Türkiye korkunç bir kalleşliğe tanıklık etti. Bu kalleşliğin dünyada bir benzeri yok.

Halkın parasıyla alınan silahlarla halkı acımasızca katlettiler. 200’den fazla insanı hunharca öldürdüler. TBMM’yi ve önemli devlet kurumlarını havadan helikopter ve savaş uçaklarıyla bombaladılar. Başbakan’ın konvoyunu kurşun yağmuruna tuttular. Cumhurbaşkanı’nı kaldığı otelde öldürmeye kalkıştılar. TRT ve diğer birkaç televizyona silah zoruyla el koyup, ekranlardan saatler boyunca tekrar hâlinde “Türk Silahlı Kuvvetleri, yönetime el koymuştur” bildirisi okudular.

Allah korudu… Bu yaptıkları kalleşliklerden sadece birinde amaçlarına ulaşsaydılar, örneğin, Allah muhafaza, Sayın Cumhurbaşkanı’nı öldürmeyi başarsaydılar, hiç şüpheniz olmasın ki ülke korkunç bir iç savaşa sürüklenirdi.

Ülkemiz büyük bir felâket atlattı. Allah korudu.

KALLEŞLİK BÜYÜKTÜ AMA, KARDEŞLİK DAHA BÜYÜKTÜ

Bu kalleşliğe karşı Anadolu halkının verdiği destansı direniş daha büyüktü. Türk’üyle Kürd’üyle, kadınıyla erkeğiyle halkımızın darbecilere karşı gösterdiği mukavemet, tankların önünde yiğitçe duruşu, hiç kuşkusuz muazzam bir hadiseydi ve her türlü hayranlığı hak eden asil bir duruştu.

Erdemli ve onurlu insanların böyle bir hadisede yapması gereken, elbette ki meşru hükümetin, AK Parti Hükümeti’nin yanında yer almaktır. Değil mi ki bu darbe girişimi AK Parti Hükümeti’ne karşı yapılıyor, başka türlü bir davranış, darbeye örtülü destek olurdu. Anlamak isteyenler için vaka bu kadar net!..

Tekrar tekrar ifade etmek isteriz ki, bizler bu askerî darbe girişimi sürecinde iktidardaki AK Parti Hükümeti’nin yanındayız. 15 Temmuz gecesinin ilk saatlerinden itibaren Hükümet’in, Sayın Cumhurbaşkanı’nın ve Sayın Başbakan’ın yanında durduk, darbe tehlikesi tamamen geçinceye kadar da durmaya devam edeceğiz.

Bu erdemli duruşu sergilediğimiz için bize her türlü çamur ve iftirayı atanlar, şunu iyi bilmeli:

Darbe girişimi esnasında iktidarda AK Parti yerine CHP veya HDP olsaydı, bizim tavrımız gene aynı olurdu.

Peki ya siz? İktidarda CHP veya HDP olsaydı, sizin tavrınız gene aynı mı olurdu?

Hiç sanmıyorum…

***

Bir kötülüğü defetmek, ancak yerine iyiliği ikame ettiğiniz zaman değer ifade eder. “İllallah” diyemiyorsan, “La İlahe” demiş olmanın bir manası yoktur.

Türkçe olan “devrim” sözcüğü ile Arapça olan “inqılab” (inkılâp) arasındaki aslî fark da budur. Türkçedeki “devrim”, adı üstünde, “devirmek” fiilinden türemiştir; yalnızca “yıkmak” eylemini anlatır. Ancak Arapça olup Türkçede de kullanılan “inkılâp”, aynı şekilde Arapça olup Türkçede de kullanılan “kalp” sözcüğünden türemiş bir kavramdır; “kalbe nüfûz etmeyi, kalpleri fethetmeyi” anlatır, yalnızca “yıkmak” eylemini değil, “yıkmak ve daha iyisini yapmak” eylemini ifade eder.

Yüce dinimizin en temel düsturlarından biri olan “emr-i bi’l- mâruf we nehy-i ani’l- mûnker” (iyiliği emretmek ve kötülüğü nehyetmek) iki aşamalı bir vecibedir. Eğer “emr-i bi’l- mâruf” yapamıyorsanız, “nehy-i ani’l- mûnker” yapmanızın bir anlamı kalmaz. Yerine iyiliği ikame etmeyecekseniz, kötülüğü defetmiş olmanızın bir manası olmaz.

15 Temmuz darbe teşebbüsüne karşı aziz halkımızın gösterdiği asil direniş neticesinde “kötülüğü defettik”, ancak bunun anlam kazanabilmesi için, yerine “iyiliği ikamet etmemiz” gerekmektedir.

Darbecilere karşı sivil iradenin kazandığı zafer bir “devrim” idi evet, velâkin bunun bir “inkılâp” olabilmesi için, sivil iradenin ve hükümetin bundan sonra yapacakları atılımlar ve atacakları adımlar büyük önem arzetmektedir.

Tankların önüne korkusuzca yatan, yüzlerce kurban vererek ülkeyi cuntacılara ve asker kılıklı terör çetesine teslim etmeyen bu şerefli halkımız, uygar bir ülkeyi ve demokratik bir yönetimi herkesten fazla hak etmektedir.

Bu güzel insanlara verilecek en güzel ödül, onlara daha demokratik bir devlet, çocuklarına da daha uygar ve daha çağdaş bir ülke armağan etmektir.

Onlara bunu çok görmeyin.

Sivil anayasayı bir an önce çıkartın. Barış Süreci’ni yeniden başlatın ve bunu Kürdistan’daki tüm STK’ları, âlimleri, entelektüelleri kapsayacak genişlikte ama daha önemlisi, bu kez sulandırarak değil, ciddî bir şekilde yürütün. Türk ile Kürt arasında, Sünnî ile Alevî arasında, hattâ Müslüman ile gayr-ı müslim arasında ayrım yapmayın. Herkese eşit yaklaşın, toplumun tüm kesimlerini kucaklayın. Toplumu kutuplaştırmayın. Nefret dilini terk edin.

Bunları yaparsanız, sadece 15 Temmuz’dakini değil, gelecekteki olası tüm darbeleri önlemiş olursunuz. Fakat bunları yapmazsanız, yani “emr-i bi’l- mâruf” yapmaktan imtina ederseniz, 15 Temmuz’da başaramadıklarını başka bir tarihte yeniden deneyeceklerdir.

Sizler için sahip olduğu en değerli şeyini, canını ortaya koyan bu halk, bütün bu güzelliklere layık değil mi sizce?

Onlara daha demokratik bir devlet, daha uygar ve çağdaş bir yönetim, çocuklarına da daha aydınlık bir ülke hazırlayın.

Ve unutmayın ki, 15 Temmuz gecesi meydanlara akın eden milyonlar, yalnızca sizin partinizin seçmenleri değildi. CHP, HDP, MHP, BBP, Saadet Partisi, HüdaPar, Yeşiller ve Sol; her partinin seçmeni vardı.

Seçim dönemlerinde hedef gösterdiğiniz, kendilerine karşı “nefret dilini” kullandığınız kesimler vardı. Sizi ve demokrasiyi korumak için canlarını ortaya koydular.

Öyleyse kutuplaştırıcı, ötekileştirici üslûbunuzu terk edin artık. Nefret dilini bırakın.

Bu insanlarla helâlleşin, gönüllerini alın. Kalplerine girmeye çalışın, kalbinizde onlara yer açın.

Tankları fethetmekle yetinmeyin, kalpleri de fethedin.

“Devrim” değil, “inkılâp” yapın.

*Yazar
sediyani@gmail.com
Twitter: @IbrahimSediyani
Web: www.sediyani.com