Erdoğan’ın yaratmak istediği dehşet girdabının, iktidarını sürdürmek için bir seçim siyaseti olarak tercih etmesinin bedelini yaşamın her alanında ödüyoruz ve epeyce bir süre de ödemeye devam edeceğiz gibi gözüküyor.

Erdoğan’ın hamiliğini yaptığı çevrelerin bu durum üzerinde elde ettiği çıkarları devam ettiği için var güçleriyle gerilimin ve kargaşanın tırmandırılmasına devam ettikleri ayrıca biliniyor.

Son olarak Davutoğlu, Van’ın Tuşpa ilçesindeki mitingde yaptığı konuşmada, bakın diyor:

“AK Parti iktidardan indirilirse buralarda terör çeteleri dolaşacak, beyaz toroslar dolaşacak. Biz buraları faili meçhullere bırakmayacağız. Hiç merak etmeyin seksenli doksanlı yıllara dönmeyeceğiz.”

Bunun anlamı “ya oyunuz, ya da canınız” demektir.

Ayrıca terörü tırmandırmak üzerinde yaratılan gerilime “paralel devlet” iddiaları da aynı hızla eşlik ediyor.

Fethullah Gülen Hocaefendi ve diğer kişiler hakkında hazırlanan sözde “paralel devlet” iddianamesinin mahkemece kabul edilmiş olması hukuk devleti, bağımsız yargı hakkında artık söylenecek fazla bir şey olmadığını gösteriyor.

Yalnız açılan bu davanın “hukuk devletinin yokluğu” tartışmalarına katkı sağlamaktan öte, hukuki temeli olmayan bu davaların açılarak Türkiye’de hukuk devleti olmadığına daha fazla katkı sağladığı kadar, bu ve bu tür davaların açılmış olmasının aynı zamanda ekonomi ve özellikle dış yatırımlar üzerinde olumsuz etkiler sağlayacağı ayrıca bilinmelidir.

Diğer bir kaos ve gerilim de Ortadoğu siyasetinden kaynaklanmaya devam ediyor.

Özellikle Suriye siyasetinde yedek kulübesinde bekleyen futbolcu misali bir duruma düşülmesi hem IŞİD’e destek olan ülke durumunda olmamızdan ve hem de bölge siyasetinde başına buyruk bir yol izlememizden kaynaklandığı artık herkesçe kabul ediliyor.

Bu arada Suriye sorununun yarattığı ağır göç durumuna karşı kapsayıcı bir politikamızın olmaması ve sorunun giderek Avrupa düzeyine gelmiş olmasının yarattığı diplomasi trafiği AB ile ilişkilerin normalleşmesinde bazı fırsatları yaratacak gibi gözükse de Türkiye’ye AB’ye aday bir ülke demeye bin şahit gerektiren durumu bu fırsatların değerlendirilmesine olanak tanımıyor.

O zaman geriye Suriye üzerinden gelen göçün önlenmesi için AB’den gelen “taşeronluk” teklifinin pazarlığını yapmak kalıyor.

Öyle ki her yıl ekim ayı ortalarında yayınlanan “ilerleme raporu” bile ya belki gereksiz diye ya da AB adayı olan bir ülkenin demokrasi ve hukuk devleti bakımından içler acısı olan durumunu kendine yakıştırmaması bakımından olsa gerek sürekli erteleniyor.

Diğer yandan AİHM’in “Ermeni soykırımı yoktur” ifadesi için Perinçek davasında vermiş olduğu kararı sevinçle karşılayan çevrelerin hemen akabinde Tahir Elçi “PKK terör örgütü değildir” ifadesi için verilen yakalama kararında farklı tepki vermesi ibretlik bir gelişmesi oluyor.

Ekonominin genel görünümü de bu siyasi ortamla uyum içinde gözüküyor.

Yani ekonominin kırılgan bir görünüme sahip olması ve daha da önemlisi bu durumun da çıkabilecek umutları üzerinde taşımıyor olması sorunu daha ciddi hâle getiriyor.

Ekonomide yüzde 3’lük bir büyümenin bile gerçekleşme şansının risk altında olduğu, cari açığın devam etmesi ve yüzde 9 civarında bir enflasyonun olacağı, yoksulluğun ve işsizliğin daha da artacağı anlamına geldiği bir durumu anlatmaya çalışıyorum.

Sonuçta 1 Kasım seçimlerine sayılı günler kala neresinden bakarsınız bakın bu seçim sonucu Meclis’e daha güçlü bir şekilde girmiş bir HDP ve kurulacak her türlü koalisyon hükümeti Erdoğan’ın otoriter etkisini azaltılıcı bir etki sağlar; bu da özellikle demokratikleşme ve hukuk devleti için daha olumlu adımlar atılmasına neden olabilir.

mustafapacal34@gmail.com