Cumhurbaşkanlığı seçimi, belediye seçimleri, genel seçimler farketmiyor.

Muhalefet, Erdoğan’ı “durdurmak” için sürekli renkli şahsiyetleri siyaset sahnesine sürüp duruyor.

Sululuk olarak nitelendirmezseniz CHP’de aday belirleme sürecinin kafamda çınlayan hâlini sesli düşünmek istiyorum.

Şöyle olmuş olmalı:

--Buldum!!!

--Neyi buldun?

--Erdoğan’ı nasıl durduracağımızı...

--Çabuk söyle hadi.

--Şimdi MHP ile bizim oylarımızın toplamı yerel seçimlerde yüzde 45’ti ya.

--AKP de yüzde 45’ti.

--Onu diyorum işte. Bize kimler oy vermiyor?

--Valla emin değilim. Veren de mecburen veriyor sanki.

--Dur orayı karıştırma şimdi. Muhafazakârlar kesin vermiyor işte.

--E ne yapalım?

--Ekmeleddin İhsanoğlu’nu aday yapalım.

--O kim yahu?

--İslam Konferansı veriyormuş tüm dünyada.

--İslam hakkında mı?

--Öyle bir şey işte. Asıl bombayı dinle. Adam konuşmasına besmele ile başlıyormuş.

--Ciddi misin? 

--Üstelik Türklüğüyle gurur duyuyormuş. Ha, bir de Kürtçe akademik bir dil değil bile demiş.

--Abi çok iyi diyorsun da bizim seçmen siyasette dinî tabirler kullanılmasına...

--Arkadaş bizim oylar zaten cepte diyorum. Rakibin müşterisine talibiz. Onlar besmeleyi duyunca hemen Erdoğan’ı bırakıp bize koşacak. İki tane de sağcı partiyi tavladık mı al sana Türk-İslam çatısı.

--Ama sosyal demokrasi?

--Kazanınca tesis ederiz?

--Ama inançlar arası eşitlik?

--Ekmeleddin Bey’e sordum, o kolay dedi.

--Vicdani ret?

--Unutturma, bu konuyu Ekmeleddin Bey’e anlatmamız lazım.

--LGBT bireyler, kadın özgürlüğü, iş cinayetleri, cemevi meselesi, soykırımla yüzleşme?

--İlk dediklerini şeyaparız da Ekmeleddin Bey derin devletin Asala’yı bitirdiği zamanlara şahitmiş. Sorarlarsa Turgut Abi (Özal) dönemini falan anlatır.

--Dur ikna oluyorum galiba. Hem geçen seçimde Ankara’da ülkücü adayımız neredeyse kazanıyordu.

--Bak, kafan çalışmaya başladı işte. Boş lafı bırak da sloganı düşünmeye başla.

(O sırada yoldan geçen bir taksiden müzik sesi gelir: Daha güzel, daha mutlu, daha adil, sevgi dolu bir dünya için, barış için, insanlık için, batsın bu dünya)

--Buldum!!!

--Yine ne buldun.

--Sloganı. Abi bu kez Erdoğan bitti bak.

--Çabuk söyle, dur kalem alayım.

--Mutluluğu ekmek için, adaleti ekmek için, sevgiyi Ekmek için, barışı Ekmek için, Ekmek için Ekmeleddin 

(O sırada salonda bulunan herkes yüksek sesle haykırır)

--Ekmek için Ekmeleddin... Ekmek için Ekmeleddin...

--Logosu da bir somun ekmek olsun. Bizim millet aç kardeşim. Etkilenirler, canları çeker.

--Hadi gidip Genel Başkan’a anlatalım projeyi.

--Durun, iyice kalabalık olalım. Marş söyleyerek gidelim koridorda.

--Hangi marşı söyleyelim?

--Lafa bak! Tabii ki 10. Yıl Marşı’nı...

(Topluca)

--Baaaşta büütüün dünyaanın, saaaydığıı baş kuumaandaaan...

Gerçekten olaylar böyle mi gerçekleşti bilmiyorum.

Fakat rakiplerinin 2071 politikalarını hesapladığı bir dönemde bu toplumun dertlerine çözüm bulacak politikalar geliştirmektense buldukları “Süpermen”ler ile mucize yaratmaya çalışan bir anlayışın tükenişini izledik.

Kadınların, işçilerin, LGBT bireylerin, azınlıkların, Alevilerin, başörtülülerin, Kürtlerin, engellilerin, çocukların derdini anlatan aday ne mi yaptı?

Oylarını ikiye katladı, genel seçimlerde barajı geçecek, AKP’nin vekil sayısını azaltacak, bu kesimlerin temsilcilerini Meclis’e yollayacak.

Tatava yapmayın, basın gidin...

iletisim@haykobagdat.com

Twitter:@haykobagdat