Türkiye’de bir algı vardır:” Türkiye’de seçim kazanmanın yolu İstanbul’u kazanmakta geçer, eğer İstanbul’u kazanmadıysanız seçim de kazanmış sayılmazsınız…” diye.

Bu gerçekten hareketle siyasetin nabzının ülke nüfusunun nerdeyse % 20’sini içinde barındıran mega kentten attığını söylersek yanılmayız.

Yaklaşmakta olan yerel seçimlerin bundan önceki yerel seçimlerden çok daha hareketli ve çok daha nefes nefese geçeceği ortada, bunun üç ana faktörü var.

1.CHP’nin bir önceki seçimde AKP ile aradaki puan farkını 8 puana kadar indirmiş olması ve böylelikle ana muhalefet partisinin İstanbul’u 1993’ten milli görüş tabanına kaptırmış olmanın hırsı ile birleşince bu seçimde İstanbul’u geri alma hedefine iyice yaklaşmış olma kanısı.

2.Kürt siyasi hareketi ile yürütülen müzakereler ve devam etmekte olan barış sürecinin Türkiye’nin genelinde olduğu gibi İstanbul’da da çok yakından his edileceği üzerinde hemen hemen herkes hemfikir.

3.Gezi olaylarında yaşananlar belki de İstanbul seçimlerini en ciddi etkileyecek faktör olarak görünüyor gibi.

İktidar partisine karşı şuana kadar yaşanan en ciddi muhalif hareket diyebileceğimiz gezi olayları hem ülkeyi ve hem de İstanbul’u iki farklı kutuplaşmaya götürdü.

CHP’de Mustafa Sarıgül adının kimi çevrelerce ön plana çıkarılması, Baykal döneminde partiden ihraç edilmesine rağmen Sarıgül’ün AKP’ye karşı gösterilebilecek en ciddi ve en güçlü aday olarak öne çıkmasına rağmen CHP seçmenini bu anlamda ikiye bölmüş durumda.

Herkesin Sarıgül adı üzerinde yoğunlaştığı bir dönem de CHP genel başkan yardımcısı Gürsel Tekin’in İstanbul büyükşehir belediye başkan aday aday olması bu bölünmüşlüğü daha da derinleştirecek gibi.

Türkiye’de sağ partilerdeki; lider sultasının aksine CHP’de hep var olan çok sesliliğin çoğunlukla parti içinde derin bölünme ve ayrışmalara yol açtığı gibi Sarıgül isminin üzerinde de aynı görüş ayrılıklarının yaşandığı görülmekte.

Parti içinde Sarıgül’e karşı olanların en büyük handikabı daha önce Baykal ile yaşanan liderlik polemiğinin sonraki dönemlerde tekrar canlanabileceği ve özellikle Baykal ve ekibinin böylesi bir ihtimal karşısında bir daha asla partide kendilerine yer bulamayacakları endişesi.

Sarıgül’e karşı parti içinde muhalif olan bir başka grup ise gezi olayları boyunca hiç ortalarda hiç görünmemiş olması.

CHP, gezi olaylarının bire bir yönlendiricisi olmazsa da partinin özellikle genç kanadının büyük bir kesiminin geziye destek verdiğini biliyoruz.

Olayların ilk başladığı günlerde BDP İstanbul milletvekili Sırrı Sürreye Önder’in tavrının yine CHP’nin genç kesimince büyük bir sempati ile karşılık bulduğunu da bilinmekte.

Sarıgül’ün olası bir büyükşehir adaylığında bu iki önemli noktada zorlanacağı gerçeği ortada olup aslında herkesin hemen hemen hemfikir olduğu bir gerçek var ki; o da şudur: İstanbul Mustafa Sarıgül için başbakanlığa giden sürecin en önemli dönüm noktası olarak görülüyor.

Evet, yaklaşan yerel seçimler ve özellikle İstanbul seçimleri üzerinde yürütülen tüm spekülasyonlar şimdiden bize gerilimi oldukça yüksek bir seçimin yaşanacağını işaret ediyor.