Yolun sonu gözüktü mü?

Demokrasiye açılan, dindar, sivil, ılımlı bir hareket olarak AK Parti, artık sadece isim olarak var. Geride, milliyetçi, devletçi, otoriter Erdoğan’ın takipçilerini bırakarak politik kimlik olarak tarihe karıştı. CHP ise aday profilleriyle, yeni yönetimiyle, kucaklayıcı, normalleştirici, diyalog arayan politik söylemiyle, geleneksel tabanını aşan bir çekim merkezine dönüşmenin kapısını açtı. Seçimlerdeki başarısını da Yıldıray Oğur’un biraz ironiyle selamladığı bu “post Kemalist” yönelimine bor

İktidarın ideolojik katılaşması, CHP liderliğinin kucaklayıcı, ılımlı profiliyle birleşince…

Benlik ve kimlik duygularını ideolojilerle yakalayabilirsiniz ama bunun sınırları vardır. İdeolojiye abandıkça bu sınırlarla karşılaşırsınız. En başta ekonomi olmak üzere, keyfilik ve yozlaşmanın karşısında hukuk güvenliği, devlet gücünün adaletli kullanımı, yolsuzluk ve şatafata karşı duruş… Bütün buralarda karneniz çok önemlidir. Toplumu sert söylemlerle ayrıştırarak sonsuza kadar güç üretemezsiniz. Giderek bıktırırsınız.

CHP seçimleri laikler değiştiği için kazanmadı. Fakat seçimler CHP’nin kendi tabanını da Türkiye’yi de değiştirecek kapıyı açtı

Laik kesimlerde zihniyet değişiminin imkân dahiline girebilmesi için seçim kazanan elitlerin güçlü biçimde vereceği normalleştirici mesajlara ihtiyaç var. Başarı sağlayan, özgüven kazandıran lider kadronun, bu başarının devamı için kucaklayıcı politikaların önemini fark etmeleri beklenir. Nitekim ilk sıcak mesajlar bu yönde ve bu yeni söylem onların kazandığı saygınlığın sonucu olarak kulaklara, duygulara ulaşacaktır. Sert, hınçlı, rövanşist sesler itibar kaybedecektir. CHP seçimleri kazanarak

İktidardaki “keratalar” arasındaki gerilim bizi ilgilendirmez mi?

Güvenlik bürokrasisindeki tasfiyeler, çetelere operasyonlar, Cumartesi Anneleri üzerinden ılımlılık mesajları, yargıda açıktan suç duyurularıyla, zehir gibi mektuplarla açığa çıkan mücadele, Cumhurbaşkanı seçilme oranı ile ilgili tartışma… Bunlar “keratalar arası sorun” denilip geçilecek işler midir?

Değişim samimiyet ve cesaret gerektirir

Bu moment CHP açısından büyük imkanlar yaratıyor. Özel-İmamoğlu ve arkadaşları tarihsel bir fırsat yakaladılar. Sahne ışıklarının altındalar; toplumun CHP’ye uzak düşmüş kesimlerine yeni bir ses verebilme; inandırıcılık kazanma, önyargıları kırma olanağına sahipler. Tarihin ince bir cilvesi şu ki tasfiye ettikleri Kılıçdaroğlu onlara yumuşatılmış bir toprak bıraktı. Kanımca bunu yapabilmelerinin tek koşulu samimiyet ve cesaret.

Yerli ve milli olana nasıl karar verilecek?

“Milli”lik kavramı bu kez de Anayasa çiğnenirken çıktı karşımıza. Millilik sırt dönülecek kavram değil. Bu coğrafyada yaşayan insanların “biz” duygusuna ihtiyaçları var. Kısacası sorun kavramın kendisinde değil, nasıl kullanıldığında; politik işlevinde… Kestirmeden konuşmak iyidir. İktidar bu kavramı, muhalefeti, çok sesli tartışmayı susturmak, cezalandırmak için kullanıyor. Yerli ve milli” ise, iddia sahibini çoğunluk rızasından da bağımsızlaştıran, hiçbir ölçülebilir nesnel dayanağa ihtiyaç d

“Reis halleder”ciler de rövanşistler de hayal kırıklığı yaşayacak

Demokratik bir seçimde azınlığa düşen iktidardan bir “devlet darbesi” bekleyenler; Erdoğan’ın buna tevessül edeceğini düşünenler yanılıyor. Gidip gitmemek bir arzu meselesi değil, mecbur kalma durumu. Rövanşistlere de kötü haberim var. Türkiye değişecek ama onların öfkelerini tatmin edecek yöntemlerle değil.

“Reis halleder”ciler de rövanşistler de hayal kırıklığı yaşayacak

Demokratik bir seçimde azınlığa düşen iktidardan bir “devlet darbesi” bekleyenler; Erdoğan’ın buna tevessül edeceğini düşünenler yanılıyor. Gidip gitmemek bir arzu meselesi değil, mecbur kalma durumu. Rövanşistlere de kötü haberim var. Türkiye değişecek ama onların öfkelerini tatmin edecek yöntemlerle değil.

Erdoğan neden kaybedecek

Bu sorunun cevabını tartışmaya, sanıyorum tam tersinden bir soruya başvurarak başlamamız gerekir: Erdoğan neden kazandı ve 20 yıl boyunca desteğini genişleterek iktidarını korumayı başardı?

Yeni nesil siyaset

Kılıçdaroğlu kapsayıcı, sakin ama kararlı lider tavrıyla, Erdoğan’ın hırçın, hakaretamiz, toplumu geren stilinden kendisini ayrıştırıyor. Birçok insan tarafından yakın zamana kadar karizma zafiyeti, otorite yoksunluğu gibi algılanan özellikleri; Erdoğan’ın kibri karşısında giderek yeni tip siyaset tarzı olarak takdir görmeye başlıyor. Gösterişten uzak, kişisel hayatında mütevazı ama hedeflerinde iddialı, güler yüzlü, birleştirici, sabırlı duruşun, haşmetli dekorlar önünde prompterdan döktürülen

Siyasetin altın kuralı sandığa kimleri gömecek

Siyaset, “niyet edilmemiş sonuçlar”ın cirit attığı bir alan. Ne kadar usta olursanız olun etkileşimlerin yaratacağı yönü, doğacak sonuçları tayin edemezsiniz. Çünkü insanların iradesi var ve bu, ne kadar yetkin olursa olsun tek merkezden belirlenebilir bir şey değil. Siyasetin bu altın kuralını ezip geçeceğini düşünenler kimler ve seçimde onları ne bekliyor?

Peki, laik muhaliflerin hepsi gerçekten rasyonaliteyi mi temsil ediyor?

Bu yazının esas sorusu şu: Evet, Erdoğan seçmeninin motivasyonu ağırlıklı olarak kimlik karşıtlığından besleniyor, güçlü bir duygusal bağlılığı ifade ediyor. Kötüye giden bunca şeye rağmen kulağını muhalefete açmayan, eli o tarafa gitmeyen bir sosyolojiyle karşı karşıyayız. Peki; bundan şikâyet eden, kızgınlık besleyen laik muhaliflerin hepsi gerçekten rasyonaliteyi mi temsil ediyorlar? Hakikaten kimlik duygularını aşabildikleri bir düşünce dünyasından mı konuşuyorlar?

Ateşle oynama ellerin yanacak

İktidar hiç de sofistike planlarla filan değil; Erdoğan’a çok yakışan güdülerle bir hamle yaptı. Kanımca bu hamleye karşı en etkili cevap, Ekrem İmamoğlu’nun ortak aday olarak açıklanması olacaktır. Bunu kamuoyu önünde Kılıçdaroğlu’nun önermesi, iktidarın oyununu tersine çevirebilir. İktidar bu hamlesinden sonuç da alabilir, tam tersine altında da kalabilir. Ateşle oynuyor. Ama ateşle oynayan sadece iktidar değil; Kılıçdaroğlu da ateşle oynuyor. Yapmayın… Elleriniz yanar…

Gerçek ve propaganda

PUTİN’İN TUTTUĞU AYNA

Görmek isteyene…

Lider ve kader

Tek öncelik seçim kazanmak

Kritik sorun: Adaylık düğümü

Yeniliği fark etmek

Hülyalı bir kuşağın insanıydı; Mehmet Kök Özaltınlı, abim…

Maskeli balo

104 Amiral neyi temsil ediyor?

Değişen Türkiye karşısında değişmeyen ezberler

‘My Mister’ ve ahlakın iki yüzü

Devlet politikası

Sistem ve zihniyet üzerine

Taşralaşmayı aşmak

Perde aralanınca gördüklerimiz

Can havli

“Sağcılaşma” meselesi

CHP, laik aydınlar ve gündem

Kimlik çatışması nasıl aşılabilir

Arındıkça “güçlenmek”

Otoritarizm, adil tartışma ve içler acısı medya düzeni

Sol-Sağ ayrımı sorunları anlamaya elverişli mi?

Failden önce mağdura odaklanmak

Duygusal yatırımlarımız ve patika bağımlılığı

Darbe karşıtlığı üzerine

Almadovar'dan Demirkubuz'a evlerimiz

Bir korona hikayesi: Biraz hayal, biraz hakikat

Bu günlere nereden geldik

Plan mı, sürükleniş mi?

Bu mu “iyi yönetim”?

Bırakın bu (siyasi) ayakları

Alkışlamadan önce düşünmek

Bu değişimi aslında değişmemiş olmamıza mı borçluyuz?

Savaş çözüm mü (*)

Kötü haber

Kutupları terk etmek

Sorun dindarlıkta mı?

Hayır kriz iyi yönetilemedi

Kutupları terk etmek

“Vermezler/gitmezler”ci apolitizm

Irkçılık ve aynaya bakma cesareti

Bu bir aşk değil gasp hikayesi

Tartışmayan toplum olmanın bedeli

Seçimleri kaybeden gider kazanan gelir kural budur

Kaybedilen sadece Büyük Şehirler mi

Umut nerede

Erdoğan'ın Türkiye toplumuna “katkısı”

Seçimler imajlar ve gerçekler

İnsan doğası ve seçme özgürlüğü

Askerlik, erkeklik ve şiddet

Kültür değil kazanan değişiyor

Erkeklik halleri

Anekdotlar

Berberin gözünden

Ataerkil kültür

Kültür üzerine

Borçlanalım eğlenelim... mi?

İyilik ve kötülük üzerine

Yalanlarımız

Aristippos’un kemikleri çınlasın

Müslüm Baba

AKP ve Erdoğan: Ne kadar

HDP'ye ne oldu?

Tahmin ve temennilerden sonra özeleştiri ve dersler

Cumhurbaşkanlığı üzerine tahmin ve temenniler

Tahminler ve temenniler

Siyasetçi ile seçmeni arasındaki fark

AKP’nin değişimi ve “demokratın” dilemması

Tanıyalım tanıtalım

Zihniyetle yüzleşmek

Zihniyet ve siyaset

Bu seçimler biraz farklı gibi

Savaş ve romantizm

Almodovar'dan Demirkubuz'a evlerimiz

Fotoğraflarımız

15 NİSAN’DA MEMLEKET MANZARALARI

İnsan ve iktidar

Derin bir nefes alıp kendine bakmak

Amaç çift başlılığı gidermekten çok daha fazlası

Erdoğan konuştukça...

“İstikrar mı çoğulculuk mu” tuzağı ve kararsız azınlığın 16 Nisan iktidarı

NEDEN “KARARSIZ” DEĞİLİM

Yeni anayasa mevcut anayasanın kötülüğü üzerinden savunulamaz

Düşünceyi kutup zincirlerinden kurtarmak

Anayasa önerisinin içeriği

Böyle muhalefete böyle anayasa

Mutlak iktidar mutlaka yozlaştırır*

Muhafazakârların sınavı: Anayasa taslağı

“Üst akıl” dan önce kendi aklını sorgulamak

'Ekonomiden anlamayanlar’a karşı ‘her şeyden anlayanlar’

İzlenen politikalar ne kadar yerli ve milli?

Söyle bana sanal dünya var mı benden popüleri

Söylemin gücü ve yanıltıcılığı

İdam

Gerçeğin hakkını vermek

Darbenin kökleri (3) Gazze saldırısı: Değişim koalisyonunda sonun başlangıcı

Darbenin kökleri (2) ABD’de dengelerin değişimi ve Türkiye’nin bölgede yükselişi

Darbenin kökleri*

15 Temmuz ve Batı’nın özü teorisi

Hep haklı olmanın dayanılmaz kibri

‘Hayır’, ‘Şer’ ve Kılıçdaroğlu

Riskler ve liderliğin belirleyiciliği

Tarafsız ' Demokratlar'

Düşünme zamanı

EN UZUN GECE VE TÜRKİYE’NİN AYDINLIK YÜZÜ

İnsan ve korkuları

Değişiyoruz, o halde varız

Ormanlarla birlikte içi yanan bir hayalperest üzerine

Türkiye’nin en uzun yılı

Danışmanlar iktidarın iradesini yansıtıyorsa...

Muhalefet sorunu

Dünya mı bize düşman, yoksa biz mi dünyaya?

İktidarın aydınları

Türkler ve Kürtler neyin bedelini ödüyor?

Klişeler ve gerçekler

Evet Suriye’de bir fırsat kaçtı

Devrimin kaderi ve muhafazakârlar

Her türlü milliyetçilik ayaklar altına alınmamış mıydı?

'Dava' söylemi

Bir fani olarak Erdoğan

Kürt sorununda şiddeti aşmak için

PKK Türkiye'de neden silah bırakmıyor?

Barış, demokrasi ve ' Türkiyelileşme' diye diye...

Büyük açmaz

'Farklı okumalar' üzerine

‘Organik lider’ demokrasinin teminatı mı?

Lider ve toplum

Davutoğlu deneyimi

'Demokrasi cephemiz' hayırlı olsun!

Normalleşmede iktidarın sorumluluğu

Kutuplaşma gerçek mi, yapay mı?

Bayramlar

Yine Tarih: 'Darbeciler' ' Yolsuzluklara' karşı!

Kutuplaşma tarihimize yeniden bakış

Kutuplaşmadan şikayet edenlere öneriler

Çatlak korkusu

Aydınlar ve siyaset

Kim daha ahlaksız?

Tırlar diplomatlar ve siyasal kodlarımız

Dünya bize düşman mı?

Muhalefetin hamaseti: 'Batı uygarlığı / Ortadoğu bataklığı'

CHP, Kürtler ve Cumhuriyet'in kurucu ayarları

Olanı anlamaya çalışmak

Haksız kampanya

Doğru yerde durmak

Demokratlık yerli ve milli olmayı da kapsar

Siyasal saflaşmanın eksenleri üzerine düşünceler(3)

Batı karşısında Türk olmak

‘Milli Birlik’ çağrıları üzerine

Siyasal saflaşmanın eksenleri üzerine düşünceler (2)

Yeni anayasa: Demokrasi yerine “Milli”lik mi?

Siyasal saflaşma eksenleri üzerinde düşünceler (1)

Başkanlık tartışmaları başlarken

Yeniden inşa yolunda tartışmalar

Toplumsal tecrübe ve özgürlükler

Fikir ve şiddete karşı mücadeleyi ayırabilmek

Başkan’(lığ)ın adamları

‘İlke’ diye diye

Kim daha demokrat, muhalif aydınlar mı sıradan seçmenler mi?

‘Sol’un hoşgörü sınırları ve benim hikâyem

Türkiye Nereye

Hendeklere gömülen hayaller

Jakobenci dayatma: ikna yerine silah

Ezen ezilen söylemi ya da şiddete tanınan meşruiyet

Kafalardaki barikatlar

Halksız halk savaşı

Aydınlarımız, ah aydınlarımız

PKK bir özgürlük hareketi mi?

Neden yargı bu kararları veriyor

İflah olmaz kötümserlik

Gümüşlük’te ölüm

Haberin, hukukun ve ölümün araçsallaşması

Kötü muhalefet

Tabular

Kaybettiğini anlamamak

Uygarlığı değil siyaseti sorgulamak

Paris kanarken yurttan sesler

Paris'te terör ve ideoloji

Yeni Türkiye nasıl kurulacak

Kürtlerin merkeze yolculuğunda PKK barikatı

Seçimler ve gerçekler

Siyaset sahnesinin puslu oyuncuları

Kof söylemler, katı gerçekler

'İnanç' toplumu

Sorumluluk duygusu ve sağduyunun uğramadığı bir dünya

Şiddet ve sorumluluk üzerine yeniden düşünmek

Erol Katırcıoğlu'nun düşündürdükleri: Şiddet zorunluluk mu ideolojik tercih mi?

Ahmet Hakan olayının ayna tuttuğu hallerimiz

Değişim sürecinde AKP'nin olanakları ve sorumluluğu

Değişim ve siyasi merkezin inşası sorunu

Laik cemaatin zaman dışı evreni

Demokratikleşme ve silah

Muhalif aydının 'evrensel ilkeleri'

Seçimler ve başkanlık tartışması

İnsan hayatının değeri

Toprak bütünlüğü sorunu ve şiddet

Krizin nedenleri

İradenize sahip çıkın

Eleştiri ve yüzleşme

Mahalle

Tasfiyeci projenin çöküşü ve fırsatlar

Aramızdaki duvar

Sıradan insanlık

Türklerin ve Kürtlerin zor sınavı

Oyunu görmek yetmez, bozacak irade gerekir

Aklıselime çağrı

Tartışmak zamanı

Tehlikeli oyunlar üzerine düşünceler

Büyük oyun

Otoriterlik ve sol

Hukukun araçsallaşması ve aydının ikiyüzlülüğü

Popülizmi hafife almayın

'Bağımsız yargı'nın tahliye kararları

Diz çökerek yükseleceğimiz günü beklerken

Köhne teoriler, yaşadığımız tarih ve seçimler

Silah ve Siyaset

Terör, Medya ve Muhalefet üzerine bir söyleşi

Elektrik, Cinayet ve Muhalefet

Bir amatörün kehanetleri

Seküler aydının derin korkuları

AKP gerçeği ve Erdoğan’ın liderliği üzerine düşünceler

‘Yan yana durmak’ üzerine

Seçimler, Yeni Türkiye ve Kürtler

Paris düşerken dindarların ve laiklerin sorumluluğu

Siyaset, yolsuzluklar ve ahlaki üstünlük

Bu aydınları okumayı reddediyorum

Yolsuzluklar, darbe ve ahlak

Hamaset önderleri

Mehmet Altan: Bir aydının ürkütücü yolculuğu

Bugün Ankara’da bir duruşma yapılıyor

Er Kenan Evren

Kutuplaşma

Nefret tuzağı ve farklılıkların silikleşmesi

Muhalif aydınlar ve sol: Bir savrulmayı anlama çabası*

Babalar ve oğullar*

Karamsar aydınlar üzerine

Hababam Sınıfı’nın çuvallayanları

Balkon ve gerçekler

Muhafazakârlar, Kürtler ve Türkiye solu

Çatışmanın kökleri

Tarihe devam…

Yakın tarihimizden bugüne bakmak

Sırrı Süreyya Önder’in düşündürdükleri

Zehra paramparça

Bu operasyon AKP’yi neden etkilemez?

Muhalefet nerede kaybetti

Vicdanlı aydınlara sorular

‘Yetti artık’ bu kavgada hiçbirimiz tarafsız değiliz

Demirel barikatlara çağırsaydı…

Kuvvetler çatışması ve darbe devleti mi? Kuvvetler ayrılığı ve hukuk devleti mi?

“Gelmiş geçmiş en kudretli iktidar!”

Doğu Batı çatışması ve derin devlet

Allahtan medyamız sağlam!

Gençliğe hitabe

Bu cinayeti kim işledi?

Hakkıyla tartışılamayan hayalet: Cemaat

Erdoğan paradoksu: Ne seninle ne sensiz

Gezi tecrübesi içinden Erdoğan’a bir bakış

Erdoğan da eleştirilir, çok da iyi olur

Gezi patikaları

ALPER GÖRMÜŞ’ÜN “TURNUSOL SORUSU” ÜZERİNE

Sizinle anlaşamayız

Taraf’ta lastik patlatanlar

Gökkuşağı Çocukları

Yeniden, laikler ve ulusalcılık üzerine

Laik kesimin tek seçeneği ulusalcılık mı

Kürt barışını anlamak

Akıl barış derken, ne bu endişe

Sürecin yumuşak karnı

Asıl risk altında olan CHP

Asıl risk altında olan CHP

Öcalan’ı ‘dövmek’

Sakin olmak da bazen iyidir

Toplum barış peşinde ‘halkçılar’ Silivri derdinde

Muhalefete kimlik ararken

Değişim ve ‘büyük uzlaşma’

Sol-sağ ayrımı ne anlatıyor

İnsanlar ikiye ayrılır

Yok canım ne ırkçılığı!

Yalan, nefret ve geleceğimiz

Seçkinci ırkçılığın ‘derin korkusu!’

Irkçılığın yırtılan maskesi: ‘Kemalist sol’

Ahmet Kaya ve hatırlamak üzerine

Sürecin iki yüzü: Söylem ve eylem

Türk- Kürt ittifakı

Derin devleti izleme kılavuzu ve Balyoz

Osman Sakalsız

Bu kez başaralım

ODTÜ’nün açığa çıkarttığı nedir

ODTÜ protestocuları ve devlet şiddeti

Eskimiş kalıplar verimsiz duygular

Kişiler ve misyon

Katile hayvan demek

Kadınlar kırılırken

Muhafazakârlara dokunabilmek

Muhafazakâr çoğunluk

Bir uyarı üzerine yeniden laikler

Demokratikleşmede laiklerden umut var mı

Solcu arkadaşımdan gelen mektup

Solcu arkadaşım

Ya ölmek ya asmak mı

Şemdin Sakık bir meczup mu

Bir ‘halk kahramanı’nı hatırlamak

Türkiye seçeneksiz mi

Açlık grevleri ve sorumluluklar

Temel sorun milliyetçilik

Sözün gücü

İstanbul Barosu seçimleri

Savaş ve ahlak

Kuşku

Yeni vizyon: İdeolojiye dönüş

Balyoz ve kanaatlerimiz

Savaşın 28. yılında ‘network teorisi’

Gün ortasında değişen bir yazı

Büyük kırılmanın enkazı: Büyük barolar

Liberaller

Uzlaşmanın savaşmaktan daha çok cesaret gerektirdiği bir garip ülke

Barış için

Nalân ve hayatımız

Pragmatizmin avantajları ve sınırları

AKP, otoriterleşme ve Kürt sorunu

Fark nerede

Yine gerçekçilik üzerine

Gerçekçi olmak

Yeni iktidar mücadelesi ve bazı sorular

Kendimize açtığımız savaş

Türkiye düşmanlığı

Katilleri eşitlerken adaleti öldürmek

Kahramanlar

Barış istemek

Yargı

Modern bir suç aleti: Çek

Hukukla küçük bir sınav: Kentleşme

Hukuk otorite ve kültür

Cemaat tartışması

Özel Yetkili Mahkemeler

CHP ve yenileşme

Sadık toplum hayali

İdeolojiler ve feminizm

Kırık

Kadınlar

Uzaklıklar yakınlıklar

Girit’e giderken anılar

Fedakârlık

Kültür savaşları

Asabi toplum

Sol’u eleştirmek

Kör nokta

28 Şubat; dalgalar ve halkalar

Tarih

Ne değişti

Yüksek bilinç mi, kör nefret mi

Yeni Kürt planı

Bir yaş günü

Hrant hareketi

FEMEN ve muhafazakârlık

Millet iradesi

Çengelköy’de bir akşamüstü

Kirli girişim meşru müdafaa

Gücün kaynağı ve şeffaflık sorunu

Neden olmaz

Başbakan ve medyası

Hrant’ın öğrettikleri

Sessiz çığlık

Müzik ve insan

Ütopya ve vicdan

Babalar ve oğullar

Şiddet ve meşruiyet

Dönüşüm

Devlet, PKK ve hakkaniyet üzerine

Kürt sorunu teorisi

Yeni politika ve tehlikeli argümanlar

Havadan sudan

‘Tehlikeli işleri stille yapmak sanattır’

Üç dava ve değişim