Burası ülkem demek için.. Kendini o ülkeye ait görebilmek için.. Bir ülkenin vatandaşı olmak için ne gerekir?

O ülkenin dilini iyi bileceksin.. O ülkenin kültürünü, geleneklerini, tarihini, coğrafyasını, mimarisini, sanatını, edebiyatını iyi bileceksin..

Yaşadığın topraklara âşık olacaksın..

Yaşadığın topraklar uğruna ölmeyi göze alacaksın..

İnsanları birbirinden ayıran.. Farklı ülkelerin vatandaşı yapan da bunlar değil mi?.

Fransız’la Alman bir mi?

İtalyan’la İngiliz..

Yaşadıkları topraklarla yoğrularak, binlerce yıllık birikimi hazmederek şekillendiler.. Onları birbirinden ayıran bu..

Farklı milletin mensubu yapan.

***

Peki, her isteyen her istediği ülkenin vatandaşı olabilir mi?

Canım istedi biraz Portekiz vatandaşı olayım, beğenmedim Norveç vatandaşlığına geçeyim.. Oradan Kenya vatandaşlığına geçeyim diyebilir mi?

Hayır..

Ülkeler, az sayıda da olsa vatandaşlık verirken (zorunlu durumlarda bile) ince eleyip sık dokuyor..

Bol keseden vatandaşlık dağıtmıyorlar..

Kendi kültürel kimliklerini korumak istiyorlar..

***

Bir ülkenin vatandaşı olmak zor.. Bir ülke hariç..

Türkiye..

Mayıs ayında Meclis’e gelecek torba yasaya bir madde koyacaklarmış.. 300 bin dolarlık ev alana başka koşul aranmaksızın Türk vatandaşlığı verilecekmiş..

Soruyorum..

Türk vatandaşlığı bu kadar ucuz mu?

Türk vatandaşı olmanın değeri 300 bin dolar mı?

***

Şimdi 1 milyon dolarlık ev alana vatandaşlık veriliyor, emlak satışları artsın diye 300 bin dolara indireceklermiş..

Bana Avrupa’da bir tek örneğini gösterin..

İspanya, Portekiz, Yunanistan yatırım yapana, ev alana oturma izni veriyor..

Dikkat!..

Vatandaşlık vermiyor, oturma izni veriyor..

İngiltere buna bile kısıtlama getirdi, sınır koydu..

***

İktidara ricam; gelin bu işten vazgeçin.. Türk vatandaşlığının değerini 300 bin dolarlık eve indirmeyin..

Bırak muhalefet dağınık kalsın!

Her televizyon programında karşıma çıkıyor..

İktidara yakın duranlar hep aynı tezi savunuyorlar: Muhalefet de ev ödevine çalışmalı. Aralarında ittifak yapmalı..

Aynı tezi savunanlar, ardından şunu söylüyor: Cumhur ittifakı sosyolojik tabana oturdu, yüze 55’i çok rahat geçer, yüzde 60’a dayanır..

***

Madem durum böyle, muhalefetin sırtında ‘İttifak kur, ittifak kur’ diye niye boza pişiriyorsunuz?

Madem cumhur ittifakını destekliyorsunuz, bırakın muhalefet dağınık kalsın..

***

Güya muhalefete akıl veriyorlar!.

Aslında ittifak yapmazsan kaybedersin diye parmak sallayıp ittifaka zorluyorlar.

Madem muhalefetten hazzetmiyorsun; bırak kaybetsinler..