Irak kürdistana baktığı gibi Suriye'deki Kürtlere yönelik bakış açısını kalıcı hale getirecektir.
Bu ne devlet çıkarıdır
Ne de örgüt çıkarıdır
Bu bu coğrafyada yasayan herkesin çıkarıdı.r
Bu çözüm
Türkiye ABD
Türkiye Rusya
Türkiye ve komşu ülkeler ile ilgili sorunların çözümünde de pozitif bir role neden olacaktır.
Böylesine bir adımlar zincirinin atılması artık bir zorunluluktur.
Tıkanmış ve çözümsüzlük cenderesin de nefes almakta zorlanan ve acil çare bulunamazsa bölgesel bir ateşe dönüşecek olan bu durumdan
Şimdilik acil çıkış ve yol haritası budur diye düşünüyorum.
Bunun içinde
1 eylül 2019 günü Türkiye de silahlara veda günu olsun diyorum.
Yorum Yap