BELKİ fincancı katırlarını ürkütmek deyimi bile bugünkü yazım için hafif kalacak.

Çünkü onları kızdırmak, köpürtmek, ifrit etmek pahasına da olsa şu son 1 Mayıs vukuatı konusunda sözümü sakınmayacağım.

“Siyaseten doğrucu” bir riyakârlıkta yoğum, dobra dobra konuşacağım!

***

TABİİ ki ölçüsüz güç kullanımı eleştirilebilir. Eleştirilmelidir de!

Fakat bu eleştiride dahi sonuçta etten, kemikten ve sinirden birer insan olan güvenlik güçlerinin provokasyonlar karşısındaki insiyaki refleksi gözardı edilemez. Edilmemelidir.

Dolayısıyla tüm sorumluluğu onlara yükleyen yaklaşıma hiçbir şekilde katılmıyorum.

Şu işe bakın! Sanki yavuz hırsızın, yani haklı ve meşru bir yasaklamaya rağmen katır inadıyla“Taksim” diye tutturanların zerre kadar günahı yok da suç ev sahibine mal ediliyor.

***

YUKARIDAKİ yaklaşım ilkin, göstericilerin maksadının üzüm yemek değil mutlaka bağcıyı dövmek olduğunu anlamayacak kadar naif ve iyi niyetli olmaktan kaynaklanabilir.

Kaçın kurasıyım ve o rahle-i tedristen geçeli sittin sene oldu. Mersi, kullanmıyorum!

Veya marazi bir muhalefet içgüdüsüyle faturayı illâ iktidara kesmek azmini yansıtır.

Nesnel ve inatçı gerçekleri tahrif etmek kitabımda yazmıyor, burada da yoğum!

Nitekim kalıbımı basarım ki, eğer bugün bir kamuoyu yoklaması yapılsa, medyaya rağmen çok büyük ekseriyet 1 Mayıs’ta tatava çıkartanların kimliğini gayet iyi saptayacaktır.

***

ÖTE yandan, bütün totaliter ideolojiler daima üniforma aşkıyla yanıp tutuşurlar.

İşte İtalyan faşistlerin kara gömleği... İşte Alman Nazilerin hâki mintanı... İşte yine Alman komünistlerin meşin ceketi... Veya işte Rumen Demir Muhafızların siyah palaskası...

Hepsi de amblemlere ek olarak bir örnek görünüm sunmak istediler. Normaldir de!

Normaldir, çünkü adı üzerinde, “tekil” anlamındaki “unitas” ve “şekillendirmek” manasındaki“formare” kelimelerinden oluşan Latince kökenli bu sözcük, hayatı yine tekil kılmak hedefini güden totalitarizmlerle kesin bir bütünlük ve yekparelik arz eder.

İkisi birbirini tamamlarlar ve “tek şekil”le “tek düşünce” ikiz kardeşe dönüşürler.

Tıpkı son 1 Mayıs vukuatındaki fraksiyon militanlarının sergilediği manzara gibi!

***

ÖYLE ya, mazideki Sovyet piyoniyerlerine özenerek gerdanlarına bir örnek kızıl fular bağlayıp sonra bunu maske olarak kullananını mı arzularsınız?

Yoksa yine bir örnek Che beresini afili yatırıp sapana taş koyanını mı beğenirsiniz?

Daha yoksa kafasına sardığı mezhebî kurdeleye siyasi mana atfedenini mi istersiniz?

Genel refah artışına paralel olarak son birkaç senedir kendi tasarladığı üniformalar için de para harcayabilen bizim “sol” (!) fraksiyonlar 1 Mayıs’a işte böyle arz-ı endam eylediler.

Artı, bütün bir yıl yolunca hazırlandıkları ve tüm güçlerini seferber ettikleri “Taksim eylemi”ne yine refah toplumlarına özgü olan ve oralarda kâh “kırıcılar”, kâh “otonomlar”, kâh da “çapulcular”diye adlandırılan şımarıkların Türkiye varyantı olarak gittiler.

***

OYSA o Taksim’e iki adım mesafede oturuyorum ve her Allah’ın günü geçiyorum.

Bir nebze izanı olan kişi bu hâliyle meydanda asla miting yapılamayacağını ve izin vermenin de muhtemel bir felâkete buyur demek anlamına geleceğini bilir, görür, anlar.

Kaldı ki sembolik nitelikteki bir temsilci heyetine de onay çıkmıştı.

Fakat hayır, “tek fikir” totalitarizme iman ettikleri için “tek şekil” üniforma aşkıyla yanıp tutuşanlar 1 Mayıs’ta illâ maraza çıkartmak için gittiler ki, fincancı katırlarını kızdırsa bile, şükür, bunu göremeyecek kadar kör ve bel altına vuracak kadar marazi değilim.

hadiuluengin@taraf.com.tr