Dedem ayakkabılarına çapula derdi. Çapulcu kavramından türetilen hınzır cümlelere gülerken birden aklıma dedem geldi. "Getir uşağum çapulalarımı..." Taksim Gezi Parkı'nda olup biten üzerine onlarca makale, yazı okudum son günlerde. İtiraf etmek gerekirse gençlikteki anarşistliğimi düşünüp komşu torunlarına anlatacak çok hikâyem olduğumu düşünürdüm. Gezi Parkı direnişini gerçekleştiren gençleri gördükten sonra bütün üst egom bir anda yerle bir oldu. Anlatacak bir hikayem yok benim artık. Bütün hikâyeler Gezi Parkı'ndaki gençlerin olsun...

Hep tek taraflı gördük bir şeyi. Ya çok abartılı ya da görmezden geldik. Bütün gözler yıllarca görmezden gelip, "Bunlardan bir şey olmaz, apolitik bilgisayarın esiri olan gençler..." dediğimiz gençlere hayranlıkla bakarken, çapulalarım beni ters bir yere götürdü. Tepebaşı'nın dik yokuşundan ağrı adımlarla Kasımpaşa'ya doğru ilerlerken aklımda Erdoğan'ın doğup büyüdüğü bu mahalleyi anlamak vardı.

Ne hissediyordu Kasımpaşalılar 10 dakika mesafede duran Gezi Parkı'ndan yaşananlara karşı?

Yokuşun ortasında bir emlakçı dükkânına girdim. Küçük dükkânın camekânlarında onlarca satılık ve kiralık daire ilanı vardı. İçeride orta yaşlı bir adam evrak karıştırıyordu. Selam vererek girdim, daha buyur etmeden hemen masanın yanındaki küçük koltuğa oturdum. Kısık bir sesle "Ben gazeteciyim. Aslında gazeteci bile değilim. Gezi'de olan bitenlere nasıl bakıyorsunuz diye meraktan geldim..." diyen bir giriş cümlesi ile başladım. Adam başını kaldırdı, bana baktı. "Camide içki içti o göstericiler..." dedi öfkeli bir ses tonuyla.

Anlaşılan o ki, gösteriler sırasında ortalığa atılan onlarca yalandan herkes kendi payına düşeni, inanmak istediğini alıyordu. Böyle bir şey olmadığını anlattım adama... "Biz de biliriz Taksim'e çıkmasını, ama duruyoruz" diye kestirip attı. Belli ki öfkeliydi olup bitenlere karşı. Erdoğan'ın yaptıklarından bahsetti. Bu memleket için ne kadar faydalı olduğundan. Ya tek adamlığı ve onun getirdiği dayatmacılık diye sordum. "Bu kadar iyi şeyler yapan birisi için o kadar olacak..." dedi. O sırada dükkândan içeri genç bir çift girdi, elli bin lira paraları vardı, kalabalık aileydiler. Krediyle üç oda bir salon ev satın almak istiyorlardı. Emlakçı alternatifleri sıralarken izin isteyip ayrıldım dükkândan. Kasımpaşa Merkez camiine vardığımda bir şey dikkatimi çekti. Gezi Parkı'nın aksine bir durağanlık, dinginlik vardı caminin etrafındaki dükkânlarda. Sanki burada zaman durmuştu...

Erdoğan'a Kasımpaşa'da 'Tayyip' demek...

Küçük bir lokantaya girdim. Yemeğimi yerken, içerde konuşulanlara kulak kabarttım. Herkes Erdoğan'dan Tayyip diye bahsediyordu. "Tayyip bugün yurtdışından gelecek, ondan sonra iş değişir" dedi lokantanın sahibi. Başını kaldırmayan adam cevap verdi ona, " Birkaç gün daha kalsa keşke. Bak gitti, ortam sakinleşti..." "Nasıl?" diye sordum bunu söyleyen adama. Adam hafif yan dönerek cevap verdi. " Ben AK Parti'nin kurucu üyelerindenim. Tayyip'i de iyi tanırım. Menderes, Özal ve Tayyip var ülkesi için çok değerli şeyler yapan. Ama Tayyip son zamanda çok agresif davranıyor. Sürekli bir asabiyet hali. Bu kendine de partisine de zarar veriyor."

Lokantanın sahibi atıldı hemen, "Onu da Kasımpaşalılığına verin..." Lafa girdim, ''Kasımpaşalı olmak nasıl bir şey" diye. Adam, " Biz ne olursa olsun yanlış da yapsak dik dururuz" diye cevap verdi. Lafı az önce Erdoğan'ı eleştiren adam tamamladı. "Bazen geri durmak da iyidir."

Kısa bir sessizlikten sonra içeri uzun boylu, düzgün fizikli, genç bir çocuk girdi. Antrenmana gidiyormuş, çantasını aldı, babası 10 lira harçlık verdi ona. Çocuk kapıdan çıkarken, babası bize dönerek "Süper futbol oynuyor. Çok iyi topçu, bir de iyi bir kulübe verebilirsek... 17 yaşında bu sene verdik verdik, yoksa harcanıp gidecek çocuk..." diye övdü.

"Kasımpaşa'nın gençleri Gezi Parkı eylemine gidiyor mu?" diye sordum adama. "Yok bizim gençler oraya gitmez" diye cevap verdi sonra bir an durakladı "Belki gidenler vardır. Buralar da çok değişti. kalabalıklaştı...". Konuşmaları sessizce dinleyen genç bir adam sesini yükselterek lafa girdi. " Bugün seçim olsa Tayyip yüzde seksen alır. O zaman görürler günlerini..." Erdoğan'a "Tayyip" demek Kasımpaşa'da "bizden biri" samimiyet ifadesi olarak görülürken Gezi Parkı'nda küfre dönüşebiliyordu.

Tayyip'in hiç mi suçu yok?

Meydanda insanlar çaylarını yudumlarken sehpalarda bulunan gazetelere göz atıyordu. Herkes olup bitenleri gazetelerden okuyup anlamaya çalışırken, kendi aralarında yaptıkları tartışmalarda bunun "dış güçlerin oyunu" olduğunu iddia edenlerin sesi daha gür çıkıyordu

Elinde Sözcü gazetesi olan orta yaşlı bir adam başını gazeteden kaldırıp tartışmaya katıldı. " İyi güzel de, Tayyip'in bu olayların çıkmasında hiç mi suçu yok" dedi. Yanında bulunan aynı yaşlardaki adam cevap verdi: "Var olmasına var da, işler böyle giderse devlet devletliğini yapar, kan dökülür. İşler daha kötüye gider" dedi. Kısa bir sessizlik oldu. Sonrasında herkes önündeki gazetelere döndü. Kasımpaşa'da geçirdiğim birkaç saatten sonrasında halkın büyük bir bölümünün Gezi Parkı eylemlerini endişeli bir şekilde uzaktan izlediğini gördüm. Kendi içlerinden çıkan Erdoğan'ı bazı konularda hatalı bulsalar da ona laf kondurmuyorlar.

Son sözü ise bindiğim bir taksici söyledi. "Ne diyorsun bu olaylara" diye sorduğum taksicinin cevabı kısa ve net oldu: "Erdoğan çok iyi şeyler yaptı. Büyüdük, zenginleştik. İMF'ye borcumuz yok. Tamam, bunlar güzel. Ama diğer yandan halkına gaz bombası attı... Ben inançlı bir adamım abi. Kim günah işlerse bu dünyada olmasa bile ahirette çeker..."

tuncekoseoglu@gmail.com

Twitter: @Tncrk

KAYNAK:  http://marksist.org/haberler/11772-tuncer-koseoglu-gezi-parkina-kasimpasadan-bakinca