Bunu AK Parti'nin bir şansı olarak görenler olabilir. Bence AK Parti'nin en büyük şanssızlığı karşısında esaslı bir muhalefetin olmaması.

Muhalefet ciddi de değil, tutarlı da. Ne bir alternatif vizyon sunabiliyor halka ne de heyecan verici bir liderlik. 'Türkiye'yi biz daha iyi yönetiriz' diyen bir iddiaları bile yok. Böyle olunca da 'muhalefet boşluğu' devam ediyor.

Bu boşluğu önceleri 'derin devlet' ve onun temsilcileri doldurmuştu. Ordu bir yandan darbe planları yapıyor, öte yandan da açıkça veya gizlice tehditler savuruyordu. AK Parti de orduyu kışkırtmamak, dengeleri gözetmek adına zaman zaman icraatlarında yavaşlıyor, hatta bazen geri adım atıyordu 2007 sonrası yeni anayasa projesinde olduğu gibi...

'Muhalif yüksek yargı'yı da unutmayalım. Anayasa Mahkemesi ve Danıştay, AK Parti'nin icraatlarını durdurma makamları gibi çalıştı. Yetmedi, AK Parti'ye kapatma davası açıldı. Devletin tepesinde Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer de muhalifti, YÖK de. Ve hatta 'merkez medya' vardı devletin yanında saf tutan.

Devlet ve devletin uzantısı konumunda muhalefet vardı da, güçlü, etkili ve alternatif bir siyasal parti muhalefeti yoktu. Parti muhalefeti de zaten 'muhalif devlet'i tahrik etmekle meşguldü AK Parti'yi bitirmesi için.

Bugün, parti muhalefeti boşluğunu doldurmak üzere devreye giren 'muhalefet odakları' yok; ne cumhurbaşkanlığı, ne yargı ve ordu ve ne de medya muhalif.

Böyle bir tabloda artık muhalefet partilerinin sahne alması beklenir. Ama onlardan da bir ses çıkmıyor. Ne halkın umudu var mevcut muhalefet partilerinden ne de bu partilerin kendilerinin bir umudu ve çabası var AK Parti'yi siyaseten yenmek için.

Nisan ayının başında Metropoll'un yaptığı kamuoyu araştırmasının muhalefete ilişkin verileri çok önemli. Halkın % 58'i AK Parti karşısında bir 'muhalefet boşluğu' olduğunu düşünüyor. Daha da tuhafı, 'muhalefet boşluğu' olduğunu düşünenlerin muhalefet seçmeni olması; CHP'li seçmenin % 65'i, MHP'li seçmenin % 70'i bu kanaatte.

Durum böyle olunca, hükümet partisine değil, önce muhalefet partilerine ve liderlerine alternatifler aranıyor. Halkın % 54'ü AK Parti'ye etkili muhalefet edebilecek yeni bir parti ve lidere ihtiyaç olduğunu söylüyor. Alternatif parti ve lider arayışında olan muhalefet seçmeninin oranı yaklaşık % 70 civarında.

Öyle görülüyor ki AK Parti'ye oy vermeyenlerin en büyük sorunu kendi partileri ve liderleri. Örneğin CHP; halkın % 63'ü CHP'de liderlik sorunu görüyor, CHP'lilerin de % 46'sı bunu kabul ediyor. Kamuoyunun 64'ü ve CHP'lilerin de % 42'si 'yeni lider gerek' diyor. Yani CHP'de liderlik sorununu, kurultayları kazanmak çözmüyor.

Liderlerin beğeni ve güven oranları da aynı şeyi anlatıyor. En çok beğenilen lider kategorisinde Erdoğan % 44'e ulaşmışken Kılıçdaroğlu ancak % 9, Bahçeli ise % 3 düzeyinde. En çok güvenilen parti lideri de farksız değil; Erdoğan % 43, Kılıçdaroğlu % 13, Bahçeli % 5. Memlekette sadece muhalefet boşluğu değil 'alternatif lider' eksiği de var. Anamuhalefetin iki lideri, partililerin bile desteğini alamıyor.

Kimse 'beğenilmeyen ve güvenilmeyen' liderlere oy vermez. Yani mevcut durum değişmez. Muhalefet zayıf ve etkisizken hükümetin buna karşı zaman zaman sertleşmesi anlamsız. Metropoll araştırmasında bu konuda AK Parti'ye bir uyarı var.

AK Parti'nin hükümete ve politikalarına yönelik eleştirilere fazlaca sert karşılık verdiğini düşünenlerin oranı % 47, bu kanaatte olmayanlar ise % 45. İlginç olan, AK Parti seçmeninin % 37'sinin kendi partilerini fazla sert bulması. Bu durumun demokratik muhalefeti ve basın özgürlüğünü sınırladığını söyleyenlerin oranı da % 48. AK Partili seçmenin % 28'i, yani yaklaşık üçte biri de bu kanaatte.

Kamuoyunun AK Parti'ye mesajı açık: Rahat ol, alternatifin yok, muhalefet zaten zayıf ve etkisiz, eleştirilere ve muhalefete tahammül göster.