Tiyatro diyenler bu yazıyı okumasın!

İran’ın saldırı koreografisini silahların yüzde kaçı hedefe ulaştı sorusuyla ölçmek ya da bunu bir farsa benzetmek yanıltıcı olabilir. Hizbullah’ın da altı aydır basit bir çatışma stratejisi gütmediğini, aynı zamanda Demir Kubbe’yi çözmeye yönelik atışlar yaptığını hatırlatalım. Teslim etmek gerekir ki rejimin kendi insanında yarattığı alerji bir kenara İranlılar uzun vadeli güç mücadelesinde ustalar.

Lübnan’ı yakmanın el kitabı ve cehennem yolcuları

Eğer İsrail yıkıcı bir savaş başlatırsa Hizbullah’ın geleceğini tayin eden sonuçlara neden olabilir. 2006’da İsrail’in hezimeti Hizbullah’ı güçlü bir siyasi aktöre dönüştürdü. Aksi bir sonuç hikâyeyi başka yönde yazdırır. Hizbullah 8 Ekim'den bu yana çatışmayı iyi kalibre etse de İsrail’in Gazze’den sonra Lübnan’a yönelme ihtimali herkesi korkutuyor...

Zengezur olmadı, Aras verelim!

Aras koridoru, Zengezur’un önündeki engelleri kaldırmaya yönelik bir dürtme hamlesi ya da nihai barış anlaşması kapsamındaki sınır pazarlıklarında al-ver dengesini bozacak bir kart olabilir...

İran’a saldırı savaş nedeni ve fakat…

Saldırı İran’ı çetin bir denklemin içine çekiyor. İsrail’e misliyle yanıt vermek İran’ı Netanyahu’nun oyununa çekebilir. Netanyahu kendisini kurtaracak cehennemler arıyor. Saldırı Biden yönetiminin İsrail’e bağlılık taahhüdünü sürdürürken çatışmanın bölgesel bir savaşa dönüşmesini önleme siyasetini çıkmaza sürüklüyor.

Terör koridoru: Türkiye Serbest 'T' Bölgesi

Maalesef AKP izlediği siyasetle Türkiye’yi bölgenin en kolay girilen, barınılan ve saklanılan ülkesi haline getirdi. Kafkasya, Orta Asya ve Avrupa’dan Suriye’ye akan cihat yolları Türkiye’yi militan ve para transferi, barınma ve saklanma, faklı coğrafyalara sıçrama ve geri çekilme platformuna dönüştürdü. Türkiye artık militan devşirmek için bölgenin en büyük havuzu.

Moskova ateşi kimleri yakacak?

Putin, Ukrayna’da şiddetini artırmak, asker göndermeyi kafasına koymuş Fransa’ya “aklını başına topla” demek, Taurus füzelerini verip vermemeyi tartışan Almanya’nın kulağını çekmek, Polonya’ya parmak sallamak ve ABD’yi köşeye sıkıştırmak için bu saldırıyı tanrının lütfuna dönüştürebilir. Ayrıca Suriye’de cihatçılarla yarım kalmış işi tamamlamak için daha fazla güç kullanabilir. Türkiye ile varılan ‘gerilimi düşürme’ mutabakatında delikler açabilir...

İsyanın 13’üncü yılı, Kalın’ın yolunu kesenler ve öfkenin üç adresi

Sınırların ötesini dizayn operasyonlarında yaşadıkları hezimetleri, yol açtıkları kötülükleri, tamir edilemez yıkımları ve bunların Türkiye içine yansımalarını tartıştırmamak için de bütün meseleyi “terörle mücadele” zeminine oturtuverdiler. Bütün bir pislik “terör koridoru”nun altına süpürülüyor. Mesele artık “ulusal güvenlik” ve oradan çıkış yok!

İran Suriye'de pusuya mı yattı?

Gazze’de ateşkes sağlanır da bu sefer Lübnan cephesi kızışırsa Suriye’de taşlar yerinden zıplayabilir. Lübnan-İsrail sınırlarındaki mevcut gerilim savaşsız atlatılsa bile Suriye’de pusuya yatmış oyuncular kart çekmeye yeniden başlar.

Soykırımcı Joe, yardımsever Joe ve küstah nüans

Biden İsrail’in açlıkla yok etme, acı çektirme, göçürtme siyasetine başka bir istikamet vermeye çalışıyor. Soykırımdan üzerine sıçrayan kanı yıkamaya çalışıyor. İnsani misyon görüntüsüyle Amerika'da artan eleştirilerden kurtulmayı bekliyor. Fakat İsrail’in insani yardım için sınırları açması ve Mısır sınırında Refah’tan gelenleri engellemekten vazgeçmesi için yeterince baskı yapmıyor. Besledikleri canavar kendi çıkarlarına da zarar veriyor ama ‘dur’ komutuna elleri varmıyor.

Kalın ile Fidan’ın Washington seferi ve sıcak yaz senaryoları

Filistin davasında hamaset deryası Erdoğan İsrail’in silahına demir, sanayisine elektrik, araçlarına yakıt, halkına gıda ve tekstil, ordusuna bilumum teçhizat temin etmeyi sürdürerek Amerikan ortaklığına bağlılığını gösterdi. Şimdi karşılık bekliyor.

İran’ın yenilgisi!

İran'da seçimlere katılım yüzde 41 olarak gerçekleşti. Bu 45 yılın en düşük seviyesi. Ülke genelinde sandığa ilginin düşük çıkmasının yanı sıra başkent Tahran’da katılımın yüzde 24’te kalması rejimi kendi belirlediği meşruiyet eşiğinin altına düşürüyor... Düşük katılım kendileri için kontrolün devamlılığını sağlıyor ama rejimin meşruiyetini de zayıflatıyor.

Aaron’un alevleri, Biden’ın dondurması, Ölüm Şeridi!

ABD, İsrail’i güvende tutmaya çalışırken kendi ortaklık düzenindeki çatlaklar daha fazla büyümesin diye ahtapot gibi her noktaya bir kol atıyor. Aaron’un sarsıcı mesajını karartabilirler; Araplara ‘cepte’ muamelesi yapabilirler; yeni rotalarla İsrail’i rahatlatabilirler. Bütün bunlar yarını Amerikan düzeni ve onun "karadaki uçak gemisi” için güvenli kılmıyor.

Kürdistan’a müdahale

Irak Federal Mahkemesi’nin azınlıklara tanınan kota sistemini iptal etmesi ve maaşların merkezin kontrolündeki bankalardan ödenmesine karar vermesi Kürdistan’ın statüsünün altını oyuyor. Fakat sorumluluk sadece Bağdat’a ait değil.

Madara olan kibir: Hegemonyaya yeni bir hikâye lazım

Husileri İran’ın yardımıyla denizde kargaşa çıkaran yalın ayaklılar olarak aşağıladılar fakat Yemenliler dünyanın geri kalanının gözüne boğun eğmeyen halk olarak girdi... Husiler yaşananları "hegemonyayı kırma ve kibirli güçleri yola getirme savaşı" olarak tanımlıyor. Bu bakış açısı motivasyonun da kaynağı.

Sahi şimdi Putin derinden bir ohhh mu çekti?

Navalnıy’ın siyaseten yok edilmesi merkezi bir karar olabilir. Fakat halihazırda Navalnıy’ın dış bağlantıları, çalışma tarzı ve tutarsızlıkları Putin’in “vatanseverlik savaşı veren lider” imgesi için muhteşem malzemeler sunuyordu... Navalnıy’ın deli cesareti şüphe götürmese de Putin’i korkutacak bir rakip olduğu iddiası Batı kampının üfleyip durduğu bir balondu.

Firavun’a, en kalbi duygularımla!

Erdoğan 'U’ dönüşleriyle ancak mümkün olabilen Kahire ziyaretinden neyi hedefliyor? Elbette ‘Rabia’ sömürüsünün getirdiği dağınıklığı toparlamayı, 12 yıllık kayıpları telafi etmeyi. Hafıza yoksunu olmak Erdoğan’ın hatalarını örtmeye yarayabilir ama geçmişi tamamen unutmak Sisi’nin işine gelen bir durum değil.

Refah: Soykırımın final sahnesi!

Netanyahu çok iyi biliyor ki alnına yapışan ‘soykırımcı’ damgasından başka elde ettiği hiçbir şey olmayacak. Filistinlilerin yitirdikleri, onun kariyerine ‘zafer’ olarak girmeyecek. “Soykırımcı” lekesi alın derisinin derinliklerine işlenecek.

İran ve Türkiye arasında Kerkük savaşı: Ağamızın gönlü bir vali ister…

İddia o ki Ankara, KYB’nin valilik makamına ulaşmasını sabote etmeye çalışıyor. Ankara’nın oyun kurmadaki çatışmacı ya da dayatmacı tarzına karşın İran daha sofistike gidiyor. Edindiğim bilgilere göre, İran’ın Kerkük’teki kördüğüm için önerdiği çıkış valiliğin KYB’ye, meclis başkanlığının Araplara ve vali yardımcılığının Türkmenlere verilmesini içeriyor.

Soykırım Koalisyonu, uyurgezer savaş ve İran’la hesaplaşma

Bölgede Amerikan güçlerinin dahil olduğu büyük bir savaş patlak verirse İsrail, Gazze’yi aradan çıkartıp Lübnan’a yüklenecek. Kafasında bu var. Büyük yangın karşısında Gazze’deki suçlar teferruata dönüşecek. Burada en büyük tuzak kışkırtılan İran-Amerikan savaşı.

Zemin zift gibi: Ortaya karışık bölge denklemi

Yerel seçimlere giderken Kürtlerle yeni açılım senaryoları gündemi tekrar işgal etse de halihazırda dümeni savaştan yana kırmış olan Erdoğan’ın başka bir istikamet tutturması hayli şaşırtıcı olur. Eğer ABD’den aradığı anlayışı bulur İran’la da ortak bir koordinatta buluşursa tüm güney sınırlarında kafaya koyduğu güvenli koridor planında ısrar edebilir.

İran’ın ‘stratejik sabrı’ cendereye giriyor

Kayıplardaki artış İran’ın fazla iz bıraktığını, İsrail’in de iyi iz sürdüğünü gösteriyor. Bir tarafın kararlılığına zafiyet, diğer tarafın kararlılığına gözü dönmüşlük eşlik ediyor. İran ısrarla önceliğinin Direniş Ekseni’ni güçlendirmek olduğunu söylerken İsrail de bölgedeki Amerikan varlığına güvenerek bu ekseni felç edecek atışlar yapıyor. Savaşın bölgeselleşmesi İsrail’in umurunda değil. Temel strateji çatışmayı sınırlardan uzak tutmak ama İran verdiği kayıplarla bu eşiğe sürükleniyor.

Soykırım sanığı: İsrail 100 günde neyi kaybetti?

Ana akım medyadaki müthiş karartma ve alınan önlemlere rağmen dünya kamuoyunda “Hamas’la savaşıyoruz” iddiasının alıcıları tükeniyor. ABD’de genç nüfus siyaset mafyasının sattığı hikâyeden uzaklaşıyor. İsrail’in sivil ve askeri kabineleri içinde kazan kaynıyor. Netanyahu ile Savunma Bakanı Yoav Gallant’ın birbirini azı dişiyle ısırmadığı toplantı yok. Soykırım davasının seyri İsrail yönetiminin ayarlarını daha da bozabilir.

İsrail çıkmazı: Hizbullah’la savaşsak bir türlü savaşmasak bir türlü!

Üst düzey bir yetkili, Biden'ın İsrailli liderlerle üç kez telefonda görüştüğü günlerin olduğunu, bu görüşmelerin bir kısmında İsrail'i Hizbullah'a saldırmaktan caydırmaya çalıştığını söylüyor. Yetkili “Bu kıyametin kopmasıyla sonuçlanabilecek bir hareket" diyor... Amerikan yönetimi İran ve Hizbullah’ın savaştan kaçınmak istediği tespitine güvenmek istiyor ama İsrail’den emin olamıyor...

İsrail, ABD’yi kazıklıyor mu?

Blinken’ın uluslararası toplumu temin etmeye çalıştığı “olmayacaklar” listesi, İsrail’in tutturduğu yolda paçavra değerinde. Üzerinde tepindikleri “ertesi gün planı” sanki İsrail’in soykırım suçundaki ana ortağı ABD’yi kazıkladığı, ABD’nin de ateşkes çağrısı için sabrı tükenen uluslararası aktörleri oyaladığı bir oyuna dönüşüyor.

İsrail suikastlarla nereye varmak istiyor?

İsrail ABD’yi de içine alacak bir bölgesel savaş çıkarmaya mı çalışıyor yoksa Hamas’a karşı bir skor elde edip savaşı noktalamaya mı hazırlanıyor? Risk çıtası meseleyi iki tarafa da devirecek sınıra ulaştı.

Erdoğan’ın Arap filesinde birkaç yırtık

İtibar mafiş. Takımlar da para için ayaklarına gitmişken “Benim ülkem, benim toprağım, benim egemenliğim” diyor. Kim demez ki! İtiraza binaen de “FIFA kuralları” diyerek kestirip atıyor. Buna karşın siyaset ve diplomasi ağırlık kullanmak yerine araziye çıkmış gözüküyor. Her yerde varlar, her şeye dahiller ama Riyad’da top hızla kaleye giderken aylaklığa veren bir kaleciye dönüşüvermişler...

İran, Musavi’nin intikamını nasıl alacak?

İsrail nihai hedefler, buna uygun stratejiler ve Gazze’nin geleceği konusunda hala ABD’yi ikna edemedi. Yeni yılda Washington’dan “Savaşı bitir” baskısı artabilir. Bu noktadan sonra Gazze’de Hamas’ı bitirme hedefini unutup teknokratlar hükümeti kurulması önerisiyle ‘itibarlı’ bir çıkışa yönelebilirler.

Barış yerine mezar kazmak

Hava zehir gibi. Herkes daha fazla ölüm için el yükseltiyor. Analar “Benim canım yandı, başka canlar yanmasın, yeter artık barış olsun” diyemez hale getiriliyor. Ölümden gayri dilek, intikamdan gayri yemin yok.

Kerkük kördüğümü

Kürtler ve Araplar kendi aralarında birlik sağlasalar bile vali seçimi için pazarlığa girmek zorundalar. Ortaya çıkan tablo etnik ya da mezhebi fay hatlarına vuranlara diyor ki Kerkük birlikteliği gerektiriyor; ya uzlaşma ya hezimet.

Filistinliler Afrin’e mi yerleştiriliyor?

Suriye içinde milyonlarca insan yer değiştirdi. Fakat güvenli sığınak bulma arayışları ile işgal, gasp, istismar ve en tepeden demografik mühendislik çabaları birbirine geçiyor. Erdoğan’ın güvenli koridor hesaplarıyla aradığı da Kürt-Arap ya da Kürt-Türkmen çelişkisi. Filistin yerleşimlerine hem Türkiye hem de İsrail’in prizmasından bakmak gerekiyor.

Gözler Gazze’deyken Suriye’de neler oluyor?

Dünya Gazze’ye kilitlenmişken Suriye’de cephesine göre durulmalar ya da yükselmeler yaşandı. Aktif cephe hatlarının başında Fırat’ın doğusu geliyor.

İsrail’in yalın ayak düşmanları ya da Ağıt Kapısı’nın efendileri

Yemen halihazırda vurulmuş bir ülke. Husilerin kaybedecekleri çok az şey kaldı. Beri taraftan ABD muazzam üstünlük, caydırıcılık ve kibrine rağmen pek çok şeyin hesabını yapmak durumunda. Küresel devin de kırılganlıkları var.

Hadi devreleri yakalım!

Karanlığa karşı savaşan aydınlığın güçleri “Size daha az ölümle yok edilmiş bir Gazze vadediyoruz” diyor. Susun ve ölün! Aklı ve vicdanı olan her bireyin şiddetle reddedeceği bir süreç karşısında kavramlar üzerinde dans ederek mazeret üreten ilkeli tayfalar görüyoruz. Güya kendi ahlaki bütünlüğünü koruyan bir çaba. Çok sefilce!

Sömürge törpüsü: İsrail’e mahpus olmak

Filistinlilerin yaşamını karartan duvarlar, bariyerler ve kontrol noktaları olmadan da mahkemeler ve hapishaneler tek başına bu rejime apartheid demeye yetiyor. İsrail bu cezalandırma ve yıldırma mekanizmasını sürekli ve yaygın olarak kullanıyor.

Amalek’ten geriye: Bu zafer mi şimdi?

Son savaşın yıkım bilançosu yok olan değil daha sert dönüşler yapacağını gösteren bir bilenmişliğe işaret ediyor. Halk Gazze’nin kuzeyinden korkunç bedeller ödeyerek güneye geçti ama Gazze’yi terk etmedi. Parçalanan elleriyle toprağa tutunanlar sürgün senaryosunu reddediyor. Hamas olsun ya da olmasın Filistin’in sapanı taşsız kalmayacak.

İslamcıların vicdanı yine Filistin’le imana gelirken…

Günün sonunda Filistin davasına yapılabilecek en büyük kötülük bunu bir din savaşına indirgemek olurdu. Bunu da “Olay haçlı-hilâl meselesidir'' diyerek Erdoğan yaptı. Filistinli Hıristiyanlar da işgalci sömürgeci ve soykırım savaşının kurbanları. Londra’dan, Dublin’den, Atina’dan, Madrid’den, Stockholm’den, Köln’den, Belgrad’dan gelen görüntüler başka bir şey söylüyor.

İnsanlarla birlikte hakikat nasıl katledilir?

İsrail Ordu Radyosu işgalci güçlerin hastanede geçirdikleri bir günün ardından "Hastane içinde kaçırılanların varlığına dair hiçbir belirti yok" bilgisini geçti. Daha sonra ordu sözcüsü Hagari, Şifa’dan dünyaya bir görüntü sundu: Yere dizilmiş silahlar, askeri malzemeler ve üniformalar. Kim koydu? Hamas, Hagari bulsun diye orada bırakmış olmalı! Ne kadar da acemiler!

57 ülke İsrail’in içinden geçti! Gazanız mübarektir!

Ürdün, Filistinlileri sürmeyi savaş nedeni ilan ederken, Mısır Sina’da tek bir kum tanesi için binlerce askeri feda edeceğini söylerken ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken, Ankara’da Türkiye’nin Suriyeli sığınmacılara açtığı o büyük kucakta illaki Filistinli sürgünlere de yer olacağı aklını veriyordu. Bundan yüksünen olmadı. Eğer sürgün planı bozulduysa belki Kral Abdullah ve Sisi bir teşekkürü hak edebilir.

Gazze’deki Holokost’un ağıt defteri

Çaresizlik hissi milyonların içini kemiriyor lakin hükümetler, parlamentolar, siyaset baronları, ödenmiş gazeteciler ezberletilmiş kalıplarla İsrail’in müdafaa hakkı adına soykırıma mazeret uyduruyor. Boğuyorlar!

İsrail'in soykırımı, Hizbullah'ın manevrası, Hamas'ın sınavı

Hizbullah savaş ilan etmeden derinliğini kendisinin belirlediği bir savaş yürütüyor. Bunun teşekküllü bir savaşa dönüşmesini kaçınılmaz görse de bunu önlemenin ABD’nin elinde olduğunu söylüyor. Blinken, Amman’da Arap dışişleri bakanlarına “insani mola” için çalıştığını anlatırken kalıcı ateşkes taleplerine olumlu yanıt vermedi. Yani ABD henüz İsrail’i durdurma noktasında değil. Savaşı bölgeselleştirecek bombanın pimi çekilmiş, atılması da an meselesi.

Ey Müslümanlar, bir el atın şu sürgüne!

İsrail’in meseleyi nereye götürdüğünü bilmek için bir belgeye ihtiyaç yok. Ama “vadedilmiş topraklarda seçilmiş insanların” ötekilerin kendileri için nelere katlanması gerektiğine dair fantezilerini görmek bakımından zihin açıcı.

Rusya’nın hesabı ne, Hamas’ı neden kucaklıyor?

Genel anlamda ABD’nin bölgeye yeniden düzen verme çabasına karşı Rusya, İran ve Çin arasında koordinasyonun artması anlaşılır bir durum. Fakat Hamas’ın bu tartışmaya ortak edildiği yerde görüntü fluya düşüyor. Tam bu noktada Moskova’nın savaşa dolaylı katkısına dair spekülasyonlar aradan fırlıyor.

Macron mu çıldırdı Erdoğan mı?

Avrupa’nın “çapsız liderler kuşağı”, İsrail’in insanlığa karşı suçlarına kendi hükümetlerini ortak etmeleri yetmezmiş gibi toplumu ve medyayı da ahlaki intihara sürüklüyor. Oslo’yu işgali genişletmek için paspas olarak kullanmış bir devlete barışı dayatan uluslararası bir cephe oluşturulması şart. Ne Erdoğan’ın çıkışları ne Macron’un önerisi bu yolu açmaya kâfi. Ne yapmalı? Sanırım hepimizin mürekkebi bitti.

Kan gölüne yansıyan siyasal harita!

İsrail kara harekâtına başlar ve Biden’ın ikinci ve üçüncü cephelerin açılmasını önlemeye dönük tehditkârlığı işe yaramazsa Orta Doğu nasıl bir yere dönüşür? Askeri gücün her şey olmadığını Afganistan, Irak ve Suriye savaşları gösterdi.

Soykırımın ‘demokrat’ ortakları

Aklımızın ve vicdanımızın kapılarını açalım artık; Filistin 75 yıldır ölüyor; sistematik olarak ağır çekimde soykırıma uğruyor. Kendini insanlığa “demokratik, özgür ve medeni” diye dayatanlar bu barbarlığa çanak tutuyor. Batılı dostları İsrail’in “öldürme hakkı” için kendini paralıyor; silahsa silah, paraysa para, propagandaysa propaganda...

Vurun Gazze’yi, sürün Filistinliyi!

İddiaya göre İsrail 1967’de işgal edip 1982’de bıraktığı Sina Yarımadası’nın kuzeyindeki “Yamit” adlı yerleşim merkezinin Filistinlilere tahsis edilmesini öneriyor. İsrail burayı terk ederken yıkmıştı. Katar’dan istenilen şey ise finansman. İsrail her seferinde Gazze’de binlerce binayı yıkar, Katar yeniden inşa için kesenin ağzını açar. Böylece İsrail’in cebinden bir kuruş çıkmaz.

İran ve Hizbullah’a tehdit: ABD ne yapmaya çalışıyor?

Gazze’deki intikam savaşının Gazze’de kalması için Amerikan diplomasisi ve askeri aygıtları devrede. Üçüncü cephe ABD’yi istemediği bir zaman diliminde Orta Doğu’da çetrefilli bir sürece çekebilir. Rusya da ABD’nin, Irak işgalinden geri kalmayacak bir savaşa gömülmesini canı gönülden ister...

Savaşın İsrail’e taşınması neleri değiştiriyor?

Son tırmanıştan önce dans sırası Suudilere gelmişti. Veliaht Prens Selman geçen ay BM Genel Kurulu sırasında Netanyahu’nun keyfine keyif katacak şekilde normalleşme anlaşmasına çok yaklaştıklarını söylemişti. Filistinliler arasında Suudi Arabistan’ın İsrail’le el sıkışması Filistin davasına vurulabilecek en büyük darbe olarak ele alınıyor. Haliyle Aksa Tufanı normalleşme sürecinin tam ortasına atılmış bir bomba olarak da görülebilir.

Topyekûn savaş!

Kürt sorununa askeri çözüm arayanlar siyaseti yeniden esir aldı. Şimdi iktidar bir taraftan yerel seçimlere diğer taraftan anayasayı değiştirmeye hazırlanıyor. Hükümetin mevcut koşullarda MHP’yi terk edip Kürtlerle ittifak kurma senaryosu gerçekçi durmuyor. İktidarı kurtarsa kurtarsa çatışma kurtarır.

Son Ermeni!

Televizyoncusu sunumuna “30 yıl önce bu yollardan Azerbaycan Türkleri geçti, öyle arabayla falan değil, yalın ayak, karların altında” diyerek başlıyor! İnsanın kanını donduran olumlama ile… Her bir trajediyi ötekine bağlamak lanet bir döngünün devamlılığına hizmet ediyor.

Zengezur’a ne oldu: Amerikan müdahalesi planları bozuyor mu?

Yukarıda tehcir, aşağıda koridor. Jeostratejik öncelikler bir kez daha insani trajediler üzerinde tepiniyor; insanlık kısır döngü içinde, intikam sarmalında kalmak zorundaymış gibi.

Kürdistan’da İran cenderesi

Yarın son gün. Herkes İran’ın ne yapacağını merak ediyor. Süre dolarken silahsızlandırma koşulunun yerine getirilmesi mümkün gözükmüyor ama kampların boşaltıldığı farz edilebilir. Bu durum İran’ı keser mi?

Koridor savaşlarından koridor kesişmelerine

İşin reklamında Hindistan ve Suudi Arabistan öne çıksa da IMEC, ABD Başkanı Joe Biden'ın 2022'deki G7 zirvesinde temelini attığı Küresel Altyapı ve Yatırım Ortaklığı’nın bir uzantısı. ABD bir taşla birkaç kuş vurmak istiyor: Çin’i çevrelemek en temel hedef.

Esad’a karşı Dürzî isyanı: Balon mu bomba mı?

Dürzîlerin siyasal çizgilerine bakıldığında Suriye’yi vatan olarak yücelten, bölünmeyi reddeden, “muhalif” ya da “rejime sadık” değil “Arap kimliği ve halkının milliyetçileri, onur ve dinin savunucuları” olarak anılmayı tercih eden bir kodlama görülüyor. Dürzîler arasında İsrail’i tanımama ve kadim toprakları Filistin olarak anma hassasiyeti devam ediyor.

Lübnan’ı patlatmadan reisi seçseler bari

Batı-Körfez bloku Hizbullah’ı denklemden düşürecek ya da silahsızlandırılmasına imkân verecek iktidar formülleri için bütün baskı yöntemlerini kullanıyor. Fakat bu işe uygun bir cumhurbaşkanı adayında ısrar, Lübnan’ı sonsuza dek reissiz bırakabilir.

Bir Erdoğan klasiği: Kardeşler’i sattım, yok satmadım!

Erdoğan’ın Suud-Emirlikler ekseni ve özellikle Mısır’la yeni sayfa açabilmek için İhvan’ın artık hamisi olmadığını biraz hissettirmesi gerekiyordu. Mısır muhalefetinin İstanbul merkezli TV kanallarına kısıtlamalar getirildi. Ağızlarına fermuar çekilenlerin bir kısmı Londra’ya uçtu.

Bir Afrika çıkmazı: Darbeyi darbelesek mi?

Yeni sürecin başarısı, post-kolonyal döneme damgasını vuran siyasal-ekonomik-kurumsal bağımlılıkla kontrolü sürdüren modeldeki çekilmeye veya gerilemeye Afrika’nın kendi iç dinamikleriyle ne kadar hazırlıklı olacağına bağlı. Bir dış gücü ötekiyle ikame etmek çıkıştan öte döngüdeki patronaj değişmesine işaret ediyor...

Afrika’da Fransa için güneş batıyor

Fransa’nın Afrika’daki çıkarlarını koruyabilmesi her geçen yıl güçleşiyor. Élysée ve Quai d'Orsay’ın “Afrika bunalımı” büyüyor. Ve muhalefet Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un tamamen çuvalladığını düşünüyor. Kaçınılmaz olarak Fransa için güneş batıyor.

Putin'in Afrika çalımı: Batı'ya yanıt mı sirk mi?

Afrika’daki türbülansları fırsata çevirip askeri ortaklığı büyüten bir Rusya görüyoruz. Kısa bir süre önce Rus generalleri hedefe koyup Moskova’ya yürümeye kalkışan Wagner’in kurucusu Yevgeni Prigojin’in St-Petersburg’da Afrikalı konuklarla görünmesi basit bir gösteri sayılmaz.

Kötüler ve düşmüşlerle meçhule bakan şovlar!

İsrail’le dostane ilişkiler Yahudi lobisi sayesinde Erdoğan’ın Amerikan koridorlarındaki yalnızlığını da giderebilir. Meteliksiz “değerli yalnızlık” sarayda kara basan etkisi yapıyor olmalı. “Filistin dostu”, Yahudi lobisinin de itimat edebileceği kişi olmayı önemsiyor. Bu hep böyleydi, aman İslamcı tayfa uyanmasın!

NATO’nun diyeti Rojava mı?

ABD açısından Rusya’ya karşı Türkiye’yi kendi oyununda tutmak birinci öncelik. Bu nedenle Suriye’de Türkiye’ye bir yere kadar göz yumabilir. Fakat Kongre’de İsveç’e karşı ödül gibi duran F-16 paketinin dahi SDG’ye saldırılara son verilmesi koşuluna bağlanmak istediği düşünülerse Biden’ın Erdoğan’a göstereceği olası esneklik göreceli ve sınırlı kalabilir.

Mehterle gidip Nordik havasıyla dönmek: NATO fatihi ne aldı ne verdi?

2008 Bükreş zirvesinden beri aşama aşama Ukrayna’yı Rusya ile kapışmanın ön cephesi haline getiren ama asla ittifaka alarak koruma sunmayan bir siyasetin ileri düzeyde sözcülüğünü yapmak Erdoğan’a düşüyor. Vilnius’tan dönüşte Erdoğan, Rusya lideri Putin’le yüz göz olabileceği ortamı yeniden yakalamak için yaratıcı hamleleri düşünmek durumunda. Ve bunları doğalgaz faturaları kışı görmeden yapması gerekiyor.

Fransa’nın renk körlüğü ya da alevlerin rengi

İsyan edenler ikinci, üçüncü hatta dördüncü kuşak göçmen çocukları olsa da sömürgeci geçmişin beslediği bir hesaplaşma kültürü söz konusu. Post-kolonyal döneme geçilse de bağımsızlıklarını kazanmış ülkelerle sömüren-sömürülen ilişkisi hala sürüyor. Bu yüzden Fransa sömürgeci dönemle gerçek anlamda yüzleşmekten kaçıyor. İkincisi, ırkçılık ya da ayrımcılık genelde koyu tenlileri buluyor. Fransızların “renk körü” olmakla övünmeleri renkleri görmedikleri anlamına gelmiyor...

Fransa’dan Türkiye’ye 'korku' ithalatı

Şiddet dozu yüksek gösterilere Türkiye’den bakanlar Fransızlardan daha fazla dehşete kapılarak izliyor. Bir de Suriyeli sığınmacılarla paralellik kurulup geleceğe dair korku senaryoları üretiliyor. Eğer Türkiye için çıkarılacak bir ders varsa ırkçılık ve nefret siyasetinin toprağa mayınlar ekmekten başka bir şeye yaramadığıdır.

Kürtleri alternatifsiz bırakmak

Suriye yönetimindeki hakim değerlendirme ABD bölgeden çekildiğinde hem SDG’nin hem de Kürtlerin yerelde kurduğu ittifakın çözüleceği yönünde. Halbuki öz savunma ve yönetim temelinde Kürtlerin Araplar, Süryaniler, kısmen Türkmenler ve az nüfuslu diğer halklarla kurduğu ortaklık Amerikalılar bölgeye gelmeden önce başladı.

Vagner Putin’in façasını alsa da…

Vagner “potansiyel sorun” olarak bundan sonra nasıl ele alınacak? Tasfiye mi edilecek yoksa orduya mı bağlanacak? Prigojin’e ne olacak? Rusya gibi bir devletin façasını alan bir savaş ağasının yaptığı yanına kâr kalır mı? Özel harp şirketlerine alan açmanın içe dönük askeri-siyasi maliyetlerine dair dersler çıkarılır mı? Tersinden gidersek Prigojin’e komuta kademesinde değişiklik sözü verildi mi?

Astana’da fatura Kürtlere kesiliyor

Türkiye çekilmeyi ön koşul olmaktan çıkarmakta ısrarlı. Bu çekilme “Suriye devrimi” hikâyesinin sonunu getireceği için muhalifler de huzursuz. Astana’daki temsilcileri Ahmed Tuma siyasi çözüm olmadan Türk ordusunun çekilmesini kesinlikle reddettiklerini açıkladı. Kürtler için kalması, muhalifler için gitmesi varoluşsal!

Cinnet geçirten temaslar

Körfez’in yeni nesil yöneticileri babalarının muhafazakâr çizgilerinden sapmakta daha cesur davranıyor. Batılı müttefiklerin buyurganlığı da eskisi gibi sökmüyor. Pek suskunlar ve alttan almak zorundalar.

Çöl kanunu

Kuşkusuz Suudilerin ABD’den kopmak gibi bir niyetleri yok. Orta Doğu’da devrim falan olmuyor. Sadece dengeyi farklı bir yerde kurmaya yarayacak araçlara sahip olduklarını gösteriyorlar. Bu ekonomiyi batırıp da SWAP diplomasisine mahkum olanların harcı değil!

Diplomaside Kurtlar Vadisi

Yeni atamalar rejimde devamlılığı vaat ediyor; sistemi güvenli limana çekiyor. Dümende Erdoğan var. Koltuğun yeni sahipleri onun izin verdiği ölçüde rotada sapma yapabilir.

Bir kolda Esad diğer kolda Zelenski: Tanrılar çıldırmış olmalı!

Dün dünya âlem Esad’la yüzleşen liderlerin yüz ifadelerini okumak için beklerken podyuma Ukrayna lideri Volodimir Zelenski çıktı. “Hayda” dedirten bir hüner! Batı cephesinde Esad’ın Arap kalbine dönüşünün yol açtığı kızgınlığı Rusya’nın düşmanı Zelenski ile yumuşatmayı uman bir cinlik.

Biden’ı yakacak kuş yuvadan nasıl uçtu?

Luft’un elindeki bilgiler Biden ailesinin Çinlilerle kirli ilişkilerini ele veriyor. Luft firarda ama sümen altı edilen skandal Kongre’nin takibinde. Başkanlık için yeniden aday olacağını duyuran Biden için kâbus bir dosya geliyor!

Kiev’in komplosu ve Rojava’nın yol haritası: Kürtler nasıl bir kavşakta

ABD, Fırat hattında Arap-Kürt ortaklığını kendi çıkarları için hayati önemde görüyor. Fakat olası bir uzlaşmazlıkta aşiret zemini Şam’a doğru kayabilir. Burada kritik soru şu: Şam’la barışan Arap devletlerinin yeni pozisyonu özerk yönetimin geleceğini ne yönde etkiler?

Sudan’daki savaş kimlerin umurunda?

Çatışmalardan bir vekalet savaşı iskeleti çıkarmaya çalışanların zorlandığı soru: "Gerçekten herhangi bir dış güç Sudan’daki dengeleri etkileyecek kadar nüfuz sahibi mi?"

Amerikan düzenine Çin zokası

ABD, Pekin’in Orta Doğu’da arabuluculuk becerisine hazırlıksız yakalandı. Çin’in İran ve Suudi Arabistan arasındaki soğuk savaşa mola verdiren arabuluculuğu Amerikan yönetiminin boğazına kılçık gibi saplandı. Bunun yanı sıra Avrupa’da Çin’le ilişkilerde efendinin istemediği sapmalar görülüyor.

Mazlum Abdi’yi vurmak! Kürt coğrafyasını patlatmak!

TB2’lerin sicilinden hareketle kimse hedefin ıskalandığını düşünmüyor; Amerikalılar konvoya eşlik ederken bunun olamayacağını herkes biliyor. Belli ki “Takip ediyoruz, ne yaptığınızı ve nereye gittiğinizi biliyoruz” mesajı verildi.

Seçilmişler için demokrasi, tersine Exodus ve Filistinliler

İsrail giderek aşırı dinci bir kabukla kendi beka sorununu yaratıyor. Oslo Barış Anlaşması’nı imzaladı diye İzak Rabin’i öldüren çizgi bugün İsrail’in gelmiş geçmiş en aşırı sağ ve dinci kabinesinin ruhuna üflüyor. Onlarca yıldır şiddeti yöneten akıl ile şiddetin kaynağı arasında bir hesaplaşma büyüyor.

Kürt’ün helikopteri, Türk’ün restorasyonu

ABD’nin helikopterle ilişkisini inkâr etmesi Kürtlerle kurulan denklemi değiştirmiyor. Gizemi ne olursa olsun helikopter Kürt’ün Kürt’le olan çelişkisine, ABD’nin NATO müttefiki Türkiye ile olan açmazlarına, bütün azametine rağmen askeri yolun çözümsüzlüğüne dair bir şeyler söylüyor.

'Kötü adamlar' Erdoğan’la bu dansa neden kalkmıyor?

Putin’in Esad’a baskıyı eksik etmesinde bir hikmet aranacaksa bunların dışında bakılması gereken noktalar var. Putin, Ukrayna savaşından mütevellit yaptırımlar ve Suriye’deki çıkmaz karşısında Erdoğan’ın NATO ile Rusya arasındaki ikili oyunu işine geldiği için seçimlerde ona yatırım yaptı biraz. Fakat Erdoğan’a da güvenmiyor.

İçeride ve dışarıda masanın ıstırabı

Masayı dürüstçe kurabilmek lazım. Barış için. Halkların kardeşliği için. Türkiye’nin ellerine ve ayaklarına kendi elleriyle attığı gemici düğümlerinden kurtulması için..

‘Asena’dan sonra masanın hamuru değişir mi?

‘Asena’nın denklemden çıkması ya da bir ihtimal senaryosu olarak ağırlığını yitirmiş halde geri dönmesi öncelikli hedeften gayrısını talileştiriyor. Dış politika konularında ‘kurumsal’ donmuşluğu, (masada oturanlardan birinin) üfürdüğü “proaktif dış politika” söylemi ve her şeyi batıran maceraperestlik dağıttı. Bunu toparlamak kurumsallık kadar milliyetçi prangayı kırmayı gerektiriyor.

Felâketin dirilttikleri!

Deprem, Esad yönetimi için ‘rejim’ ifadesini kullananların “Suriye hükümeti” tanımına dönmesini kolaylaştırdı. Yani deprem geri çekilen meşruiyetin iadesine ivme kattı. Fakat Biden yönetimi Avrupa ve Orta Doğu’daki ortakları ‘çözülme olmaması’ için yakın planda tutuyor.

Bir gece ansızın gelenler...

En az 100 ülkenin yardım elini uzattığı bir felaket karşısında “Ancak Müslümanlar kardeştir” diyenlerin çizgisi çöktü. “Türk’ün Türk’ten başka dostu yoktur” diyenlerin ülküsü enkaza gömüldü. İktidar hamurunun iki bileşeni bu sloganlar. Ne var ki kendinden gayrısını düşman görenlerin zihinsel kodları bu baskılamadan da kısa sürede sıyrılabilir.

Kudüs’ten yak ateşi, Tahran ve Bakü’den tütsün dumanı

İranlılar Türkiye’nin İran’ı baypas ederek Asya’ya ulaşma hedefine bakarak Nahçıvan ile Azerbaycan’ı birbirine bağlayacak güzergâhı “Turan Koridoru” olarak niteliyor. Bunu kendi çıkar dünyasına müdahale olarak görüyor. Hatta NATO kuşatmasını Türkiye’den Kafkasya ve oradan enerji denkleminin merkezindeki Hazar’ın üzerine germe projesi olarak da okuyor.

Esad’ın şartları, İran’ın kancası: Üçlü diyalog beyhude mi?

İran, Ankara-Şam arasında yeni sayfa açılırsa Suriye’nin geleceğindeki yerinin ne kadar daralacağını kestirmeye çalışıyor. Ve kaybeden tarafta olmamak için Esad’ı markaja alıyor. Elinde de petrol ve kredi hattı gibi kozlar var.

Esad Erdoğan’ı, Erdoğan da Esad’ı kurtarırsa Kürtlerin yolu nereye düşer?

Kürtler çıkışı hangi kapıda arayabilir? Yerel, bölgesel ve uluslararası gerçekliğin dayattığı üç adres var: Şam, Moskova ve Washington. Olması gereken diğer kapı Ankara, lakin orası Kürtlere zinhar kapalı. 

Adam kazanıyor

Suriyeliler normalleşmeden beklenenler ile karşılık bulma olasılığını ölçmek için hassas terazi kullanmak zorunda. Esad’ın Erdoğan’a bir kez daha dönerken boşa sıkma lüksü yok. Ülke onların! Kim bilir işler şaşırtıcı boyutta ilerler, belki de Erdoğan’ın Emeviye Camii’nde namaz kılma hayali gerçeğe dönüşür; Esad’sız değil Esad’la saf safa.

Paris’in Kürt hamiliği: Ölüm, öfke ve ötesi…

Suriye’deki “ihanete uğruyoruz” hissi Avrupa iç siyasetine göreceli olarak daha iyi nüfuz edebilmiş olan Kürtler arasında da artıyor. Beyanatlardan soruşturmalara resmi olan ne varsa kuşkuyla karşılanıyor. Kürtlerin 2014’te yakaladıkları olumlu havadaki oksijen azalıyor. Jeostratejik, ekonomik ve politik gerçeklik, oluşan yeni hassasiyeti ne kadar sırtında taşır?

İran’da bir ‘tuğla’ düştü: Sırada ne var?

İki farklı öngörü var: Ya konuşulan değişiklikler gösteriler durulunca açıklanacak. Ya da mevzuat değişikliğine gidilmeden uygulama askıya alınacak. Güya bu şekilde sistem sokağın baskısına boyun eğmemiş olacak! Belli ki müesses nizam hafif tavizlerle bu fırtınayı atlatabileceğine inanıyor.

Kadın isyanından Kürdistan’a bedel çıkarmak!

İran'da yer yer işçiler grevleriyle, esnaf kepenkleriyle isyana omuz veriyor. Farslar, Türkler, Kürtler, Beluçlar, Araplar, Gilanlar ve diğer etnik gruplar değişim talebine ortak oluyor. Zahedan’da ‘çadorlu’ kadınlar bile sokaklara döküldü. Ama yine de müesses nizam faturayı kesebileceği ya da sorunun kaynağını örtebileceği “günahkârlar” arıyor... İran özellikle Kürt bölgelerindeki gösterileri bir kaos senaryosu olarak ele alıyor...

'Kara' müjde: Erdoğan beklediği ışığı görecek mi?

Muhalefetin muhalefet etme kapasite ve yeteneği bir kez daha felce uğratıldı. Strateji başarılı! Şimdi merakla yanıtı aranan soru; beş gündür süren hava harekatı bir kara harekatına dönüşür mü?

Kürt isyanı: Hakikat mi korkutma mı?

Trablus savaşları, Bayraktarlar ve MİT karargâhında ayar

İkili zirve ve mahşerin üç atlısı: Kıyamet yolcuları kalmasın

Aslanlar ülkesinde kırk haramiler savaşı

Suudi Prens, Maksimos Sarayı’ndan AkSaray’a nanik yaparken

Rojava’ya Amerikan turu, OHAL ve savaş çanları

Avrupa’da kaypak zamanlar!

Yunan denize döküldüğüne göre Şam-Beyrut-Kudüs kapısına gidelim

Cumhurbaşkanı adaylarını karşı ittifaklar belirlesin: Cumhur’unkini Millet, Millet’inkini Cumhur…

Geçti küresel çarlığın zamanı…

NATO’nun önündeki sunak; yine Kürtler

NATO’da çelme! Bakalım taklayı kim atacak?

IŞİD'in hapishane baskını daha fazla analizi gerektiriyor

ABD, Türkiye’ye güvenini kaybetti

Bölgede gerilim Lübnan’dan Irak’a geçti

İran ve Türkiye eski oyuna dönüyor

Rus-Amerikan kazanında Suriye için ne pişiyor?

Askerleri cihatçılar öldürdü, biz yine de Kürtleri vuralım, hikâye sağlam olsun!

Talibanseverliğin mahcubiyeti ve ayazda kalanlar!

Hizbullah, ABD’yi nasıl ters köşeye gönderdi?

Irak’ta bir şövalye: Macron Kürtler için ne yapabilir?

Yükselen IŞİD-H, terörle mücadele ortağı Taliban ve işgüzar TRT

Cihatçının düşü: HTŞ-Taliban-Pakistan-Türkiye ekseni

Taliban’ı kollama misyonu!

Kabil düştü! Önce Amerikalıların kafasına! Sonra herkesin!

İran son şansına oynuyor

Aklına mukayyet ol kardeşim!

Kıbrıs’ı kayyumistana bağlamak ya da adaya çökmek

Arap-Yunan baharı ve Mısır’ın dönüşü

Taliban ‘mümin kardeşi’ Erdoğan’ı neden üzüyor?

Biden Trumplaşırken: Salvolardan ne çıkar?

Berlin’den sonra: Milis gider ben gitmem

Libya için Berlin dönemeci: Ganimetçi çıkmaz

NATO'da bir Bekçi Murtaza!

İran’ın seçim mühendisliği: Cumhuriyete veda mı?

Afyonu patlamış bir misyon!

Biden, Erdoğan'ı kurtarır mı?

Peker, Nusra, cihat ve kitaba uydurulan terör

Peker’in anlatmadığı gizli hatlar

Suriye seçimleri neyi değiştirir?

Peker, damat, SİHA ve dış siyasetin mafyoz hali

21 Mayıs, Çerkes acısı ve Kafkasya'nın kilitli kapısı

İlk günaha dönüş ve 48’in isyanı

Filistin’de oyunun kuralları değişiyor

Şeyh Cerrah: Apartheid yansımaları

Kahire esintisi ve fakat…

Erdoğan kardeşlerini satıyor mu?

Fransa’da darbeci muhtıra ve sessizlik

Diyet

Karadeniz’in ayazı

Cezayir’in geleceğini çalan karanlık geçmiş

Ne menem bir iştir!

Kral emniyette mi Kral!

AKP bu kumpasın neresinde?

Yemen’e SİHA ve milis göndermek Suudi kilidini açar mı?

Azami baskıda ters sonuç: Çin Tahran'dan nanik yaptı

Normalleşmedeki anormallik: Al verden hep vere

Mısır ve İsrail enerjide el yükseltiyor

Suriye cehenneminden yakıcı fısıltılar

Türkiye-Rusya-Katar üçlüsünden öteye

Ölümden sonra umut: Irak’tan bir Papa geçti

Biden dostlarıyla nasıl halleşecek?

Salvolar diplomasisi ve bölgenin laneti

Ermenistan’ın bitmeyen savaşı

Nükleer dans yeniden!

Düşmüş!

Gare: Müjde yerine…

S-400 için YPG şartı: Tam çıkmaz

Yolsuzluğun simgesiyle umuda yolculuk

Vandal!

Suriye siyaseti için papatya falı

Askıda bir ülke

Sahi Putin zorda mı?

İsrail, Suriye ve Rusya’yı ayartabilir mi?

Son çaresiz!

Bir savaş çıkarmadan gitselerdi

Zombilerden sonra hegemonyanın aynası

Katar’a açılan kapı Erdoğan’a çalışır mı?

20 Ocak’a kadar tik tak: Savaş kapıda mı?

2021’in vaat etmedikleri!

Libya; yeniden savaş mı?

Lanet yılın son perdesinde akla zarar şeyler

Bağdat ve Kerkük türkülerinden sonra sadede gelirsek

Milli palavra!

İran’ı da bir şiir ile hallettik!

Enver Paşa, Ayn İsa, Jeffrey ve ‘değerli tavizkârlık’

Bayraktar ve Biden’ın gazıyla Ukrayna kükrerse…

İran’ın 'acziyeti' Suudi-İsrail eksenini çok üzüyor!

Diplomasiyi öldürmenin en pervasız yolu

Pro-aktif olmadı belki pro-pasif kurtarır!

Erdoğan’ın adamı Kahire ve Paris’te ne satıyor?

Ya bizim barışımız?

Biden’dan kurtarıcı çıkarmak!

Amerikalılar belasını bulmuş vesselam

Paty'nin kesik başı ve Müslüman fedai!

Libya hezimetinde ikinci taksit

Bir savaş daha kapıyı tıklarken

Batırmayan bataklık!

Kafkasya’da el elden üstündür oyunu

Masanın azizliği!

Kıbrıs’a kayyım ve terörize siyaset

Kafkas savaşına dair ahiret sualleri

‘Kızıl Kürdistan’da Türk-Ermeni savaşı!

Kapan

Jeffrey’nin Kürdistan yolculuğu

Libya üzüyor, herkes üzüyor!

Arap çölünde barış illüzyonu

Düşmanlıkta da bir numara

Şam’a Rus çıkarması ne anlama geliyor?

Fransız dönüşündeki kılçıklı taraflar

Moskova’dan verilen Kürt mesajı

Libya’daki ortaklara neler oluyor?

Hamas, İsrail-Emirlik aşkı ve kuşatma hevesleri

Üç beş hezimet, bir tatlı rüya

Sahi Erdoğan kime çalışıyor?

Yedi film birden korku seansı

Beyrut’un ölümü ve Lübnan’ın dirilme şansı

Beyrut’un ölümü ve Lübnan’ın dirilme şansı

Petrol anlaşması, Kürtler ve hayli karışık hesaplar

Çin, İran’la bu dansı oynar mı?

10 olmazın elinde bir olura bakan Libya

Kafkas ötesinde ‘tehlikeli fırsatlar’

Ermenistan ve Azerbaycan savaşa mı giriyor?

Kırılan zincir ve alttakilerin matemi!

Bir cinayet kaç strateji eder?

Melez koalisyon için sevimsiz çıktılar

Yahudi itirazı da olmasa

Rus zehirlenmesi

Mısır’la savaş mı?

Suriye’nin başına Sezar kesilmek ve mali ilhak

Sezar, açlık oyunları ve Kürtler

Yaptırım silahı, dolar fişeği: Şam için alarm zamanı mı?

Trablusgarp 2.0. Ya sonrası?

Direnen insanlık ve bizim siyahlarımız

Türk’ün hevesi, Rus’un kalibresi

Ruslar Libya’da ne yapmaya çalışıyor?

Dış siyasetin ne bayramı var ne seyranı

Dış siyasetin ne bayramı var ne seyranı

Titanlar savaşı ve Rus-Amerikan çelmeleşmesi

1864: Soykırım ve sessiz miras

Cihadın kutsal olmayan rant döngüsü

Kürtlerin gözünde vaziyet: Elde var umut!

Ya kırk katır ya kırk satırdan çıkarsa başbakan...

Rus-Amerikan-İran tangosu ve Kürt düğümü

Rus-Amerikan-İran tangosu ve Kürt düğümü

Türkiye yansın, ABD ısınsın!

Toz dumanda Şam’ın halleri

Yemen ölüyor, ölürken bölünüyor

Putin, Esad’ı gözden çıkarıyor mu?

Fesin emirlerle imtihanı

Bekleyin, yeni ‘paralel ordu’ geliyor!

Katranlaşmış hevesler için...

Kürdistan’a üs, Irak’a dizayn

Virüs fırsatçılığıyla kirli müdahaleler

Bir IBAN, iki sonsuz savaş

Viral günlerinde dostlara tutunmak

Korona ile hasbihal

‘İdlib Başkomutanlık Muharebesi’ ve üç maddelik çıktı!

İdlibde hezimet tescil edildi

Cihatçı yığınlarla baş başa

Bu ateş Türkiyeyi ‘vekil devlet’ yapar

Serakıp’ta ‘tekbir’ ve fakat…

Kaçak savaştan kaçırılan cenazelere

Halep’in coşkusu İdlib’e ne söylüyor?

Cihatçı yığınlarla baş başa

Amerikalılar Erdoğan’ı neden tutuyor?

Büyük İdlib’den Küçük İdlib’e büzülen hesaplar

Ateş bizi çağırıyor

İdlib seferi: Öfkeli ve tehlikeli

Hesap Bağdat’tan dönerse yedekteki savaş

Berlin dönemeci

Hezimetin kaç tonu olabilir?

Rüya çalan!

Evet evet her şey yolunda!

Yastan sonra tufan mı?

Amerikan salvoları: Tükenmişliğin emareleri

Libya’ya cihatçı koridoru ve müstakbel felaketimiz

Bataklık seferi ve asık suratlar

Kimyasal tezgâhtan BM tezgâhına

Petrol sarhoşluğu yeniden

Türk askerine Libya seferi yazılırsa...

Kürt yakasındaki eller

Amerikan-İran kapışmasından Irak’a düşen

Ortaya karışık ‘vezir’ hamlesi

Kürdistan’da Pence’in pençe değeri

Irak silbaştan: Kürtler sıfırlanır mı?

İran’ın öfkeyle imtihanı: Komplodan ötesi

Hırdan ne çıkar?

Ateşe doğru ‘diplomatik’ safari

CHP için okuma parçası: Afrin aynası

Lübnan’ı çekiştirmek: Hizbullahın başı belada mı?

Dikenli sarmaşık: ‘Barış Pınarı’ndan Bağdadi’ye

Trump The Oil: Suriye cehenneminde petrolün yeri

Kürtlere petrol görevi mi? Ne sefillik!

Muhtıranın şifreleri

Haşince aşk ile mükemmel bir çıkmaz!

Hezimet evvela hakikati söyletir

Bataklık senaryosu tetiklenir mi?

Fırat’ın doğusunda Türkiye’yi ne bekliyor?

Irak yine bir komploya kurban mı gidiyor?

Iraklılar Irak’ı geri isterken…

CHP’nin Suriye açılımı ve açmazlar

Cepte kalan sermaye ateş ve barut

İran savaşı kaç para eder?

Üçlü zirve: Hezimetin beşinci taksidi

Cihatçının gönlü Türkiye’den ne ister?

Milisin var derdin var

Kayyımlı muhalefet, kayıtsız muhalefet ve İdlib’in laneti

Şam’la Kürtler arasında kalan aşiretler ve petrol kavgası

İktisadi vaziyet: Savaş ekonomisinden halk ekonomisine

Amude’de gündem hassas: IŞİD mahkemesi

Türkiye’nin Libya savaşı: Kesinlikle tombaladan çıkmadı

Türkiye’nin Libya savaşı: Kesinlikle tombaladan çıkmadı

Kürt dersi alındı mı?

Yufka yürekli Trump ve kibrin sınırları

S-400’ü bağlarsın İdlib’e, gerisi Allah kerim!

İran kuşatması ABD’nin de çıkmazı

Kandaka devriminden milis devletine

İran’a karşı Arap cephesi: Biraz öfke biraz serap

Kürdistan’da oğullar dönemi ve çıkmazlar

Yeni Amerikan kumpası: Film başa sarsın, Türkiye rolünü alsın!

Komşulukta Kürtler 'sıfır çarpan' olmak zorunda mı?

Savaş mı? Tevbe neuzubillah!

Alooo Ağayi Donald!

İdlib seçimi: Cehennemden cehennem beğen

Büyük düşün küçük kırıntıları: Tel Rıfat hesapları

Çekiştirilen Sudan: Vekâlet savaşı çıkar mı?

Kuzey-Doğu Suriye’nin Élysée çıkarması

Cendere

Tezgâhlık işler ve Sudan gerekçeleri

Devrim Muhafızları’nın adamı Trump!

Libya’nın laneti: Din için petrol, petrol için din

Yeni Osmanlı’dan yenik İttihatçıya: Kükreyesin var mı?

Yerelin aynasında küreselimiz: Kasırga yaklaşıyor

Şeytani ısrar: Golan’dan sonraki senaryo

Bağuz’dan sonrası için biriken fırtına

Bir ziyaretin kodları: Şeytan çarpacak ama…

Devrimin Kudüs’ü geri mi dönüyor?

Üç ziyaret, çok kurgu

Kral ve prensin çalımları: Asıl tecrit olan kim?

Bu tampon o tampon değil!

IŞİD bitmiş, teşekkürler Trump!

İstihbarat rejimi olmak

Irak’ın Amerikan sancısı depreşirken…

ABD’nin Hizbullah hesabı neden tutmadı?

Uyanık kalın, piyangodan bir darbe vurabilir

Basılan Türk karargâhının anlattıkları…

Cehennemin kapıları tıklanırken…

Tampon fantezisi ve Kürtler: TOKİ’den bahçeli evler, iki kat olanından...

Tampon fakat kime?

İdlib, buyurun eseriniz!

Yeni Sykes-Picot ve Suriye’de jandarma olmak

Orta Dünya’nın simsarları nereye gidiyor?

İki nehir arasında boğulmak

Pimi çekilmiş bir çuval el bombası

ABD’nin çekilmesi ne anlama geliyor?

Fırat'ta restleşme mi, Şam uçağına bilet mi?

Sarı Yelekliler nereye koşuyor?

Fırat seferine ayarlı sandıklar!

Meydan muharebesinden Kerç dalaşına: En pahalı faşist kart

Barzani bir kez daha Bağdat’a dönerken…

Tampon düşüren tampon

Kaddafi’nin ahı ve İtalya bozgunu

Siyon düşünde Arap çözülmesi

Arap sokağında İran kışı, İsrail baharı: Yoksa serap mı?

'Ak Gezer'in 'Şir'le savaşı: Kabadayılıkta yeni sezon

X-large'tan X-small'a: Çaresizliğin hikâyesi

Bela fırtınası: Katar öfkesi, Kaşıkçı intikamı, Kuveyt çalımı ve 'Küçük Saddam'

Körfez'deki 'pitbull'lar

Bir rehineden, bir suçtan lütuf devşirmek

Suud işi: Ortadoğu’da oyuncu olmanın ‘elif-ba’sı

Kafkasya’da tehlikeli restleşmeler

Kürtler Bağdat’a dönerken…

Sahi İsrail hiç mi afallamadı?

Ahvaz tuzağı ve ‘ödenmiş’ devrimciler

Dehşet dengesine İL-20 girdisi

Erdoğan eliyle tasfiye

İdlib zehirlenmesi

Su savaşlarından ‘Mavi Barış’a

Bağdat’ta şeytanla dans

'Stratejik müşteri' ve İdlib çengeli

İran kumarı ve ilk hasıla

Çal kemancı!

Bir başka açıdan İran-ABD gerilimi: Aslında iyi anlaşırlardı

Diplomaside serseri zamanlar

Savaşların anası ve nevzuhur İttihatçıların çaresizliği

Kürtlerle müzakere: Ankara’yı ifrit eden seçenek

Beyaz Miğferler için tahliye zamanı: Bir rejim değiştirme aparatı emin ellerde

Moskova’ya çıkan çift şeritli yol: Bir kefede Netanyahu diğerinde Velayeti

‘Kabadayılar Çetesi’nin son güncesi

Güneyde ‘dost ihaneti’ ve 'düşman suskunluğu'

Selefi İslamcıları ‘yetmez ama evetçi’ yapan nedir?

Sen sus patatesler konuşsun!

Kapa çeneni!

Yemen boğun eğer mi? Suudi atası aksini söylüyor

Gökdelen azgınları ve yalın ayaklar

Kürtlerin Şam’la diyalogu: ABD’ye rağmen mümkün mü?

Menbic: Yeni bir fetihçi beklemeyen eski 'kutsal şehir'

Roket adamların barışı: Dünyanın nasibine düşen ne?

Ürdün’de isyan; kralca hamleler, bölgesel oyunlar

Cehennem Borsası

Golan hesapları: Kaostan lütfa, tampondan petrole

İsfahan: İnsanın insana bir iyiliği

12 emir, İran, Suriye: Sanki herkes Putin’e çalışıyor!

Trump’ın barutu, Bibi’nin ateşi

Veliahtım, prensim! Lübnan size ‘şey’ dedi

Trump’a atılan pas İran’a gol olur mu?

Kore baharındaki 'parlamayan' yıldız

Bir ‘diyet IŞİD’ almaz mıydınız?

Toz duman dağılınca geriye kalan

Küresel küstahlığın yüzünü kurtaran 105 salvo

Felakete doğru

Elysée’de ne konuşuldu? Afrin’den sonra Kürtler ne bekliyor?

Bak şu Elysée’nin işine!

Batı'nın Rusya krizi ve bizim payımıza düşen

'Afrin’in Fethi' ve nasipse 'Birinci Tayyip Dönemi'

Pompeo orta dünyaya ne pompalar?

İran, Kürtleri yakın plana alırken…

‘Makul’ darbeler, ‘biçare’ Yemenliler ve Batılı vicdanı!

Afrin çıkmazı

Menbic senaryosu: ABD çekilirse ne olur?

Savaşın fabrika ayarları

Afrin aynasında İdlib ve Rus ruleti

Kuvayi Milliye! Hayalden öteye…

Erdoğan’ın kefil olduğu ‘Milli Ordu’

Ateşle dansın ‘cool’ partnerleri

Bir gece ansızın girersiniz ama bin gecede çıkamazsınız!

Erdoğan'ın yürüdüğü son sahne

İki gerçek arasında: İran çıkmazı

İran nereye gidiyor?

‘Vatansever Kürt’ten ‘hain Kürt’e: Suriye’de kritik dönemeç

Kendi oyununda tepetaklak olanlar

Yemen’deki hesaplaşma

Komşumuzdur İran! Ona ne şüphe!

Bence Lübnan!

Feyruz’un çocukları!

Suudiler Lübnan’ı neden ateşe atıyor?

İran’ın oyunu, Bağdat’ın talihi

Çölün Martin Luther’ine yer açın!

ABD Kürtlerden vazgeçti mi?

İdlib’de El Kaide ile Amerikan güreşi!

Kral hazretleri Rus gemisine neden bindi?

Çuvala sokulan, Mossad’a çalınan Kürt sandığı

Rusya’nın Kürdistan nüansı

Referandumdan sonra: Paniğe mahal yok!

Golavinka’nın ağacı, Çerkes yarası ve bir sessiz ağıt

Kürdistan’ın referandum çıkmazı - 3: Haşd el Şaabi Kerkük için savaşır mı?

Kürdistan’ın referandum çıkmazı - 2: KDP cephesinden bir bakış: Kürdistan çaresiz değil

Kürdistan’ın referandum çıkmazı: Tarihi fırsat mı, oyun mu?

Raconatif diplomasi

Biçare!

Kürdistan’daki İsrail parantezi; kârdan çok zarar

Savaşın en zoru: Deyr el Zor

Türkiye Çin için Uygurları terk edecek mi?

Şiiler arasında bir Suud kılıcı! Sahi mi?

Kıtlıkla beslenen darbe ve Chavismo’nun kaderi

Pakistan FETÖ’sü darbe mi yaptı?

Hariri, Trump’la âbâd olurken Lübnan cephesi

İdlib’deki tuzak: Türk’ün Talibanistan’ında işler karıştı

Suriye’deki Kafkasya lejyonu: Kadirov’dan ötesi

Boru hattında yüzen Filistin sevdası!

Tampon pazarı

Körfez krizindeki rahmet!

Irak’ı kurtarmak!

Taht kavgasından Badiya Çölü'ne

Ya Fırat kızıla çalarsa!

Puslu havada ‘Amerikan hilali’

IŞİD’in püskürtülmesi, Haşd’ın Kürtleri ve alabora hesaplar

Terör sofrasında terör muhabbeti

Ah Katar vah Katar!

Jöleli-Arap-İslam NATO’su

Diplomaside Yerkelizm

Noktalı virgül

Fars mı seçim mi?

Çatışmasızlık bölgeleri: Bu tampon, başka tampon

İsrail'in IŞİD ve El Kaide aşkı!

Referandum Orta Doğu siyasetine nasıl yansıyacak?

Suriyelinin canı, Katar’ın fidyesi

Yerim daraldı ama oynayacağım!

Ebu İvanka! Saçma sıkan kovboy!

Kimyasal dehşetten sonra

Kerkük; ateş orada, duman burada

‘Kiril Mücahitlerle’ yüzleşme

50 aşiretlik yeni ordu: Yine kâğıttan kaplan

Kürtlerin 'çıkış' senaryosu

Gürültü hasılatı

Menbic Düzeni’nden Rakka’ya: Uygunsuz adım marş marş!

Menbic’te oyunu bozan oyun ve bayrak savaşı

Bab’tan sonra Menbic tuzağı

Beyaz ile siyah inci arasındaki Kürt kaderi

İyi Şii kötü Şii!

İran-Türkiye gerilimi ekonomiyi vuruyor

Kürt’ü seven Kürt’ü döven!

Kürtlere göre Rakka’da Türkiye olmayacak

El Bab’ı aşmadan Rakka inandırıcı mı?

Erdoğan’ın vadettiği ordu milli mi hayalet mi?

Fırat’ın fısıldadıkları

Golan’ın Çerkesleri: Ateş hattında hayat

Rakka’yı Suriye’siz kurtarmak!

Suriye’de ABD’ye Mehmet olmak!

Türk'ün eliyle Rus ruleti: Cihatçıyla cihatçıyı temizlemek!

Trump’ın levhasız yolu

Savaş kendini dayatırsa Kürtler ne yapacak?

İD’in PYD’den gizli talebi: Kürt İslam devleti

Şam’dan Kamışlı’ya: Özerklik gerilimi

Suriyelilerin Suriye’si (1)

Halep bir Pirus zaferi mi?

Suriyelilerin Suriye’si

El Bab ateşi halkı yaktığı gibi hükümeti yakmıyor

Sıradaki İdlib Emirliği; ibretlik bir miras

Ankara’nın boynu artık kıldan ince

Halep’ten sonra Türk’ün senaryosu

Mahşerin üç atlısı!

Suikastı Moskova’nın nasıl okuduğu önemli!

Hezimetten Türk usulü zafer çıkarmak!

Şeyh Maksud’daki Kürt düğümü

Türk'ün Türk'le, Türk'ün Rum'la imtihanı

Halep ateşi niçin Türkiye’yi yakıyor?

Dua kardeşliğinde son perde

Salih Müslim’i yakalama kararı Türkiye’ye ne getirir?

El Bab! Felaket Kapısı!

Asya’nın NATO’sunda Türk’ün yeri

Şengal ikinci bir Kandil olur mu?

Menbic taktiği Rakka için de geçerli

Trump dünyanın sonu mu?

Bu kez Rakka’nın gazabı!

Halep cehenneminde yakıcı kartlar

'Hacı' Bekir'in ekseni kaybediyor!

Rojava’yı kemiksiz Esad’a teslim etmek! Öyle mi?

Musul’dan sonra nasipse Rakka! Amma velakin fakat…

Musul’a beş kala!

Musul’u ne yapsak? Musullulara bıraksak! Birlikte kurtarsak! Parçalasak! Dağıtsak!

Dicle’dir kalkanın adı paşam! Ama bu Musul o Musul değildir!

Korkunun İdaresi

Türk müdahalesi Kürt-Arap ittifakını bozar mı?

TÜRKİYE’NİN KENDİNİ SÜRÜKLEDİĞİ TUZAK

İran’la balayı ne vaat ediyor?

Rusya ile ikinci baharın diyeti: Suriye

İnce ayar Kürt hesabı

IŞİD Türkiye'nin komşularıyla barışını mı hedef aldı?

Son nakavt Erdoğan’a

‘Değerli Yalnız’ın Afrika fethi!

Rakka’ya doğru yol temizliği

ROJAVA, AVRUPA’DA ‘DİPLOMATİK’ AĞINI GENİŞLETİYOR

Türkiye’nin İD’e karşı ilk hamlesi fiyasko

Bu bir veda değildir!

KÜRT HESABI!

ABD Kürtleri terk mi ediyor?

Türkiye’nin umutsuz Azez savaşı

Cenevre'nin ahı Rojava'dan çıkıyor!

'Beyaz IŞİD'in aynasından...

Düşman kardeşliği!

Bir kayıp hikayesi: Şii Türkmenler-5

IŞİD'e karşı Sünni direnişi-4

Kerbela'dan Samarra, Tıkrit ve Beyci'ye...

Ali Ekber Tugayı: Şii-Sünni-Hıristiyan ittifakı

IRAK'IN IŞİD İLE SAVAŞI-1: Kerbela; IŞİD eliyle yeniden...

Suud şakası: Aşırıların aşırılıkla savaşı

Bağdat'ın şifreleri

Suudilerin elinin değdiği hamur

Bağdat'tan dönen Musul hesabı!