AKP’de Ahmet Davuoğlu dönemi bitti, Binali Yıldırım dönemi başladı. Bu kararda kuşkusuz en önemli etken, Davutoğlu’nun ‘başkanlık sistemi’ konusunda Cumhurbaşkanı Erdoğan kadar istekli olmaması oldu.

Bunun için Davutoğlu’nun yerine başkanlık sistemi konusunda Erdoğan kadar istekli Binali Yıldırım geldi.

Yıldırım, gerek kongre konuşmasında gerekse Meclis’te yaptığı ilk grup konuşmasında ilk hedefinin başkanlık ve ona uygun anayasa olduğunu açıkça ifade etti. Yıldırım, AKP Meclis Grubu’nun önceliğinin de bu olduğunu söyledi. Yıldırım’ın kongre ve grup toplantısındaki konuşması bu yönüyle Saray çıkışı metinler olduğu açıktı.

Türkiye Saray’dan yönetilecek
Cumhurbaşkanı Erdoğan, seçildiği günden itibaren fiili olarak partili Cumhurbaşkanı olarak davranıyor. Binali Yıldırım’ın Başbakan olması, bu durumu fiili olarak daha da pekiştirecek.

Bunun somut halini, Türkiye’nin hükümet değil Saray tarafından yönetilmesi olarak yaşayacağız.

Kürt sorunu, terörle mücadele, ekonomi yönetimi, AB ile ilişkiler başta olmak üzere dış politikada temel belirleyici hükümet değil hali hazırda bu alanlarda inisiyatif almış olan Erdoğan ve Saray’daki ekibi olacaktır.

Bir parantez açarak Mehmet Şimşek’in Başbakan Yardımcısı olarak hükümette yer almasından duyulan sevincin anlamlı olmadığını belirtmek gerekiyor.

Çünkü, hukuk ve demokrasinin asgari gereklerinin olmadığı yerde ne rekabetçi piyasadan ne özgür ekonomiden ne yatırımdan ne de ekonomik büyümeden bahsetmek anlamlı değildir.

Başkanlık sistemindeki ısrar neden?
Cumhurbaşkanı Erdoğan ve Saray’ın bu kadar güçlü ve belirleyici olduğu bir ortamda neden ısrarla başkanlık sistemi arzu ediliyor?

Başkanlık, Cumhurbaşkanı Erdoğan için neden olmazsa olmaz? Neden tüm kapılar ısrarla başkanlık sistemine çıkıyor? Bugün yapılmayan ya da yapılamayan ne yapılacak başkanlık sistemi gelince?

Başkanlık sistemi gelince Türkiye, daha demokratik ve özgür mü olacak?

Bunların hiç birinin olmayacağını biliyoruz. Çünkü başkanlık asgari bir toplumsal uzlaşmayla değil tersine toplumsal kutuplaşma ve gerginlik üzerinden hayata geçirilmeye çalışılıyor.

O yüzden CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, Erdoğan/AKP iktidar blokunu bu konuda ısrarla uyarıyor. Bu haklı uyarı dikkate alınmalı.

Cumhurbaşkanı Erdoğan bugün, partili cumhurbaşkanlığını açık anayasa ihlalleriyle sürdürmektedir. Hedefi bu fiili durumun yasal hale gelmesidir.

Başkanlık sistemindeki acele ve arzunun bir kaç nedeni var.

Öncelikle oluşturulan bu fiili durum anayasa ihlâlidir. Bugün yapılan pek çok iş ve işlem, normal bir hukuk devletinde ‘suç unsuru’ olma potansiyeli taşımaktadır.

Bu iş ve işlemlerin, gelecekte hukukun konusu olmaması için başkanlık sisteminde ısrar ve acele ediliyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın başkanlıktaki ısrarının ikinci ve en önemli nedeni de; Türkiye’nin çevresinde ve dünyada hızlanan zamandır.

Suriye’de oluşan fiili federal yapı, AB ile ilişkilerin donma noktasına gelmesi, Rusya ile ilişkilerin durumu, Rıza Sarraf dosyasının içeriği, Erdoğan/AKP iktidar blokunun uluslararası alanda politik olarak sıkışması anlamına geliyor.

İşte Erdoğan, bu sıkışma halini, başkanlık üzerinden bir sigortaya dönüştürmeyi hedeflemektedir. Türkiye’yi uluslararası sistemden izole ederek, kendisini ve çevresini dokunulmaz kılmak istemektedir. Siyasal olarak tüm dünyaya karşı yürütülen hamaset söylemlerinin de, yerli ve milli olmanın önemi de budur.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ebedi dokunulmazlık için başkanlık sistemine ve ona uygun bir yeni anayasaya ihtiyacı olabilir. Ama Türkiye’nin temel ihtiyacı ne başkanlık ne de buna uygun yeni bir anayasadır.

Bugün Türkiye’nin temel ve öncelikli ihtiyacı, içinde olduğu toplumsal gerilimi ve kutuplaşmayı sona erdirecek bir toplumsal uzlaşma arayışıdır.

m.aksoy@yenihayatgazetesi.com