Bütün işaretler bir yönü gösteriyor.

Ama diyorlar ki, hayır biz o yönde gitmiyoruz, başka tarafa gidiyoruz...

                                            * * *

Başka bir tarafa gidiyorsak, neden habire polisi silahlandırıyor; yurtdışından TOMA’lar, ses bombaları, ışık bombaları alıyorsunuz?

Başka bir tarafa gidiyorsak eğer, neden bu olağanüstü hal yasalarını çıkarıyorsunuz?

Eğer biz başka bir tarafa gidiyorsak, nasıl oluyor da Türkiye’nin yalnızlaşması bile Erdoğan’ın kişisel meselesi olabiliyor, “Dünya nezdinde yalnızlaşmayı umursamadığını” söyleyebiliyor...

                                           * * *

Biz eğer o ürkütücü yolda son sürat gitmiyorsak, nasıl oluyor da yabancı yatırımcının panik halinde kaçışı bile AKP’yi silkeleyip, kendine getiremiyor?

Biz o uğursuz yola sapmadıysak eğer, nasıl oluyor da her adımını anketlere göre atan AKP, bu toplumun büyük çoğunluğunun karşı olduğunu bilmesine rağmen Erdoğan’ı “başkanlık” sevdasından vazgeçiremiyor?

                                         * * *

Ahmet Altan, dün Hürriyet Pazar’a verdiği röportajda “AKP, Erdoğan’ın idaresinde bu seçimleri kazanırsa çok büyük bir devlet şiddetiyle karşılaşacağız” diyordu.

Bütün işaretler, Altan’ın söylediği tarafı gösteriyor gerçekten de...

Ufukta, sadece şiddet değil, bu Türk tipi başkanlık denen şeyle, demokrasiyle ciddi bir vedalaşma da görünüyor...

Yaratılan iç düşmanlar, cadı avları, Anayasa’nın paspas yapılması falan hep dünya tarihinin karanlık sayfalarını hatırlatıyor...

                                        * * *

Kullanılan kavramlar bile şaşırtıcı benzerlikler gösteriyor...

Dün Erdoğan, “Türkiye’yi anonim şirket gibi” yönetmek istediğini söylüyordu.
Mussolini de şöyle diyordu:

“Faşizm şirketçilik (corporatism) diye adlandırılmalıdır. Çünkü şirket ve devlet gücünü birleştirir.”

Kıssadan hisse: Türkiye AŞ, hiç de orijinal bir marka değil.

Ülkelerin şirket gibi yönetilmesi, kan, gözyaşı ve faşizmden başka bir şey getirmedi...