Devletin tekçi ideolojisinin hışmına ve zulmüne uğramalarına rağmen Kürtlerin bugün geldikleri noktada barışa tutunmaları ve bunun için özveride bulunmaları önemli. Etnik kimlik üzerinden siyaset yapmanın demokratik etiğe uygun olmadığının farkındalar. Türkiye’deki rejim katılımcı, çoğulcu ve özgürlükçü bir demokrasiye dönüşmeden, hukuk güvenliği sağlanmadan, ademimerkeziyetçilik sadece Kürtlerin yaşadığı bölgeler için değil tüm bölgeler bakımından gerçekleştirilmeden siyasi ve sosyal barışın sağlanması, Kürtlerin mutlu, huzurlu ve özgür olmaları imkânsız. İşte Kürtlerin ve destekledikleri parti olan HDP’nin bunu fark etmiş olması ve bu yönde çaba göstermesi takdire şayan. Nitekim parti, çeşitli etnik kimlik ve inanç sahiplerini ve özellikle kadınları Meclis’e taşımış durumda.

Kuşkusuz Öcalan ile özgür olmadığı bir ortamda kapalı, gizli görüşmeler yapılması sürecin siyasal ve toplumsal zemine kaymasına ve samimiyetle yürütülmesine engel. HDP’den silah bırakması için PKK’ya çağrı yapmasını beklemek ise gerçekçi değil. Örgüt Kürt meselesinde atılacak adımlarla birlikte topluma ve siyasete nasıl döneceğini bilmek istiyor. Bu konuda hiçbir gayret gözükmüyor. PKK’nın Suriye kolu YPG IŞİD tehlikesi karşısında sınır ötesinde mücadele eden tek silahlı güç. Ayrıca IŞİD üzerinden Diyarbakır’ın karıştırılmak istenmesi ise büyük bir tehlike. Seçim sonucu AKP’nin bölgeden silinmesi üzerine bu olayların başlaması ise düşündürücü. MHP’nin koalisyon kararı verirken bu durumu gözönünde tutması gerekmekte.

Devlet, yıllarca inkârcı, ötekileştirici ve asimilasyoncu bir politika uygularken Kürt gençlerinin yanı sıra masum Türk gençlerinin ölmesine, bedensel ve ruhsal yönden sakatlanmalarına, ailelerin acı çekmelerine neden oldu. Artık acıların yarıştırılması değil, ortaklaştırılması gerekmekte. Bu nedenle Türk etnik kimliğine vurgu yapan MHP’nin de siyasi ve sosyal barışa destek vermesi ve en azından kendisi kadar temsil kabiliyetine haiz HDP ile etnik kimlik siyasetlerinin üstüne çıkarak, demokratik değer ve ilkeler ile hukuk güvenliği ve hukuk devleti ideali üzerinde mutabakat araması zorunlu.

MHP, AKP ile değil, CHP ve HDP ile halkın hâline ve geleceğine yararlı olabilecek bir ortak zemini sağlamaya yönelik davranırsa gerçek bir yurtseverlik göstermiş olacak. CHP ile MHP’nin ortak olarak kuracağı bir azınlık hükümetine HDP dışarıdan destek verebilir ya da CHP azınlık hükümetine iki parti destek verebilir. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin seçim meydanlarında verdiği sözler karşısında AKP ile bir koalisyon kurması imkânsız gözükmekte. Çünkü AKP’nin, MHP’nin yolsuzluk ve rüşvet dosyalarının açılması konusunda verdiği sözün gereğinin yapılmasını kabul etmesi, Erdoğan faktörü düşünüldüğünde zor gözükmekte. Bunun dışında MHP’nin seçim öncesi MİT Kanunu, İç Güvenlik Kanunları, Ceza Muhakemesi Kanunu’nda yapılan antidemokratik ve hukuka aykırı düzenlemeler karşısındaki muhalefeti ortada iken bu konularda taviz vermesi düşünülemez. MHP bu konularda taviz verirse AKP ile birlikte ciddi oy kaybına uğrar.

AKP’nin Erdoğan’dan özerkleşmesi, yolsuzluk iddiaları ve antidemokratik kanunların yarattığı hukuk ihlalleri konularında olumlu bir pozisyon alması mümkün gözükmüyor.

HDP’nin dışarıdan destekleyeceği bir CHP- MHP azınlık hükümetinin öncelikle ekonomi, hukuk ve siyasi alanlardaki çöküşü durduracak bir programı oluşturması mümkün. Yolsuzluk ve rüşvet olaylarının açığa çıkartılarak soruşturulması, antidemokratik ve evrensel hukukla bağdaşmayan düzenlemelerin ortadan kaldırılması, halka sosyal düzenlemeler olarak vaat edilenlerin yerine getirilmesi, rejimin normalleştirilip gerilimlerin azaltılması hedeflenebilir. Kararlaştırılan bir süre içinde de huzurlu bir ortamda erken seçime gidilebilir.

CHP, MHP ve HDP’nin ortak bir açıklamayla bu iradelerini kamuoyuna duyurmaları gerekmekte. Yoksa Erdoğan, muhalefet partilerini suçlayarak sağladığı üstünlükle Anayasa 116/2’ye göre Meclis başkanına danışarak seçimlerin yenilenmesine karar verebilir.

umitkardas@gmail.com

www.umitkardas.com

twitter.com/umit_kardas