22 Ekim günü Barış Meclisi bir basın toplantısı düzenledi. Bu toplantıda okunan bildiri, tarihe önemli bir not düşüyor. Barış Meclisi, barışı inşa edebilecek her kesimle konuşmaya çalışan bir yapı. Kapsayıcı olma gayreti çok olumlu. Son üç ayda ellerin tetiklerden çekilmesi için harcanan çabanın şahidiyim.

Ne var ki ülkedeki kutuplaşma bu arzuyu da dinamitliyor. AK Parti’ye yakın duran çok sayıda aydın ve siyasetçi, bu gidişatın gidişat olmadığının farkındalar. Ama öyle bir kilitlenme hâli yaşıyorlar ki, anlaşılır gibi değil.

Zaman dar siyasi hesaplar zamanı değil. İrademizi göstererek cesur olma ve kendi cenahımızın özeleştirisiyle harekete geçme zamanı. AK Partililer, eğer Çözüm Süreci’nin ülkemiz için yaşamsal bir proje olduğuna inanıyorsanız, lütfen barış için sesinizi yükseltin.

Aynı şey, CHP için de geçerli elbette. Çözümün nasıl olması gerektiği konusunda bu partilerin elbette farklılıkları olacaktır. Ama siyasi bir sorunun sadece siyasi yollarla çözülebileceği konusunda çok daha net tavır alabilirler.

Bildiriden bazı bölümler paylaşmak istiyorum:

“10 Ekim’de Ankara Barış Mitinginde 102 kişinin yaşamını yitirmesine, 500 yakın insanımızın yaralanmasına yol açan katliam Diyarbakır ve Suruç’tan sonra yeni bir milat oldu. Barışın inşasını kökten sarsan ve zora sokan yeni toplumsal sorunlara yol açtı. İnsanlarda barışamama duygusunu ve düşüncesini derinleştirdi. Farklı kesimlerde ‘bunlarla barış olmaz’ sözünü fazlasıyla duyar olduk. Karşılıklı güvensizlik büyüyor.

Bu, çözümün bedelini ağırlaştırıyor ve yolumuzu uzatıyor. 30 yılı aşan savaştan çıkarılan dersleri bir çırpıda unutmak ve ağır bedeller ödediğimiz yöntemlere dört elle sarılmak aklın yolu olmaz. Nefret, öfke ve güç gösterisine dönüşen bu savaşı durdurmakta geciktiğimiz her an, zifiri karanlığa daha fazla yaklaşıyoruz.

Bu nedenle bu gidişatı durdurmak zorundayız. Mümkün olan en kısa sürede yeniden kaldığımız noktaya dönülmelidir. Herkes artık Yeni Çözüm Süreci’nin eski gibi olmayacağının farkında. Türkiye’nin ve hepimizin bunun nasıl olacağını konuşmaya, tartışmaya ve çözüm yolunu bulmaya ihtiyacı var. Buna mecburuz. Barış herkese lazım. Bundan kaçış olamaz. Dünyayı yeniden keşfetmeyeceğiz. Dünya deneyimlerinden ve iki yıl süren Çözüm Süreci’nden çıkarılacak derslerle kendimize has Yeni Yol Haritası oluşturmalıyız.

Ancak bütün bunlar için zamana ve sükûnete ihtiyacımız var. Önce ölümlerin önüne geçilmedir. Ankara Katliamı’nın olduğu 10 Ekim 2015 tarihinde KCK tarafından 1 Kasım seçimlerine kadar geçerli olacak Tek Taraflı Eylemsizlik açıkladı. Hükümet ise, bunu muhatap almadığını, askeri ve siyasi operasyonları sürdüreceğini açıkladı. Nitekim aynı günün akşamı Türkiye yastayken askeri ve siyasi operasyonlar yapıldı. Eylemsizlik karşılık bulmadı. Ölümler sürüyor. Eylemler durmadı.

…

Şimdi yapılması gereken şudur: KCK eylemsizlikte ısrar etmeli, parmağını ettikten çekenlere karşı yapılan operasyonlar durdurulmalı, çatışmasızlığa dönmek için Abdullah Öcalan ile görüş sağlanmalı ve yeni bir çözüm iradesinin ortaya çıkaracak bir seçim süreci yaşanmalıdır. Bu ancak Hükümet ve ana muhalefet partisi başta olmak üzere bütün partilerin, sivil toplum örgütlerinin ve seçmenin kendi sorumluluklarını doğru ve zamanında yerine getirilmesi halinde başarılabilir.”

TÜRKİYE BARIŞ MECLİSİ.

ytaskin@marmara.edu.tr