Seçimler toplumda büyük bir rahatlama yarattı. Tansiyon gözle görülür şekilde düştü. Seçimin ardından AK Parti medyasının istikrarsızlık korkusu yaratmayı deneyen stratejisini de toplum “satın almadı”.

AK Parti’nin “Kral’dan çok kralcı” medyasının, seçim sürecinde istismar etmediği herhangi bir değer kalmamıştı. Dinî istismardan en basit korkuların sömürülmesine kadar denemedikleri yol kalmadı. Sözde yücelttikleri Millet’in, basit algı yönetimi taktikleriyle “yola getirilebileceğine” dair kurnazlıkları duvara tosladı.

Bu seçimlerin en önemli derslerinden birisi, AK Parti tabanının çantada keklik olmadığını göstermesi olmuştur. 13 yıl istikrarlı şekilde AK Parti’ye oy veren geniş kitleler, partiden uzaklaştılar. Aslında bu durum, AK Parti tabanı ve Meclis Gurubu için, eğer değerlendirmek isterlerse, önemli imkânlar da barındıran bir derstir.

AK Parti yöneticileri, tabanın sıkıntılarını, rahatsızlıklarını dinlemektense, onları mitingden mitinge sürüklemeyi tercih ettiler. Taban sürekli olarak Cumhurbaşkanı ve Başbakan için seferber edildi. Taban, yapılan bariz hatalara tepki göstermekle, on üç yılın hatırı için ses çıkarmamak arasında sıkıştırıldı.

Çok sayıda AK Partili yapılan yanlışları onaylamadığı hâlde partisine oy vermeyi tercih etti. Evet, AK Parti açık ara birinci olmuştur ama her şeye rağmen kendisine oy veren seçmenlerinin rahatsızlıklarını hafife almamalıdır.

AK Parti, toplumu germekten, yapılan yanlışları inatla sahiplenmekten bir an önce vazgeçmelidir. Seçimler öncesindeki kibirli ve dışlayıcı tavrı sürdürürlerse, partiden kopuşlar devam edecektir. Toplumun kutuplaşma yerine yumuşama istediğini görmemek için ya kör ya da kötü niyetli olmak gerekiyor.

Bu tarzı sürdürürlerse, sadece HDP ve MHP’ye değil, CHP’ye de ciddi oy kayışı yaşayacaklar. Bu seçimlerde AK Parti’den CHP’ye oy kayışı olmaması, izleyen seçimlerde olmayacağı anlamına gelmez.

CHP, akla, sağduyuya hitap eden rasyonel söylemler geliştirdikçe, yani olumlu manasıyla “siyaset” yaptıkça ve AK Partililer, sadece duygulara ve korkulara hitap etme kolaycılığına kaçtıkça, bu da olacaktır.

AK Parti yöneticileri, sürekli olarak, yaptıkları duble yollardan, Marmaray’dan, köprü inşaatlarından bahsediyorlar. Artık anlamaları gereken bir husus var: Gönülden gönüle giden köprüler kurmadıkça, mevcutları da yıktıkça bu soğukluk ve güvensizlik devam edecek.

En son Reza Zarrab’a ödül töreninde AK Partililerin düştükleri durumu anımsayın. Nasıl da rahatsız oldular, hesap verir tarzda konuştular. Korku ve telaşla hesap verme yoluna gitmek. Bunu da son seçimlerde toplumun verdiği derse borçluyuz.

Demokrasinin güzelliği de burada. Halk sizi bir gecede tarih dışı bırakabiliyor. Sandıkla, kimsenin burnu kanamadan değişimi gerçekleştirebilmek; işte üzerine titrememiz gereken en değerli hazinelerimizden birisi bu.

Gelelim AK Parti Meclis Gurubu’nun mevcut durumdan nasıl bir ders ve imkân çıkarabileceğine. Seçmen, bırakınız başkanlık için sinyal vermeyi, parlamentosuna sahip çıkmıştır.

Geçmiş dönemin kibrini anımsayın. Muhalefet bazı yasal düzenlemelerde değişiklik önergesi verdiğinde ve bu değişiklik önergesi her kesim için makul olduğunda dahi AK Partililer asla onları muhatap almaya gönül indirmiyorlardı. Şimdi mecburen indirecekler. Ayakları yere basacak. Dinlemeyi anımsayacaklar. Sürekli “top benim” diye mızıldanan çocuk olmaktan çıkmak zorundalar.

Böyle her şeye onay veren noter durumuna kendilerini layık gören AK Parti Meclis Gurubu, giderek ciddiye alınmayan bir yan oyuncu hâline gelmişti. Yüksek siyasetin edilgen izleyicileri konumuna itilmişlerdi.

Oysa şimdi hem Başbakan hem de Cumhurbaşkanı, onların gönlünü hoş tutmak zorunda. Artık mevcut oyunda onların da önemleri arttı. Umarız bu imkânı değerlendirerek daha bağımsız, kişilikli ve toplum yararına tutum takınabilen, Lider’in değil; Millet’in vekili olmayı becerebilen bir gurup olabilirler.

ytaskin@marmara.edu.tr