- 28.04.2014 00:00
1978'de Taksim'de katledilen işçileri anmak için de bir yüz sene mi bekleyecek bu memleket?
Her büyük toplantının kendilerine karşı bir ayaklanmaya dönüşeceğinden korkan bir iktidar var Türkiye’de...
***
Bir taraftan sonsuz bir kışkırtma özgürlüğü istiyorlar; Berkin Elvan’ın acılı annesini kalabalıklara yuhalatacak kadar, toplumu birbirini tanıyamaz hale getirmekte bir beis görmüyorlar...
Ama sonra da, sürekli olarak körükledikleri bu öfkenin sokaklara taşmasından ölümüne korkuyorlar...
***
Sonsuz bir kısır döngünün içine hapsediyorlar ülkeyi. Sürekli körükledikleri öfkeyle göz göze gelmemek için, daha fazla kışkırtmaya kalkıyorlar insanları...
***
1 Mayısta yasak konulmadığında Taksim’de bir bayram havası yaşandığını da, yasakladığında ortalığın savaş alanına döndüğünü de biliyorlar...
Mesela 2008’de, yasakladıklarında, yine bugün sayıp döktükleri bütün gerekçeleri o gün de tekrarlamışlar... “Kamu düzeni” demişler; “ihbar aldıklarını, provokasyon olacağını” söylemişler; “alternatif toplantı mekanları” gösterdik demişler... Sonra da Taksim Meydanı’na gelenlere meydan dayağı atmışlar...
***
DİSK ve KESK’in başvurusu üzerine Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi 2008 Taksim’ini masaya yatırmış. AİHM bütün olayların polisin müdahalesi üzerine başladığını tespit etmiş ve Türkiyeyi mahkûm etmiş.
***
Yani müdahale etmediğinizde hiç bir kayda değer olayın çıkmayacağı bir anma ve kutlamayı, büyük bir arbedeye dönüştürdüğünüz uluslararası bir yargı organı tarafından tescil edilmiş.
***
Daha dün, 1915’de bu topraklarda hayatlarını kaybeden Ermeniler için bir taziye mesajı yayımladınız. 1978’de Taksim’de katledilen işçileri anmak için de bir yüz sene mi bekleyecek bu memleket?
***
Binaların üzerlerinden tepelerine kurşun yağdırılan; panzerler altında ezilen; birbirlerini çiğnemeleri için daracık bir sokağa sürülerek katledilen insanlar, bu insanlık dışı işler nerede gerçekleşmişse orada anılacaktır. Birazcık demokrasiye inanan, bu katliamcı gelenekle arasına mesafe koymuş bir devletin görevi de, o anmanın ve 1 Mayıs kutlamalarının orada barış içinde yapılmasını sağlamaktır.
***
Ama artık, meydanları dolduran insanlardan korkuyorlar... Meydanlardan korkuyorlar... O yüzden de, bir katliamı anmaya gelen insanların güvenliğini sağlamak yerine, yasaklara, gerginliğe ve huzursuzluğa kapı aralıyorlar...
Yorum Yap