Yanlış partnerle orgazm olmak!

Başlıktaki bu tanımlamaya ‘‘Ejderha Dövmeli Kız’’ serisinin ölen yazarı Stieg Larrson’ın kahramanlarını yeni bir kitapla devam ettiren David Lagercrantz’ın kitabı ‘‘Örümcek Ağındaki Kız’’ kitabında rastladım. 

Yanlış biriyle orgazm olmak,AKP ile ilişkimizi en güzel şekilde tanımlayacak cümle budur. Evet, AKP’ye destek veren solcular, liberaller, demokratlar olarak orgazm olduk. Partnerimizin yanlış olduğunu anlamak ise uzun sürdü.

Yanlış biriyle birlikte olup orgazm olduktan sonra hissedilen duygu, pişmanlık, öfke, yaşananları geri alamamanın çaresizliğidir. İlk akla gelen soru ‘‘Bunu niye yaptım olur.’’

Sahte bir mutluluktur yaşadığın. Cinsellikte bunu fark etmen anlık bir meseledir, siyasette ise ciddi zaman alıyor açıkçası.

İran Devrimi esnasında İslamcı güçlere yedek lastiklik tapma durumuna düşen solcuların, demokratların başına gelenleri biliyorduk ve AKP ile böyle bir deneyim yaşama ihtimalimizin yüksek olduğunu da farkındaydık.

Biz en güçlü desteği verdiğimiz anda, desteklediğimiz hareketin başındaki kişinin ‘‘Demokrasi bir tramvaydır, istediği durağa gelince inersin’’ dediğini veya partisinde farklı sesler çıkarmaya çalışan insanları sert şekilde susturduğunu biliyorduk.

Neden destekledik?

Çünkü gençliğimiz başta olmak üzere hayatımızın ağırlıklı bölümü askeri vesayet altında geçmiş ve bunun bedelini ağır ödemiştik. Üniversiteye adım attığım ilk yılda arkadaşlarım bombalanmış, yedisi hayatını kaybetmiş ve yüzlercesi yaralanmıştı.

Darbe yolunda kontr-gerillanın gerçekleştirdiği bir eylemdi. Asker, polis ve ülkücü kadroların ortaklaşa gerçekleştirdiği bir kıyımdı. Sonradan Susurluk kazasında su yüzüne çıkacak Abdullah Çatlı ve arkadaşlarının katliamı gibi. Bu sistem kurtulmak, Batılı bir demokrasi olmak temel arzumuzdu.

Üstelik İran’dan bir farkımız vardı.

Arkamızda, sonradan bizi yarı yolda bırakan Avrupa Birliği vardı.

Bu yolda atılacak adımlar geri dönülemez bir hal aldığında, iktidarda kimin olduğu önemini kaybedecekti. Sarkozy-Merkel ikilisinin dar görüşlülüğü ve ırkçılığa varan anti-İslamcı tutumları bu yolu kapadı ve AKP’ye Batı değerlerinden uzaklaşmak için istediği fırsatı verdi.

Merkel’n politikalarının çapsızlığı, mülteci krizinde paniklemesi ve umut olarak Erdoğan’ı görmesinde ortaya çıktı. Avrupa Birliği’nin ne yaparsa yapsın ses çıkarmayacağına ikna olan Erdoğan, bu hamleyi karşılıksız bırakmadı ve İpek medya grubuna el koydu. Avrupa’dan gele gele İlerleme Raporu’nun bir kez daha ertelenmesi ve sahte protesto ve kınamalar oldu.

Yanlış partnerle ilişkiye girdiğimiz bir kez daha ortaya çıktı.

Erdoğan ve AKP, yolsuzluk iddialarıyla karşı karşıya kalan Tansu Çiller gibi askeri vesayet rejimiyle anlaşmaya vardı ve buna uygun politikalar üretmeye başladı. Bu politikanın başlıca destekçisi ulusalcılar, hedefi ise öncelikli olarak Kürtler ve Cemaat. 

Bugünlerde en ağır bedeli öncelikle bu iki kesimin, ardından da tüm demokratik güçlerin ödeyeceği açık. Gelinen noktada, yanlış aracıya uyup yanlış partnerle orgazm olan ben ve benim gibilerin günahı çok. Kısa süren mutluluğun bedelini çok ama çok ağır ödeyeceğiz.