Faşizmin temelinde tektipleştirme vardır. Faşist iktidarlar toplumları, inançları, ulaşılacak amaçları ve kullanılacak yöntemleri tektipleştirir. Faşizm bir yöntem ya da metot ise, hedefe ulaşmak için meşru değildir. Dünyanın her yerinde, özellikle örnek alınacak ülkelerde, faşist yöntem ve düşünceler çoktan mimlenmiş, kapı dışarı edilmiş eğilimlerdir.

 

Faşizmi tanımlamak için bir kaç yöntem tabii ki var.

 

Faşist iktidarlar parlamentoyu sevmezler. Elitlerin, belli bir zümrenin oluşturdukları yönetici kesimi, diğer tüm siyasi aktörleri eleyip, tektipleştirme alışkanlıklarını siyaset yapmak sırası geldiğinde de gösterirler. Hani benzetmek gibi olmasın! Meclis işlevsizdir. Mecliste politikacılar oturmalarıyla ünlüdür. Arada bir ses etseler de, siz onların sadece dudaklarını oynattıklarını, aslında söylediklerinin onların özgür düşüncesi olmadıklarını anlarsınız. Liderlerinin düşüncelerini dile dökerler.

 

Faşist iktidarlar özgürlük peşindedir. Özgürlük için ellerinden geleni yaparlar. Ancak burada bir sorun var. Faşist iktidarlar için özgürlük, kendi iradelerini, muhalifler olmadan dile getirmektir. Karşıt düşünceyi sevmezler. Kendi özgürlükleri uğruna eksiltmeyecekleri özgürlük yoktur. Tabii biz şanslı sayılırız. Yine benzetmek gibi olmasın... Hitler’i tanımıyoruz. Şimdi iktidardan farklı düşündüğünüzde hapislerde çürümek ihtimaliniz olsa da, Hitler muhtemelen Komünist olduğunuz için sizi yakarak yok etmek isteyecekti.

 

Faşist iktidarların pek sevdiği, toplumu tek bir amaç için seferber etmektir (mobilize etmek).  Ancak toplumu mobilize etmek için iktidarda olmak yeterli değildir. Sizin inandıklarınıza, en az sizin kadar çok inanacak toplumların iktidarı olmak gerekir.

 

İkinci dünya savaşına pek az zaman kalmıştı, Almanya’nın iki tane amacı vardı. Birincisi, tüm dünyada egemen olmak için gerekli silahları üretmek; ikincisi, tüm dünyaya saldırmak için, aynı amaca inanmış milyonlarca insanı mobilize etmekti. Emin olun bu amaca ulaştı. Vatandaşlarını öyle bir düşünceye hapsetti ki, dünyanın en ileri teknolojilerini, en önemli sanatçılarını ve dâhilerini yetiştirmiş Almanya’da, üniversite öğrencileri kendi kitaplarını yaktı. Öğrenciler, kandırılmış kitleler, Hitlerin müthiş hitabetinin tesiri altında, tüm dünyayı ileriye taşımış düşünürlerinin kitaplarını yaktılar.

 

Dindar nesil yetiştirmek amacı da aynı düşüncenin bir ürünü değil midir? Tek bir model ile yetiştirilen, alternatif düşüncelere kapalı bir nesil yetiştirmek. Bugün Başbakan’ın ucube dediği her şeye, yarın her üniversite öğrencisinin aynı tepkiyi vereceğini düşünün. Bugün basılmamış kitapları toplattığı için faşist sıfatının yakıştırıldığı iktidarın yetiştirmek istediği nesil daha da ileride olacak. Bugün “farklı” olduğu için yasaklanan kitaplar, yarın bizzat üniversite öğrencileri tarafından yakılacak. Milli eğitimin gölgesinde dinlenen her birey, siyasete egemen olanların düşüncelerine hapsolacak.

 

İşte bu yüzden söyleyecek bir kaç lafı olanlar:”Faşist iktidar” kelimelerinden vazgeçemiyorlar. Çünkü yöneticiler biliyor ki, kendilerinin vadesi dolsa dahi, milli eğitim tornasından geçirdikleri nesillerin zihinlerinde, kendi fikirleri iktidarda olacak.