- 2.01.2015 00:00
Kötü bir dönemden geçiyormuşuz.
Böyle diyorlar.
Ne demek, kötü bir dönemden geçmek?
Bunu açık açık konuşmak gerekmez mi?
Ama bakıyorum, çoğu kimsede bir korku, bir göze batmama gayreti.
Herkes kaş- göz işaretiyle konuşur olmuş.
Yazılarda öznesi gizlenerek kurulmuş cümleler mi istersiniz; her satırda sözlüğe bakarak veya hukukçulara danışarak seçilmeye çalışılmış kelimeler mi ararsınız!
Bu çağda olacak şey mi bu?
Ve ülkeyi bu noktaya getirenin, korku imparatorluğu kurmaya kalkan Erdoğan olduğunu gür bir sesle söyleyemeyeceksek, yuh olsun hepimize!
Bu çok aşağılayıcı bir durum değil mi, dünyanın gözü önünde?
Biz bu denli korkak olmasak, o bu kadarına cüret edebilir mi?
“Alışılan bir cumhurbaşkanı olmayacağım” demişmiş.
O böyle dedi diye, iptal mi oldu tüm yasalar?
Artık onun keyfi mi geçerli, bundan sonra?
Mantığa bak ya!
Bize ne, onun ne dediğinden?
Yasalara bakarız biz, yasalara!
Yasalar onu, her şeyden “sorumsuz” tutuyor.
Neden mi?
Çünkü, aynı zamanda “yetkisiz” kılıyor da ondan.
Onun yetkisi yok; o yüzden sorumluluğu da yok!
Yoksa siz imtiyaz mı sanıyordunuz, o sorumsuzluğu?
Burası Kaddafi’nin çadır devleti değil ki!
Hukuk devleti!
Burada herkes, oyunu kuralına göre oynayacak!
Ama ne diyor, Binali Yıldırım?
“Anayasa’da sorumsuzluk yazması, bizim için hiçbir şey ifade etmez!”
Anayasa Mahkemesi’ne güvenmediği için, malûm bakanları Yüce Divan’a göndermeyi bir tuzak olarak gören Mehmet Metiner ne söylüyor?
“Suç bile olsa, ihsas-ı reyde bulunuyorum!”
Bu “suç bile olsa”yı, bir de kim kullanıyor?
“Suçsa suç! Ben Usame Bin Ladin’i seviyorum” deme fütursuzluklarındaki, Erdoğan’ın kanatları altında bir meczup!
Daha başka…
Meselâ Bülent Arınç ne diyor?
“Kimi aklına sorar, kimi nefsine sorar; bense kalbime sorar, öyle hareket ederim.”
Peki, hukuka kim soracak?
O yok mu artık?
İptal mi?
Ey Türkiye halkı! Belli ki bunlar, hem “devreleri”, hem de “gemileri” yakmışlar.
Şimdi de 19 Ocak’ta, ya dananın kuyruğu kopacak, ya da Esatlaşma yolunda yeni safhaya geçilecek bir eşik var.
Sakın yemeyesiniz, Davutoğlu’ndaki Kiziroğlu Mustafa Bey hâllerini!
Ne Köroğlu’su?
Ona ancak Bolu Beyi’ne kâhya olmak yakışır.
Bugüne kadar Bakanlar Kurulu onun sayesinde Erdoğan’ın “vesayeti” altındaydı.
O tarihten itibaren ise, “velâyeti” altında olacaktır.
“Dikte” ile yürütülen bir kurul iken, artık tasarruf yetkisi tamamen elinden alınan hükümet, “hacirli, kısıtlı” bir hükmî şahsiyet olarak bizzat Erdoğan tarafından yönetilir hâle gelecektir.
Bundan da anlıyoruz ki, demek projesini hayata geçireceği en kullanışlı eleman Davutoğlu’ymuş.
Çünkü artık Başbakan yoktur!
Belki bundan sonra ona Bakanlar Kurulu Sekreteri demek daha doğru olacaktır.
Sadece kanunlarda yeri olmayan, alışılmamış bir Cumhurbaşkanıyla değil; aynı zamanda kanunlarda yeri olmayan, alışılmamış bir hükümet oldubittisiyle de karşı karşıyayız.
Bu gelişmelere bakıp da, buranın hâlâ bir demokrasi olduğu söylenebilir mi?
Demokrasiye inanmış biri olarak; halkın teveccüh ettiği bir partinin iktidar olmasına hiç kimsenin bir diyeceği olamaz!
Sorun bu değildir!
Sorun, AKP’yi yedeğine alan Erdoğan’ın, seçimleri bir araç olarak kullandıktan sonra hukukun dışına çıkmasıdır.
Buna artık, halkın yetki verdiği iktidar denemez.
O meşruiyet kaybolmuştur.
İktidar âdetâ bir gaspa dönüşmüştür.
“Yasalar bizi bağlamaz” ne demek?
Bunu ancak eşkıyalar söyler!
Böyle yaparak, bu ülkeye ne kötülükler ettiğinizin farkında mısınız?
Aklınızı başınıza toplayın, AKP’liler!
Ya partiyi ve iktidarı, zaten tarafsız kalmak zorunda olan Erdoğan’a kaptırmayarak kendinizi ve ülkeyi, hattâ onu bile kurtaracaksınız; ya da bu güzelim toprakları da çok heves ettiğiniz Irak, Suriye veya Mısır’a çevireceksiniz.
twitter@cinarnamik
Yorum Yap