Siyasette taşlar böylesine yerinden oynamaya başladığında, suların durulması zaman alır ve suyun başında olanlar bundan fena etkilenir.
Ama bir gerçek daha vardır.
Bazen suyun başında olanlar zamanında uyanmazlar.
Ya da uyandıklarında iş işten geçmiş olur.
Bu durum kendine aşırı güvenden kaynaklanır.
Buna iktidar kibiri de, güç sarhoşluğu da denebilir.
Erdoğan'da bunlar fazlasıyla var.
Kendisinden o kadar emin, kendisiyle o denli dolu, eski deyişle o kadar meşbu ki, ne yapsa doğru yaptığına inanıyor.
Ben bilirimcilik ruhuna işlemiş...
Erdoğan'ın bu kibirli hâlleri bana rahmetli Turgut Özal'ı hatırlatıyor.
Özal'ın 1980'lerin sonundan itibaren izlemeye başladığı inatçı, kibirli hâlleri ona biri yerel, biri genel iki seçim yenilgisine mal olmuştu.
Erdoğan da eğer bugünkü gibi ben yaptım oldu çizgisinde yoluna devam ederse, seçim sandığında hiç beklemediği acı sürprizlerle karşılaşabilir.
Yorum Yap