- 19.05.2016 00:00
HDP’li vekillerin dokunulmazlığının kaldırılmasını hedefleyen yasa tasarısının ilk tur oylamalarında AKP 367’yi bulamadı, ama yasa tasarısını referanduma götürecek 330 barajını da aştı. Cuma günü devam edecek görüşmelerde ‘farklı’ bir sonuç ortaya çıkması ‘sürpriz’ olacak. HDP’li vekiller blok halinde ‘hayır’ derken CHP’den ve bir miktar da AKP’den ‘hayır’ diyen vekillerin tutumunu değiştirmesi beklenmiyor.
Tasarının ikinci turda yine 330-367 aralığında kabul edilmesi halinde eğer Cumhurbaşkanı Erdoğan tasarıyı veto etmezse zorunlu olarak referanduma gidilecek. 15 günlük inceleme süreci dikkate alındığında önümüzdeki ağustos ayında referanduma gidilmesi muhtemel.
Olası referandum, mevcut kutuplaşma ortam ve atmosferini daha da derinleştirecek. Kürtlerin demokratik, siyasi, meşru zeminde politikaya duydukları zaten gün geçtikçe zayıflayan inanç, yerle bir olacak. Ve bu, aynı zamanda ‘barışçıl çözüm’e duydukları inancın tahrip olması demek…
Saray ve AKP ortamı öylesine ajite etti ki HDP’li vekillerin meclisten kovulması neden gerekli sorusunu tartışamıyoruz bile. Ve bu sorunun cevabı, ‘terörle mücadele’ filan değil. Bu bayat bir demagoji. Bayat bir demagoji ama ülkemizde demokrasi, hak ve özgürlükler adına söyleyecek sözü kalmamış bütün iktidarların sıkışmışlıklarını, tükenmişliklerini perdelemek amacıyla gereğinde kullanmak üzere hep yedeklerinde tuttukları bir ‘kaos’ taktiği. 1994 yılında DEP milletvekilleri yaka paça meclis kapısında gözaltına alınıp hapse atılırken da gerekçe ‘terörle mücadele’ idi. Kafa, aynı kafa…
O fotoğrafı görmüşsünüzdür. Arşivlik bir fotoğraf. Bir grup AKP’li vekil oy sandığı başında göstere göstere ‘evet’ oyu kullanıyorlar, ağızları kulaklarında. Onlardan biri de Razva Kavakçı. 28 Şubat döneminde meclisten kovulan Merve Kavakçı’nın kızı. AKP’nin demokratikleşme doğrultusundan kopuşunu belgeleyen bir resim olarak hatırlanacak. Gururla değil, utançla…
‘Terörle mücadele’ demagojisi eşliğinde unutturulmak istenen gerçek şudur: HDP’nin tasfiye edilmek istenmesinin asıl gerekçesi, ‘Türk Tipi Başkanlık davası’nın önündeki bir ‘engel’in ortadan kaldırılmasıdır. Referandumla bunun ilk ‘yoklaması’ yapılıp HDP’nin parlamentodan kovulmasının ardından ‘Verin 400’ü huzur içinde Türk Tipi Başkanlık sistemine geçelim’ planı devreye sokulacaktır.
Ülke kan-revan olmuş, yangın yerine dönmüş, iç savaş tehlikesi baş göstermiş, bu ‘planın’ sahiplerinin umurunda bile değil. Umurunda bile olmadığı, düşündürücü bir ‘şehvetle’ Kürtleri siyaset sahnesinden kovmak istemelerinden anlaşılmaktadır.
Bu nedenle sorun HDP’nin sorunu değildir. Parlamentonun saygınlığı sorunudur. HDP de ‘milli iradenin’ bir parçası değil midir? Bir zamanlar ‘seçilmişler-atanmışlar’ polemiği yürütenler ‘milli irade’ derken, ‘millet’ derken sadece kendi destekçilerini anlıyorlar diye, bu dayatmaya prim verilebilir mi?
Kameralara gülerek ‘evet oyu verdim’ pozu verenlerin sorunu belli ki ‘biatlarını’ belli etme gayretkeşliğidir. Rüşvet ve yolsuzluk iddialarını alınlarında ‘şüpheli’ damgasıyla taşıyanları mahkemeden kaçırmak onlar için ‘dava’. Ama bu ‘dava’ Türkiye’nin davası değil…
HDP’yi parlamentodan tasfiye etme girişimi, 23 Nisan 1920’de kurulan Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni bir ‘Tek Adam’ davasına kurban etmek girişimidir. Bu tehlikeli plana alet olmayınız…
Yorum Yap