Uzunca bir süredir memleketin en tepesinden bazı uyarılarda bulunuluyor.

Bu ülkeyi bekleyen korkunç tehlikeler karşısında uyanık olmamız gerektiği salık veriliyor.

Örneğin Gezi olayları sürecinde gördüğü her başörtülü kadına saldıran, camilere girerek kutsal sembolleri derdest eden vandal bir kesimin varlığına karşı Erdoğan defalarca dikkat çekti.

Bu kesimin Alman istihbaratı, küresel sermaye ve onun yerli işbirlikçileriyle ilişkisi kesindi. Öyle ki bu eylemlere katılan Çarşı taraftar grubu üyeleri darbecilikten müebbet hapisle yargılanmakta.

Alevi toplumunun gençleri de bu şer ittifakının parçası olmuş durumda deniyor.

Metiner’in “cemevlerini terör yuvalarına çevirdiler” cümlesiyle ifade ettiği, yurtdışında yaşayan Alisiz Aleviler’in yabancı devlet adamlarını Türkiye aleyhine doldurduğu, kentsel dönüşüme karşı çıkma bahanesiyle Okmeydanı gibi semtler başta olmak üzere Alevilerin hainlik peşinde koştuğu beyan ediliyor.

Erdoğan’ın ailesine suikast düzenleneceğinin belgesi olduğu ifade edilen yazışmalar yüzbinlerce satan gazetelerin günlerce manşetini süslüyor.

Üstelik bu suikastın ana muhalefet partisi tarafından organize edildiği söyleniyor.

Emre Uslu ile Umut Oran arasında geçtiği iddia edilen yazışmada “İsrail’e, Amerika’ya ayıp oluyor. Yapalım artık şu işi. Amerika’dan psikopat bir katil geldi” gibi ifadeler yer alıyor.

Feministler, LGBT örgütleri, çevreciler, insan hakları savunucuları, eğitimciler, sendikacılar, öğrenciler hep bu uluslararası planın parçası olarak gösteriliyor.

Son toplamda Meclis’teki tüm muhalefet yani CHP, MHP, HDP’nin ittifak yaparak İsrail ve Cemaat’in güdümüne girdiğine kesin gözle bakılıyor.

AKP’ye oy vermeyen tüm kesimler bu büyük oyunun potansiyel şüphelisi olarak görülüyor.

Hâl böyle iken elimizde milli çıkarlarımızı gözeten tek bir oluşum kalıyor: Adalet ve Kalkınma Partisi.

Bu aşamaya kadar olanlara kendi tabanını ikna edebilen Parti ise bahsedilen risklere karşı önlem almaya başlıyor.

Olağanüstü durumlara karşı olağanüstü yetkiler elde ediyor.

İstihbarat kurumları Parti’ye, yani milli çıkarlarımıza endeksleniyor.

Polis teşkilatı Parti aleyhinde davranan herkese düşman hukuku uyguluyor.

Yargı, aldığı kararları Parti, yani memleket çıkarları yönüne eviriyor.

Bürokrasi tüm gücüyle Parti adına inisiyatif kullanıyor.

Parti’nin riskli gördüğü gazeteler, televizyonlar, şirketler, sivil toplum örgütleri devlet enstrümanlarıyla saldırıya uğruyor.

Fişlemeler, ev baskınları, gözaltılar, linç Parti’nin sıradan uygulamaları hâline dönüşüyor.

Böylesi bir ortamda Parti hâlâ kendini güvende hissetmiyor olacak ki yeni bir güvenlik paketi ile polisin silahını toplumun yarısının üstüne çevirmeyi, horozu kaldırmayı ve “davrananı yakarım” demeyi kendine hak görüyor.

Devlet tüm kurumlarıyla Parti’ye dönüşüyor. Parti’nin çıkarlarıyla devletin çıkarları ortaklaştırılıyor.

Cumhuriyet tarihinde devletin bir toplumsal kesimin üzerine yüklenmesi bildiğimiz, alıştığımız bir hâldi elbette.

Fakat ilk kez bu kadar geniş kesimler oyunun dışına itiliyor.

Hainler bu kadar kalabalık olunca da Parti “vur” yetkisini haketmiş oluyor.

Şimdi soruyorum: Bu “vur” yetkisini ilk kullandığınız zaman ne olacak?

Öldüreceğiniz ilk gencin ardından memleketin yarısını oluşturan hainlerin nasıl davranacağını öngörüyorsunuz?

Sessizce sıranın kendisine gelmesini bekleyen bir yüzde 50 olacağımıza emin misiniz?

Bu kadar gergin bir fay hattı üzerinden memleketi nasıl yöneteceksiniz?

Provokasyonlara bu kadar açık hâle gelmiş bir ülkede asayişi nasıl sağlayacaksınız?

Silahı burnumuza dayayanların hepimizi topluca sürüklediği yer felakettir.

Göze aldığınız kaos ortamını boyalı su sıkarak durduramazsınız.

Yol yakınken vazgeçiniz…

iletisim@haykobagdat.com

Twitter:@haykobagdat