AKP, yeni bir torba tasayla yine gündemde. Bu kez yargı paketi adı altında 35 maddelik bir düzenlemeyi Meclis’e getirdi. TCK’da, CMK’da köklü değişiklikler yaparak “sıkıyönetim” ilan etmek istiyor.

Paketle, temel hak ve özgürlükler kısıtlanıyor. Arama kararı verilmesi için “somut delil, kuvvetli şüphe” yerine “makul şüphe” yeterli olacak. Anayasal düzene ve devlete karşı işlenen suçlarda ise tutuklama, dinleme ve mal varlığına el koyma kararı verilebilecek.

Dinlemelerden şikâyetçi olan parti, paketle dinlemelerin sınırlarını genişletiyor. Savunma hakkı kısıtlanıp, avukatlar ve şüpheliler dosyadan belge bilgi alamayacak.

Özel Yetkili Mahkemeleri kaldıran iktidar yeni paketle yeni kurduğu Sulh Ceza Mahkemeleri’ne ÖYM’lerden çok daha fazla yetki veriyor. Bir mahkeme tüm Türkiye’de operasyon yapabilecek.

Pakette buna benzer onlarca madde var. Tam bir eskiye dönüş. Eski Türkiye’ye özlem. Özgürlüklerin kısıtlanması. Adı konmamış bir sıkıyönetim hâli.

Kobani olayları bahane edilerek çekmecede hazır bekletilen bu paketin “Cemaat” ve muhalifler için çekmeceden çıkartıldığı da artık sır değil.

Kamuoyunda bu sıkıyönetim paketi tartışılırken 2005-2006 yıllarındaki benzer tartışmaları hatırladım. O dönem de askerlerin isteğiyle AKP bir paket hazırlamış ve Meclis’e getirmişti.

Yine Güneydoğu’da baskınlar yaşanmış, bu gerekçe gösterilerek Terörle Mücadele Kanunu kapsamında bir paket Meclis’e sunulmuştu. Makul şüphenin o zamanki görünümü ise “Silahsız terör örgütü”ydü.

Bu köşede yazmıştım. Kısaca o günleri hatırlayalım.

“12 Nisan 1991 tarihli eski Terörle Mücadele Kanunu, güvenlik güçlerine geniş imtiyazlar vermiş ve bu yasa kapsamında binlerce insan eline silah almadan örgüt üyeliğinden hapse konmuştu. Avrupa Birliği Uyum Paketi kapsamında 2001 yılında bu kanunda bazı düzenlemeler yapıldı. AKP, iktidara gelince 2003 yazında kanunu biraz daha düzeltip, AB standartlarına yaklaştırdı. Binlerce masum insan bu yasadan yararlandı.

Ancak, yapılan bu yeni düzenleme askeri rahatsız etti. O dönemki medya ve CHP de askere destek verdi.

İşte tam bu sırada tıpkı bugün Kobani olayları gibi Türkiye’de, özellikle Doğu ve Güneydoğu’da olağandışı gelişmeler yaşanmaya başlandı. PKK kendi ilan ettiği ateşkesi bozdu. Eylemler tekrar başladı. PKK’nın yaptığı tuhaf eylem ve bombalama olaylarına, ‘iyi çocuklar’ Şemdinli ve benzerleriyle ‘destek’ verdi.

2005 ağustosunda TSK ilginç bir açıklama yaptı; ‘Bölücü terör örgütüne karşı mücadele kısıtlanmış yetkilerimiz dikkate alınmıyor.’ Bunun anlamı açıktı; “Yasayı değiştirin.”

Askerin ardından Bağcılar medyası harekete geçti. Manşetlerden “yasa değişsin” çığlıkları yükseliyordu. CHP de topa girmekte gecikmedi.

O gün amaçlananKürtleri, Kürt gazetecileri, aydınları ve de Fethullah Gülen’i, “Silahlı, silahsız Terör Örgütü” kapsamında içeri tıkmaktı. Artık, kaşkol, kitap, bir metin, hatta kırmızı, yeşil, sarı renkli bir kalem bile “Silahlı Terör Örgütü” kapsamına girebiliyordu.

Ve son söz dönemin Adalet Bakanı Cemil Çiçek’teydi. Çiçek düğmeye bastı. Düzenleme yapılması için “çalışma” adı altında heyet kuruldu. Çekmecede hazır bekletilen paket mir anda ortaya çıktı. 29 Haziran 2006’da da Terörle Mücadele Kanunu’ndaki değişiklik kabul edildi. CHP bireysel hak ve özgürlüklerin kısıtlandığı bu maddelerin hiç birine itiraz etmedi.

Kamuoyundaki tepkilerden dolayı “silahsız terör örgütü ve lideri” bölümü paketten çıkarılabildi.

Sonrasını hepimiz biliyoruz. Yapılan değişikle binlerce Kürt, tutuklanıp hapse kondu. Yine bu yasa kapsamında İrticayla Mücadele Eylem Planı gibi onlarca plan devreye sokuldu.

Ancak gelin görün ki askerin, CHP’nin, medyanın ve AKP içindeki statükonun adamları tarafından hazırlanan o günkü maddeler, üç yıl sonra kendilerinin yargılandığı davalarda gerekçe oldu.

Demem o ki AKP, bugün çıkardığınız yasalara güvenmeyin. Asker de 2006’da size çıkarttığı yasalara çok güvenmişti. O kanunlarla yargılandılar. 2006, aklının bir yerinde olmalı AKP.

mbaransu@gmail.com