Aslında şimdiye kadar çok önemsemediğim bazı sataşmalar hakkında bir iki kelam edeceğim. Medyanın durumu malum ve muhalif gazetecilerin kendilerini ifade edebileceği mecralar sınırlanmış durumda. Şahsen, birkaç istisna dışında, çağırıldığım mecralara “siz necisiniz” diye sorma huyum yoktur. Uzun süre İMC TV’de program yaptım. Sterk TV, Özgür Gündem, Dicle Haber Ajansı ya da devrimci basın ne zaman telefonumu çaldırsa davetlerine icabet etmeyi borç bilirim. Sık sık PKK’li ilan edildiğim dönemler buradan gelir.CNNTÜRK’te program yapan dostlarımın hem gazeteciliğine güvendiğim hem de orayı daha çok insana ulaşma vesilesi olarak gördüğüm için seve seve programlarına katılıyorum. Aynı şekilde Hürriyet veya Radikal Gazeteleri benim için yaygın mecralar. “Aydın Doğan’ın medyasında fink atıyor” diye yaftalanmam bundandır. Cemaat medyası son dönemlerde belki de daha fazla ihtiyaç duyduğundan yeni yüzlerle temas etmek istiyor. Devletin Cemaat karşıtlığı üzerinden elde ettiği ceberut yetkilere karşı duruyorum. O yetkilerin hepimizin canını yakacak felaketlere vesile olacağından eminim. Bu bağlamda Cemaat medyası beni sık sık kanallarına konuk ediyor. En komik suçlama olarak bazen bana “Cemaat’in kalemi” denmesi bundandır.

Hükümete yakın medyadan davetler geldiğinde de (ki artık neredeyse hiç davet yok) asla reddetmedim. AKP’ye oy veren kesimlere düşman falan değilim. Sadece onların iktidarını beğenmiyorum ve değişmesini istiyorum.

Yani son toplamda “PKK’li, Kemalist, Cemaatçi, Dış Mihrak bir Ermeni Lobisi” olarak özetlenebilecek sıfatlarım var. Oysa neredeyse gittiğim her yerde aynı şeyleri söyleyip duruyorum.

Olsun…

Bir şekilde yaftalanmak zaten muhalif olan hemen herkesin kaderi olmuş durumda.

Fakat ahlaksızlığın boyutlarını artık hayal bile edemeyeceğimiz bir çıtaya çeken bazı AKP kalemşorları ve birkaç ulusalcı yazar artık sabrımızı zorlamaya başladı.

Şöyle ki;

Son dönemlerde Hrant Dink cinayetiyle ilgili bazı kamu görevlileri hakkında soruşturmalar gerçekleştirilmeye başlandı. Bu isimler DDK raporu, İçişleri Bakanlığı Teftiş Kurulu Raporu ve AİHM kararı ile soruşturulmasında fayda görülen isimler. Ve belki cinayette devletin dahli konusunda ipucu olabilecek kilit isimler var listede.

Cinayetin üzerinden sekiz yıl geçti ve bizler sekiz yıldır üzerinde bu isimlerin yazdığı pankartlarla “soruşturulsunlar” diye bağırarak kapı kapı geziyoruz.

Devlette kim necidir biz bilemeyiz elbet. Fakat bugünkü tabloda deşifre olanlarına göre listeye bakılacak olursa içlerinde “AKP bürokratı” ya da “Cemaat’e yakın olanlar” ya da “Ergenekoncu” olarak tanımlanan isimlerin tamamından bolca var. Zaten kimin umurunda.

Bu sekiz yılın yedi yılında cinayet hakkında şüpheli olarak görülen tüm bürokrasiyi korumuş bir iktidar ve yargı ile karşı karşıyayız. Sadece korumadı üstelik. Tamamına terfiler verdi. Hatta hükümetinde bakan tepemize ombudsman, kentlerimize vali oldular.

Yıllardır döktükleri timsah gözyaşlarının arka planında cinayetin örtbas edilmesi için çaba sarfettiler.

En son Erdoğan, o engin bilgisiyle “yazılarını hazmedemeyenler vurmuştur” diyecek kadar ileri gidebildi.

Şimdi, düne kadar yoldaş oldukları bu bürokratların bazılarıyla “başka sebeplerden” kavga etmeye başlayınca ufaktan soruşturmalara yol verdiler. Elbette yeni savcının bu faaliyetlerini önemsiyorum. Üstüne alınmasın ama ben artık kimseye güvenmiyorum.

Şimdi hâl böyleyken bu iktidar kalemşorlarından bazıları “Taraf’ta yazıyorsun, Cemaat kanallarına çıkıyorsun, demek ki bazı bürokratları savunuyorsun” mealinde bir şeyler mırıldanmaya başladılar.

Utanmazlar…

Sekiz yıldır tüm devlet kurumlarının kafalarında beyaz bereyle gezdiği dönemlerde neredeydiniz?

Kimin neci olduğunu bizler devlet içinde ettiğiniz bu kavgalar sayesinde öğrenmeye başlarken sizler o cenahta sahip olduğunuz sırları nasıl saklayabildiniz?

Mademki bu adamların konuşmaya başlaması ile ortalığa dökülenler daha şimdiden devletin battığı çamuru bu denli ayyuka çıkarıyor, sekiz yıldır bu adamları niçin susturdunuz?

Bu listedeki isimlerden hâlâ size yakın duranlarını ne zaman yargı önüne çıkaracaksınız?

Kendi iğrenç pozisyon alışlarınızdan alışkanlıkla hak davaları adına mahkeme kapılarında sürünen bizleri hangi cüretle yaftalamaya çalışabilirsiniz?

Sizler gibi “büyük dava” adı altında iyi yere dükkân açanlardan değiliz biz.

Bizlerin en büyük davası kanlarına girdiğiniz arkadaşlarımızın, gençlerimizin, çocuklarımızın hesabını sormaktır.

Soracağız da elbet…

iletisim@haykobagdat.com

Twitter:@haykobagdat