Mısır’ın seçilmiş ve darbeyle devrilmiş eski Cumhurbaşkanı Mursi ve 105 arkadaşına idam cezası verilmesi, vicdanen büyük bir yanlıştır. Siyaseten de tarihî bir hata olduğu er geç anlaşılacaktır.

AK Parti ileri gelenlerinin, Mursi ve kendileri arasında kurdukları mağduriyet benzerliği de en basit ifadesiyle samimiyetsizliktir.

Bu ülkede CHP, HDP ve MHP, Devlet Partisi’ne karşı büyük bir gayretle seçim kazanmaya çabalamaktadırlar. Onları darbecilikle suçlamak abestir.

Mısır’da da yakında parlamento seçimleri yapılacak. Orada da pek çok parti, Sisi’nin Devlet Partisi’ne karşı mücadele etmek zorunda kalacaklar. TRT’ye bakın, Sisi medyasını görün. Kim kime benziyor, daha iyi bir ölçü olamaz…

Mursi’ye ve arkadaşlarına verilen idam kararlarının gerekçesi, aslında karşı-devrimciliğin özeti gibi: 2011’de Mübarek karşıtı isyan sırasında, siyasi mahkûmlar hapishanelerden kaçmışlardı. Mursi ve arkadaşları, “yabancı güç” Hamas’la işbirliği yaparak hapishanelerin boşalmasına yol açan bir komplo kurmakla suçlandılar.

Elbette “vatan hainliği” standart suçlaması da eksik değil. İsrail’le istihbarat paylaşan Mübarek– Sisirejimi ise “vatan kurtarıcısı” oluyorlar, bu durumda. Mısır yargı sisteminin adalet dağıtma yavaşlığı anımsandığında, idam kararlarının hızı şaşırtıcı!

Bu yargılamaların Mübarek’in devrilmesinin intikamının alınması gayreti olduğunu anlamak güç değil. Kısa süre önce Mübarek hakkındaki suçlamaların düşürülmesi de çok şey anlatıyor. Yargı, devleti ele geçirenlerin oyuncağı hâline geliyor. Utanç verici kararlara imza atıyor.

Mısır’da 40 binin üzerinde siyasi mahkûm var. Siyasi mahkûmlar, insanlık dışı koşullarda tutuluyorlar. Kafeslerle mahkemelere getirilip aşağılanıyorlar. Kendilerini savunmaları, kanıt toplamaları mümkün olmuyor. “Casusluk, vatana ihanet” gibi, diktatörlüklerin en sevdikleri suçlamalar havada uçuşuyor.

Diktatör Sisi’nin söylemi ise çok tanıdık. Avrupa ziyaretinde, tipik Ortadoğulu diktatörler gibi, demokrasiyi övüyor ve demokrasi yolunda olduklarının altını çiziyor: “Mısır’da halkın isteklerine saygı gösteren bir yönetim var. Demokrasiye her zamankinden daha yakınız.”

Elbette Avrupalıları uyarmayı da ihmal etmiyor, Sisi: “Mısır çökerse Avrupa’yı korkunç bir acı yakalayacak. Aynı şekilde trajedi tüm bölgeye yayılacak. Mısır, Irak, Suriye ya da Yemen değildir.”

Bu aslında şantaj siyasetidir. Ama kurulan mantık tamamen yanlıştır. Silahlı mücadeleyi reddeden İhvanhareketini meşru zeminlerin dışına iterek, Ortadoğu’da güçlenen Selefi jihadizminin önü daha açılmaktadır. Siyaseti seçen aktörleri tepelerseniz, silahlı mücadele yanlılarını güçlendirirsiniz. Mısır bir Suriye olacaksa, bu Sisi’nin yolundan gidildiği için olacaktır.

Sisi’nin “terörle savaş” söyleminin ABD ve AB başkentlerinde sempatik bulunduğu açık. Sisi’ye yönelik eleştiriler, günü kurtarmaktan ve laftan ibaret. Onun uzun süre Mısır’ın başında kalacağı hesabı üzerinden belirleniyor, siyasi taktikler.

Başta Suudiler olmak üzere, petrol zengini şeyhliklerden oluk oluk akan petrodolarlarla ödüllendirilen Sisi’nin özgüveni yüksek görünüyor. Mübarek’in “kazandığı” seçimleri andırır bir şekilde, geçen yıl yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimlerini “kazanan” Sisi, ne hikmetse parlamento seçimlerini erteleyip duruyor. Anlaşılan partilerle ilgili tasarım henüz bitirilemedi.

Galiba tüm bu çürümüşlüğü en iyi özetleyen olay, Mısır Adalet Bakanı Mahfuz Saber’in şok edici demeciydi. Saber’in “Çöpçülerin çocuklarından yargıç olmamalı” sözleri ortalığı karıştırdı. Saber’e göre yargıçlar “daha nezih çevrelerden çıkmalılardı…”

ytaskin@marmara.edu.tr