- 14.06.2015 00:00
AKP ve destekçileri cenahında muhasebe yapmaya dönük bazı çabalar var. Bunu önemsiyorum. Erdoğan’ın ‘Türk tipi başkan’ olmak isteği, bütün muhalif çevrelerin ‘paralel, hain, düşman, terörist’ vb. olarak itham edilmesi, rüşvet ve yolsuzluk iddialarının yargıdan kaçırılması, anayasa ve hukukun askıya alınması, ‘cadı avı’ ve ‘biat etmezseniz yok olacaksınız’ tehditleri, bütün siyasi partilerin ve hatta küresel güçlerin AKP’ye karşı birleşip ‘tuzak’ kurduğunun savunulması, seçimden sonra hepsinin ‘icabına’ bakılacağının ilan edilmesi bir seçim kampanyası stratejisi değildi sadece; aynı zamanda bir siyaset anlayışı idi.
Türkiye bu ‘korku imparatorluğu’na geçit vermedi. Bu anlayışın, ciddi ve köklü şekilde sorgulanması, özeleştirisinin yapılması ve AKP’nin kendini siyaseten yenilemesi gereği var. Bunu, ‘kendileri bilir’ diye geçiştirmenin doğru bir tutum olduğunu düşünmüyorum. Çünkü sonuçta söz konusu olan milyonlarca insanın eleştirel mesajlarıyla birlikte hala destek verdiği bir parti. Sorumlu davranması, hatalarından ders çıkarması Türkiye’nin kazancı olur. Bunun önemini, gerekliliğini idrak etmekten uzak olanlar var; bunun sorumluluğunu da AKP öncelikle kendi anlayış ve söylemlerinde aramalı.
Bir de ‘bunlar değişmez’ tutumunda net olanlar var. Haklı çıkmalarını dileyecek değilim. Bunların yegâne hassasiyetleri ‘karşıt’ olmak. Oysa sahibi kim olursa olsun karşıtlık üzerinden siyaset, ülkemizin demokratik yeniden yapılanma ve toplumsal barış olarak özetleyebileceğimiz hiçbir sorununun çözümüne hizmet etmez, etmemektedir.
Fakat AKP’nin asıl sorunu, dün olduğu gibi bugün de ilkesiz, omurgasız, ölçüsüz yalaka akıldaneleri. Bunlar hala dilinin ucuyla dahi ‘nerede hata yaptık’ muhasebesi yapmaya çalışan yandaş arkadaşlarını bastırmaya, susturmaya çalışıyor, sağa sola ve tabii bu arada seçmene çamur atmaya devam ediyorlar.
ÇÖZÜM SÜRECİ
Mesela ‘madem yıktınız, yapın bakalım o zaman sizi gidi ırgatlar’ diyorlar. Dillerine yapışmış ‘darbe’ edebiyatını seçimlere yamayan, “Gezi’de yapamadıkları darbeyi seçim sandığında yaptılar” diyenler bile oldu.
Kürt seçmenin AKP’yi terk edip HDP’ye yönelmesi nedenleri çok açık bir ‘görünen köy’ olduğu halde ‘madem öyle...’ deyip Çözüm Süreci için ‘bundan sonra Çözüm Süreci’nin filmini çekersiniz’ diyen artistler de oldu. Demek ki Çözüm Süreci bunların ellerini, gövdelerini altına koydukları Türkiye’nin en önemli sorununa dair büyük bir barış projesi değil, vadesi kullanışlı olmasına bağlanmış bir siyasi film imiş...
BEYAZ TOROS
‘Analiz’ kapasiteleri tehdit etmekten ibaret kendisini Müslüman, siyaset bilimci, ekonomist, gazeteci, yazar filan diye tanıtan ‘uzman’ entelektüel, kalpleri kin, nefret, düşmanlıkla kararmış dengesizler de gördük. Bu kişi, Ömer Turan ve 9 Haziran günü attığı tweet şuydu (yazımı yazarken baktım başka tehditlerle beraber tweeti sayfasında duruyor): “Beyaz torosun üretimi durmuş olabilir ama Toyoto’nun pikap serisi bu boşluğu çok rahat doldurur bence”.
AKP’nin sorumluluğu, galiba öncelikle bu çapsız yalaka, gözlerini nefret bürümüş biatçı densizlerden arınmak olmalıdır. Adı böyleleriyle anılan bir partiden ne kendilerine ne de memlekete hayır gelir...
Yorum Yap