Bütün yollar MHP’ye çıkıyor. MHP kendi içinde bir liderlik çekişmesi yaşamıyor, tarihinin en büyük fırsatı ile oynuyor. Başkanlık sistemine hayır diyen toplum nefesini tutmuş, heyecanla neticeyi bekliyor.

Bülent Arınç’ın erken seçim ve referandum sözleri artık kaybolan özgül ağırlığının değil, siyasî tecrübesinin ve bu tecrübeye dayanan öngörü yeteneğinin ürünü. Bu yıl içinde hem erken seçim hem de bir anayasa veya başkanlık referandumu için bizleri uyarıyor. Başbakan Binali Yıldırım’ın bahsettiği kamuoyu araştırma sonuçlarını, Arınç’ın sözleri ile birlikte değerlendirmek lâzım. Başbakan, önlerine gelen kamuoyu araştırmalarına göre, başkanlık sistemine desteğin yeterli olmadığını itiraf ediyor. Böylece başkanlık sistemi tartışmalarının ve yeni anayasanın gündemden düşmesinin sebebi anlaşılıyor. Toplum önüne konduğu şekilde başkanlık sistemine onay vermiyor; gidilecek bir referandumdan hayır oyu çıkacağı çok net görünüyor. Nitekim dün gazetelerde yayımlanan Gezici’nin kamuoyu araştırma sonuçları, muhtemelen Saray’a gidenlerle uyumlu şekilde başkanlık sisteminin halktan onay almadığını gösteriyor.

Peki o zaman Arınç’ın hem erken seçim hem de referandum uyarısı ne anlama geliyor?
Bulunabilecek makûl tek cevap var: Bütün hesaplar MHP’deki liderlik tartışmaları üzerinden yapılıyor. Bu sene içinde erken seçimi mümkün kılacak tek mantıklı senaryo, MHP’nin ortadan ikiye bölünmesi. Liderlik rekabetinde terazinin genel merkez ve muhalefet arasında değişen ağırlığı operasyonun Bahçeli’ye destek vermek için değil, MHP’yi parçalamak üzere kurgulandığını gösteriyor. Parti içi demokrasi sorununun, yargının anlamsız ve hukuksuz müdahalelerine bu kadar yoğun şekilde konu olması normal mi? Yargı hukuku uygulayan bir otorite olarak değil, sadece dengeleri değiştiren bir enstrüman olarak devreye giriyor; dikkat ederseniz ağırlık kimden yana olursa, yargı karşı tarafın imdadına yetişip denge sağlıyor. Bahçeli’nin yaşadığı hayal kırıklığının sebebi işte bu durum.

Genel kanaatle pek uyuşmayan bir gerçeğin anlaşılması lâzım. Şayet MHP liderini değiştiremeden erken seçime yakalanırsa ne olur? Sanıldığının aksine MHP baraj altında kalmaz, yüzde 12 civarında oyla sandıktan çıkar. Bu oy oranının sebebi Bahçeli’nin başında olduğu MHP’nin cazibesi değil, AK Parti’den kaçanların paniği. MHP oyları, başlarında Bahçeli var diye AK Parti’ye mi gidecek? Yeni lider arayışının motor gücü aynı dinamiklerle MHP’yi barajın üzerinde tutmaya yetecek. Nitekim Gezici’nin kamuoyu araştırması bu durumu doğruluyor. Doğal olarak arkalarına MHP tabanının gönülden sempatisi almış lider adayları da kendi partilerinin barajın altında kalmasına yol açacak bir tutum sergilemeyecek. Ancak bu ihtimalden anlamsız bir sonuç çıkıyor. MHP’nin barajın üstünde kalacağı bir erken seçim neden yapılsın ki? Sonuçta Meclis aritmetiğinde AK Parti’ye avantaj sağlayacak köklü bir değişikliğe yol açmayacak seçimin, Saray hesapları için hiçbir anlamı yok. HDP’nin bıçak sırtındaki durumu, AK Parti için avantaj değil dezavantaj oluşturuyor.

Bir erken seçimin gündeme gelmesinin yegane ön şartı, Meclis’te AK Parti’ye 376 sandalye kazandırma ihtimalinin olması. Böylece halkın destek vermediği başkanlık sistemi Meclis kararıyla anayasaya girecek. 376’nın ön şartı da MHP’nin seçime ikiye bölünmüş ve her iki parçası da barajın altında kalacak şekilde girmesi. MHP’de parti içi muhalefetin açmazı çok büyük. Arınç’ın “bu yıl içinde” dediği bir baskın erken seçime hazırlanıp, seçim zaferi kazanmaları için yeterli zamanları yok. Öbür taraftan, bu zorlama yüzünden partiyi istemeye istemeye Bahçeli’ye teslim etmek zorunda kalacaklar.

Sarayın iktidar üretme yeteneği kalmadı. Brexit’e ve İsrail ile yapılan anlaşmaya aldırmayın, dışardaki çember daralıyor. Dünya Türkiye’ye üçüncü sınıf bir demokrasiye nasıl davranırsa öyle davranıyor. İktidar medyasının ve diğer propaganda araçlarının kampanyasına rağmen başkanlık sistemine halkın hayır demesi, demokrasi adına çok sağlıklı bir gösterge. Halk sandıktan çıkacak bir diktatörlüğe onay vermeyeceğini gösteriyor.
Bütün yollar MHP’ye çıkıyor. MHP kendi içinde bir liderlik çekişmesi yaşamıyor, tarihinin en büyük fırsatı ile oynuyor. Başkanlık sistemine hayır diyen toplum nefesini tutmuş, heyecanla neticeyi bekliyor.