Uzun zaman medyanın içindeyseniz, Çankaya seçim yarışında kimin neyi, kimin adına yazdığını çok kolay anlayabilirsiniz. Bugünlerde, özellikle bir kısmı Taraf’tan ayrılmış kimi kalemler, Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün kimi çıkışlarından rahatsız olan Erdoğan ve avanesi adına bildiğimiz tetikçilik görevini üstleniyor ve Gül’e ‘balans ayarı’ yapmaya çalışıyor.

Erdoğan ve avanesi, Cumhurbaşkanı Gül’ün planlarını bozacak bir güce sahip olduğunun farkında. Bunun da ötesinde, Abdullah Gül, Recep Tayiyp Erdoğan’ın fiili olarak çekileceği aktif siyaset sahnesinde oyun belirleyici olabilir.

Şu anda kaderlerini Erdoğan’a bağlamış olan tayfa, bu nedenle Erdoğan’ın siyaset ve rant dünyasındaki etkisini azaltabilecek, medyadaki gücünü olumsuz yönde etkileyecek her türlü girişime karşı erken önlem alıyor.

Eğer hayattaki varlık nedeniniz kendiniz değilse, mantar gibi asalaklaşır ve başkalarının gölgesinde büyümeye çalışırsınız. Bugün özellikle medyada bu durumun gerçekleşmesine tanıklık ediyoruz.

Normalde sayfa editörü yapmayacağınız adamların bugün Türkiye üzerine ahkâm kesecek duruma gelmelerinin temel nedeni, kendi ayakları üzerinde duracak güçten yoksun olmalarından, hep sırtlarını birilerine dayama ihtiyacı duymalarından.

Bu noktada, Cumhurbaşkanı Gül’ün siyasi hamleleri Erdoğan kadar onları da endişelendiriyor. Erdoğan’ın devlet içinde güçlü, medyada etkisiz bir pozisyonda olması onları doğrudan etkileyecek çünkü.

Bu açıdan ekstra bir itmeye ihtiyaçları yok, kendilerini tehdit altında hissettikleri için kendiliğinden devreye giriveriyorlar.

Risk nerede?

Abdullah Gül’ün Çankaya’dan indikten sonra, AKP kongresinde genel başkanlığa aday olması ve seçimi rahatlıkla kazanması.

Erdoğan, Numan Kurtulmuş ve Süleyman Soylu gibi isimleri bu nedenle parti içine, daha doğrusu, kendi denetimine aldı. Çeşitli ödüllerle bu iki ismi de kendi askeri haline getirdi.

AKP’ye girmemiş olsa, Numan Kurtulmuş’un Has Partisi’nin bu yerel seçimde AKP’den ciddi bir oy koparması mümkün olabilirdi. Ama Erdoğan akılcı bir hamleyle bu iki ismi etkisizleştirmeyi bildi.

Çünkü Erdoğan, AKP’nin alternatifinin soldan veya milliyetçi MHP’den değil, muhafazakâr damardan geleceğini erken gördü. Türkiye’nin bugünkü sosyolojik yapısı, daha uzun süre muhafazakâr tabana dayanan partilerin iktidar olmasını sağlayacak bir şekilde.

Erdoğan, partisini demir bir yumruk içinde yöneterek içeriyi kontrol altına aldığı gibi, olası lider adaylarını da çeşitli yöntemlerle ‘ikna ederek’ etkisiz hale getirdi. Erdoğan’ın bu hamlesi,son seçimde görüldüğü üzere meyvesini verdi.

Ama dışarıda kalan bir isim oldu: Cumhurbaşkanı Abdullah Gül.

Gül, AKP seçmen tabanını kendinden uzaklaştırmamak için Erdoğan’la sıkıntılı bir ilişki yürüttü. Erdoğan’ın Avrupa Birliği standartlarına ters düşen uygulamalarından, yasaklarından, hatta yolsuzluklarından rahatsız oldu, bunu kimi zaman açıkça dile getirdi ama bu gerçeği hiçbir zaman bir kavgaya dönüştürmedi.

Bu tavrı, kentli liberal demokratları kendisinde uzaklaştırdı belki ama muhafazakâr tabandaki ve Kürtler üzerindeki gücünü korudu.

Bu açıdan bakınca, Erdoğan’dan sonra seçmen kitlesi üzerindeki en etkili ismin Abdullah Gül olduğunu söylemek yanlış olmaz.

Gül, ayrıca Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu, İnternet ve dershane yasasıyla küstürdüğü Cemaat’e son dönemdeki tavırlarıyla çiçek uzatarak barış kurmaya yönelik kimi hamlelerde de bulundu.

Cemaat, Abdullah Gül’ün bu yasalarla ilgili tavırlarından rahatsız olabilir ama Gül’ü bir hasım gibi görmediği kesin. Ayrıca, Cemaat’in seçmen davranışları üzerinde çok fazla etkili olmadığı da bir gerçek.

Bu durum, Abdullah Gül’ün uzun vadede elini güçlendiren etkenler. Erdoğan, büyük bir ihtimalle Çankaya’ya çıkacak ve Gül’ün önünü kesmek amacıyla genel seçimleri erkene aldırmayacaktır.

Bu süre, Gül için dezavantaj olduğu kadar avantaj da olacaktır. Gül, bu süre içinde Türkiye’yi gezerek AKP teşkilatıyla ilişkisini güçlendirip partiyi geleceğe taşıyacak tek isim olduğuna tabanı ikna etme şansına sahip olacaktır.

AKP Kongresi’ni kazanarak iktidara gelecek olan bir Gül ise, AKP’nin mevcut isimlerinden farklı olarak Erdoğan’ın kurşun asker rolünü kabul etmeyecektir.

Bu hesaplar, Erdoğan kadar yancılarını da kaygılandırmaktadır. Gül’ün AKP’nin başında Erdoğan’dan bağımsız bir güç olarak durması, avanta kapılarının kapanmasına neden olabilecek bir gelişmedir.

Bu nedenle, önümüzdeki cumhurbaşkanlığı seçimlerine kadar Gül’a ayar vermeye çalışan çok tetikçiye tanıklık edeceğiz. Hazır olun…