Gözlerinin içi gülen, gülünce yanaklarında goncalar açan genç bir adam.

27 Mayıstan beri kendisinden haber alınamıyor.

Hurşit Külter, Demokratik Bölgeler Partisi Şırnak yöneticisi…

***

Görgü tanıkları ve Özel Harekât polislerine ait sosyal medya hesapları Külter'in gözaltına alındığını söylüyor; devletin savcısı, bakanı, müsteşarı ise böyle bir kişi gözaltına alınmadı diyorlar…

***

Ahmet Davutoğlu'nun, “Biz gidersek onlar gelir” diye bölge halkını korkuttuğu beyaz toroslar, o insan yiyen makineler, bu devletin en korkunç suçlarını hatırlatan o hayalet arabalar, geri dönmüş gibi görünüyorlar.

***

“Kurdun dişine kan değdi” diye duvarlara yazan maskeli özel harekâtçılar, “Hepiniz Ermeni'siniz” diye gecenin karanlığına bağıran polisler, üzerine asit dökülmüş gibi un ufak olan mahalleler, sokaklar, o beyaz Torosların bölgeye döndüğünü muştuluyorlardı…

***

Bir devletin yapabileceği en aşağılık işlerden birisi de, gözaltına aldığı insanları kaybetmektir.

Bu aşağılık iş bu topraklarda yüzlerce, binlerce kez yapılmıştır.

***

İçeride korkunç işkenceler yapılan insanların yakınları karakolun kapısına geldiğinde, öyle birisinin gözaltında olmadığı söylenmiştir.

O gözaltına alınanlar zaten kaybedileceklerinden, sonradan lüzumsuz yere hesap vermemek için, defterlere adları yazılmaz; kayıtları tutulmaz…

Daha önce Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi, defalarca, “Bu kişi gözaltına alınmadı” mavallarını elinin tersiyle bir kenara koyup, bal gibi de o insanların gözaltına alındığını, işkenceye, tecavüze uğradığını ve kaybedildiğini tespit etti…

***

Cumartesi anneleri, yıllardır, umutla umutsuzluk arasında milyonlarca kez gelip giderken, bir yandan bize yaşadıkları işkenceyi, öbür taraftan bu ülkenin korkunç bir hikayesini anlatıyorlar…

***

Geçmişinde korkunç seri cinayetler olan bir kasabada, uğursuz bir cinayetin, bütün o geçmişi hatırlatması gibi, Hurşit Külter'in “kaybolması” da, hiçbir zaman kapanmayan bir yarayı tekrar gözümüzün içine sokuyor.

***

Birleşmiş Milletler Zorla Kaybetmeler Çalışma Grubu, geçtiğimiz Mart ayında Türkiye'nin bu kapanmayan yarasına işaret etmiş, gözaltında kaybetmenin, “kayıp olan insanların akıbeti ve nerede olduğu açıklığa kavuşturuluncaya kadar” devam eden bir suç olduğuna dikkat çekmişti.

***

Bu ülkenin geçmişini bilen insanlar, hiç bıkmadan ve usanmadan, tekrar tekrar aynı soruyu sormalıyız: Hurşit Külter nerede?

Bütün bu ülkenin kayıp insanları neredeler?

Onların hesabını sormak hepimizin namus borcudur…