Hareketli günlerden geçiyoruz. Her gün siyasi saflar bozuluyor, yeni saflar oluşuyor. Mesela Mısır’daki darbe, Taksim’de “özgürlük” talebinde birleşen safları dağıttı. Sadece “Silivri için özgürlük” isteyenlerin mumu yatsıya varmadan söndü.

Önce şunda netleşelim: Mısır’daki darbeye “darbe” diyemeyenler, darbe dese de “ama Mursi de çok hata yaptı” diyenler olduğu sürece askerin sivil yönetimi “devirme haydutluğu” sürer gider. Sadece açık açık desteklemek değil, “ama”lı cümleler de darbelere “meşruiyet” sağlar. Darbeciler çok haklı “ama”ları bile “kurtarıcı” çağrısı olarak görür, gösterir ve yüz yıldır kavuşamadığımız demokrasiye bir yüz yıl daha kavuşamayız.

“Seçme ve seçilme hakkı” İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nde açıkça belirtilmiş bir temel haktır, hiçbir hak “takıyye” götürmez ve hiçbir hak bir başka hakkın ortadan kaldırılması için kullanılamaz.Darbe “seçme ve seçilme hakkı”na açık bir tecavüzdür. Tecavüzü açıkça kınayan biri, bu kınama ardından “ama”lı cümle kuruyorsa, bilerek ya da bilmeyerek tecavüzcüye meşruiyet sağlamış olur. Kadına tecavüzde yargının bile rağbet ettiği “ama baştan çıkardı” savunmasını hatırlayın lütfen.

Aynı zihniyet, aynı oyun

1950 seçimlerinden beri aynı oyun oynanıyor. Seçim kazanamayan vesayetçi zihniyet yanlıları ya “cici demokrasi” diyerek, ya “Filipin tipi demokrasi” diyerek ya da “demokrasi bol geldi” diye açıkça söyleyerek “demokrasi deneyi”ne darbe ile “ara” veriyor. Son günlerde çok tutulan “seçim sandıktan ibaret değildir” sözü de darbelerin öngünlerinde sıkça duyulur. Bu söz, toplantı ve gösteri hakkı dâhil tüm ifade özgürlüğü alanının genişliğini belirtmek için kullanılıyor olsa bile, bu hâliyle sandığı “hafife alan” zihniyet sahiplerinin ağzına yakışıyor.

Hükümet “ağır hata”lar yapıyor, başbakan “ağır” konuşuyor. Evet, bence de öyle. E peki, böyle diyenler niye örgütlenip seçim yoluyla hükümeti değiştirmiyor? Niye ortalığı yakıp yıkmadan geniş kitlelerin demokratik tepkileriyle hükümeti istifaya zorlayamıyor? Bu millet “aptal” mı, bizi anlamaz mı? Bu sorunun esas muhatapları “Taksim”de diktatöre karşı “özgürlük” mücadelesi veriyoruz derken , “Tahrir”de “askerî darbe”ye “devrim” selamı çaktı. Demokrasiden nefret edenler özgürlük sevdalarını “darbe aşkı”na terk ediverdi!

Türkiye’de darbe tehlikesi kalmadı, CHP bile darbeye karşı, vesayet de geriletildi, artık Türkiye’de darbe olmaz! Bu da bir görüş, katılmam, ama “inşallah” derim. CHP Genel Başkanı’nın “Mısır’daki darbedir” demesini takdir ederim, ama “nedamet” getirdiğini söyleyemem. CHP içinde de “Mısır devrimi” diyenler ağırlıkta. Eğer CHP bir bütün olarak darbeye karşı tavır alır, barış için çözüm sürecine katılır ve yeni anayasada yan çizmeyi bırakırsa, o zaman eyvallah!

“İttihatçı Cumhuriyet” tarihimizde darbe aşkını “beşik kertmesi”ne benzetebiliriz.İttihatçılar’ın 1913 Babıâli Baskını’yla doğan darbe geleneği, 29 Ekim 1923’te gece vakti azınlık oylarıyla yapılan pro-modern “meclis darbesi” ile hafızalara “Cumhuriyet” olarak yüklendiğinden beri, vesayetçi cumhuriyetçiler darbeden vazgeçemez. Aşkın gözü kördür derler, zamanında darbenin acısını çeken “antiemperyalist”ler bile, ABD ve AB’nin “Mısır’da askerî darbe oldu” diyemeyişine bakıp uyanmaz. Bu “batılı” tavır Türkiye ve Ortadoğu askerî darbelerinde hep yinelenmiştir. “Geri ‘İslam’ ülkeleri ancak bu yolla ‘modern’ toplum olur!” ayağıdır bu.

Bakın şunun şurasında az bir zaman kaldı. Daha 2015 olmadan bu memlekette safların yeniden bozulup yeniden düzeldiğine bir kez daha tanık olacağız. Ama bu seferki “Taksim” gibi iletişim çağı kuşağı ile açıklanabilecek bir toplumsal “ittifak” olmayacak. Bu saflarda “Tayyip istifa” diyen darbesever ulusalcılar ve milliyetçilerin kimi muhafazakârlarla “milli cephe” oluşturduğunu göreceğiz ve kimileri buna çok şaşacak! Çünkü, yüz yılın “büyük muhasebesi”nde hesap soranlar cephesi ile hesap verenler cephesi çok net ayrışacak. 1915 Ermeni Soykırımı bütün ezberleri bozacak, kalıpları kıracak, belki de Türkiye’de taşlar ilk kez yerli yerine oturacak.

Hırsızlar ve avukatları bir yana, halk bir yana saf tutacak. Türkiye “yüzleşecek!” Kaçarı yok!

ulusoytalat@yahoo.com