Tapelerin havalarda uçuştuğu günlerdi. Hepimiz internet başında neler olup bittiğini anlamaya çalışıyorduk.

Hem o telefon konuşmalarında dinlediklerimizin kahramanlarından hem de o insanların dava arkadaşı gibi görünüp bu kayıtları yapanlardan, sızdıranlardan yana hissetmiyorduk kendimizi.

Sadece dinliyorduk.

Memleketin içine battığı bu kirli çukurdan nasıl çıkabileceğimize dair kafa yoruyorduk.

Rüşvet, kol saati, ayakkabı kutuları, parayı sıfırlamalar, bakara- makaralar, Gezi için sonuçları vahşet olacak emirlerin verilmesi falan filan.

Bütün bu hengâme esnasında, dinlerken insanlığımdan utandığım bir konuşma vardı. Diğerleri insanoğlunun düşebileceği noktanın sınırlarını belirlerken o tape benim gözümde başka bir kategorideydi.

Aklıma gelen sıfatı buraya yazsam mahkemelik olacağım, yazmayayım...

Konuşma Fatih Saraç ile bir bakan arasında geçiyordu.

Saraç, mesela biz Uludere’yi bu sene görmedik, TV olarak hiç görmedik falan diyordu.

Bakan da doğruluyordu.

Saraç bu marifeti için Allah’a şükrediyor, Başbakan’ın da, medya bu işin arkasında olmayınca bin kişi zor topladılar dediğini söylüyordu mealen.

Şimdilerde yandaş medyanın önemli isimlerine karşı gerçekleştirilen tasfiyeler gündemde. Üstelik anlaşılan o ki bu isimlere teşekkür ederek, helalleşerek değil de onları itibarsızlaştırarak, zan altında bırakarak yolluyorlar.

Kim bunlar?

Mustafa Karaalioğlu(Star Medya Yayıncılık Grup Başkanı), Yusuf Ziya Cömert (Star Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni), Mehmet Ocaktan (Akşam Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni).

Ben artık bu kişilerin yönettiği gazetelerde kimleri kolladıkları, kalemlerini hangi amaçlar için kullandıkları, ne manşetler attıkları, kimlerin hayatını zorlaştırdıkları ile ilgilenmiyorum.

Zaten yaptıkları gazetecilik değil, zavallılıktı.

Giderayak “düşene bir tekme de biz vuralım” hevesinde de değilim.

Benim takıldığım bir tek yer var.

Şimdiye kadar ne yazdığınız umurumda bile değil.

Asıl neleri yazmadınız onu söyleyiverin.

Çoğu çocuk 34 köylünün paramparça edilmesi hakkında adalet için hak olanları, lazım olanları gizlediniz mi mesela?

Alo Fatih gibi yerde yatan cesetlerin üzerinde tepişirken üzerine bir de Allah’a şükrettiniz mi mesela?

Bunu yaptığınız için efendinizden kocaman bir aferin beklediniz mi mesela?

Roboski gibi memleket tarihinin en büyük zulümlerinden birinin karşısında bunu yapabildiyseniz başka hangi acılarımızı gömmek karşılığında “helal para” kazandınız?

Hangi acılarımız size mükâfat olarak döndü?

Bu kadar zavallı hallere düşmenize rağmen ipinizi çekenlere kızgınsanız “itirafçılık” yapmayı düşünür müsünüz?

Yine sizi yüzümüzden silemeyeceğimiz bir tiksinti ile anarız ama en fazla bir itirafçı kadar işe yararsınız konuşursanız.

Söyleyin, siz neleri yazmadınız?

iletisim@haykobagdat.com

Twitter:@haykobagdat