Sınır Tanımayan Gazeteciler Örgütü’nün (RSF) 2015 raporuna göre AKP Türkiyesi,  dünya basın özgürlüğü sıralamasında 158 ülke arasında 149. sırada.     

Son olarak dün ABD Dışişleri Bakanlığı Sözcü Yardımcısı Mark Toner, Türkiye’de  medya kurumlarına karşı, hükümet uygulamalarını eleştirdikleri için, giderek artan soruşturmalardan kaygı duyduğunu söyleyen bir açıklama yaptı.   

Bu ülkenin yazarları, gazetecileri olarak aynı kaygıyı kuşkusuz daha yoğun hissediyoruz. Demokratikleşmeyi gerçek anlamda inşa edememiş, yazarlarını, gazetecilerini katletmiş, tutuklamış, sürgüne göndermiş ve düşünceyi kuduz köpekler gibi kovalamış bu coğrafyada düşünce, ifade ve basın özgürlüğü öteden beri zaten devletin yakın markajındaydı.    

Fakat AKP’nin muhalif medyaya yönelik baskılarının geçen iki yıllık evrede, özellikle şu dönemde oldukça pervasız, faşizan bir hal aldığını, çok sayıda medya mensubunun tutuklandığını, pek çok gazeteciye her gün bir yenisi eklenen soruşturmalar açıldığını görüyor, kimi gazetecilerin de hiçbir mahkemede yargılanıp hüküm verilmeden keyfi tutuklanabilmesi gibi kaygı verici gelişmelere tanık oluyoruz.    

Muhalif medyayı, meşruiyetine ve totaliter bakış açısına bir engel olarak gördükçe susturmaya çalışan saraydaki adamın, dozunu kaçırdığı bu kuşatmalar karşısında medya mensuplarının hiçbir düşünsel-ideolojik ayrım gözetmeden kenetlenmesi gereken bir dönemden geçiyoruz.     

Kalemin haysiyetinin bir kez daha saray güdümlü yargıyla, hapishaneyle, tehdit ve şantajla, para cezaları ve otosansürle gölgelenmeye çalışıldığı, bu yüzden gür bir sesle yekvücut olmamız gereken günlerden geçiyoruz.      

Medyanın haysiyet sınavı 

Bu dönemin, darbe yıllarında olduğu gibi, medyanın bir kez daha bir haysiyet sınavı verdiği bir dönem olduğunu düşünüyorum.  

  Bu yüzden hakkında düzmece komplolar hazırlanan Ekrem Dumanlı’nın da şu süreçte dik duruşun ve icazetsiz  gazeteciliğin en anlamlı örneklerinden biri olarak Can Dündar’ın da hem işinden edilip hem hakkında soruşturma açılan gazeteciliğin duayenlerinden değerli Hasan Cemal’in de arkasında değil, yanında olmamız gereken bir dönemdir bu.     

Yazdıklarını bilmediğim fakat köşe yazılarından dolayı ‘hükümeti yıkmaya yönelik darbe’ iddiasıyla birkaç gün önce tutuklandığını öğrendiğim Gültekin Avcı’nın, yayın politikasını benimsemesek de  iki kez AKP  tarafından  kundaklanmak istenen Hürriyet’in, hapisteki Hidayet Karaca’nın, baskı gören Kürt medyasının basın, ifade ve düşünce özgürlüğü adına tereddütsüz yanında olmamız, durmamız gereken bir dönem...       

Her geçen gün bir yenisi eklenen muhalif medyaya yönelik saldırılara ve gazetecilere yönelik baskı, tutuklama ve soruşturmalara karşı ya şimdi dik durmalı ya da bu ülkenin muhalif medyası bu haysiyet sınavını verirken kayıtsız kalmanın utancıyla ileride ne demokratlıktan ne gazetecilik etiğinden hiç söz etmemeliyiz.

  Daha önce de bu ülkenin yazı adamları ve gazetecileri olarak böyle sınavlar verdik; bizi yargılayan siyasal iktidarlar tarihin çöplüğüne gömüldüler.    

Bunlar da gömüleceklerdir. Çünkü hiçbir totaliter yönetimin baskıyla, şiddet ve zorbalıkla ayakta durabildiği görülmemiştir…

MEYDAN