Kürtlerin tarihi serüveninde ölüm ve acı hiç eksik olmamıştır. Kürt kültürünün en önemli temel taşlarından biri olan ağıt ve zılgıt, bu acının en güçlü şekilde dile getirilmesidir.

Bu kötü gelenek ne acıdır ki binlerce yıllık bir bedbaht sarmal gibi durmadan yenilenip durdu.
Savaşlar, yıkımlar, ölümler ve tüm bunların nihayetinde bir halkın başka güçler ve düşmanlarca baskı altında tutulma gayretlerinin doğurduğu “isyan” ruhu, bize sebep-sonuç ilişkisinin en güzel örneğini teşkil ediyor.
Yani Kürtlerin bugün yaşadıkları coğrafyalarda, adeta Kürtlerle özdeşleşen isyan kültürü kendisine hükmetmeye çalışan otoritenin zulmüne karşı direnişin bir nevi “içselleşmesine” sebebiyet vermiştir diyebiliriz.

Evet, Kürtler ta Sümerlerden bu yana kendisini boyunduruk altına almaya çalışan iktidarlara karşı mücadele etmiştir, Demirci Kawa’nın zulme başkaldırısı binlerce yıllık bir destanın sıradanlığını değil, bilakis o destana konu olan çocuklarının yine bugün aynı ruhla sahneye çıkmasının gensel bir izahıdır sanırım.
Kawa’nın çocukları binlerce yıldır kuşandıkları kılıçlarını bugün Rojava’da ve Kürtlerin yaşadığı diğer coğrafyalarda da yine aynı zalimlerin çocuklarına karşı kuşanmışlardır.

Kürtler, bu mücadelelerini çoğu zaman kendisini baskı altına almaya çalışan düşmandan ziyade ne acıdır ki kendi aralarında, kendileri ile vermişlerdir.
Bu kötü geleneğin onlarca örneğini verebilmek mümkün; Sultan Abdülhamid’in çoğu Kürt gençlerinden oluşan Kürtler ve Ermenilere karşı kullanılan Hamidiye alayları, yakın zamanda Koruculuk sistemi, Hüzbullah – PKK çatışması, KDP-KYB çatışması ve yine son günlerde kimi odaklarca sahneye sürülmeye çalışılan BDP-HUDA-PAR çatışması.

En son Lice’de yaşanan olaylar bölgede Kürtler arasında gerilim yaratmak ve yaklaşan yerel seçimler ile birlikte bu gerilimi tırmandırıp halen ”kör-topal” da olsa yürüyen çatışmasızlık ve barış sürecini bir nevi sabote etmek adına zemin oluşturmak niyetli olabilir.

Düne kadar bölgede Kürt siyasi hareketi ve o hareketten destek alan PKK ve Hizbullah arasında yaşanan çatışmanın yaşattığı travmanın izleri hala hafızalarda taptaze dururken doğrusu o kötü günlerin tekrar yaşanma ihtimali bile korkunç geliyor.

Şunu belirtmekte fayda var, Hizbullah’ın bölgede Kürtler üzerinde çok kötü referans oluşturduğu inkâr edilemez.
Kürt sivillere yönelik birçok cinayetin o fraksiyonlarca işlendiğine dair toplumun genelinin hafızasına düşen bu kötü izdüşümün etkilerini silmek kolay değil.
Bugün o ideolojiden vücut bulan HUDA-PAR’ın bu anlamda yaşanan olaylarda samimiyetinin sorgulanmasını yadırgamamak lazım.

2013 yılının Kasım ayında Batman’da HUDA-PAR ve BDP arasında yaşanan çatışmada BDP’li bir gencin yaşamını yitirmesi ile sonuçlanmış ardından iki parti taraftarları arasında zaman zaman istenmeyen olaylar yaşanmıştı, iki parti arasındaki gerilimin bu anlamda arttırılması ve artan bu gerilimden kimin nemalanabileceğini sorgulamak gerekir.
Bilinen tek bir şey var ki bu gerilimin Kürtlere zarar verdiği gerçeğidir.