Tayini terfisi gelenler. Bebeği olacak diye büyük eve geçmek zorunda kalanlar. En çok da üniversite kazanıp şehir değiştirenler. Sevgili hastalarım!

Yaz bitti. Ev arama mevsimi geldi. Yılların ‘ev’lendiremediği müzmin kiracısı olarak sizler için çok işe yarayacak ev arama taktikleri ve emlakçilerin dilinden anlama rehberi hazırladım. Aciliyetine binaen bu hafta üzerinde duracağımız konu: Bekâra ev yok.

Üniversite öğrencilerinin korkulu rüyası bu terimin bütün hâli “Peygamber bile olsa bekâra ev yok” şeklindedir. Ancak aşmanın yolları tabii ki vardır.

Tarifimiz üç-dört erkek için geçerlidir.

Öncelikle evi tutacak bekârlardan en büyük görüneni seçilir. Eğer herkes tıfıl kılıklıysa bıyıkları gür çıkan birine bıyık bıraktırılır. Uzun saçlı, top sakallı asla kadraja sokulmaz.

Bir adet aile tipi irice bir kız bulunur. En yakın zücaciyeciden iki adet sahte alyans alınır ve sağ yüzük parmağına takılır. Evsahibi ve emlakçiyle bıyıklı erkek ve irice kızdan oluşan bu muhteşem çift muhatap olur. Çiftimiz anlayacağınız üzere nişanlıdır. İki ay sonra evleneceklerdir. Çocukları olmadığından ve eşyaları yeni olduğundan dolayı evsahiplerinin en sevdiği kiracılar yeni evliler değil midir zaten? Hatta insafa gelip indirim yapanları bile çıkabilir.

Neyse, çiftimiz işlemleri tamamlayıp anahtarı teslim alırken ilk münakaşalarını evsahibi önünde yaparlar. Bu çok önemlidir, bir ay sonra verilecek havadise evsahibini hazırlar.

Ev tutulur. Komşulara şirinlikler yapılır. Durumuna göre evsahibi “Hayırlı Cumalar” dilemek ya da “Fazla opera biletim var, gelir misiniz” demek için aranır. İlk ayın kirası tam zamanında yatırılır ve hemen arkasından acı haber verilir. Nişan atılmış, evlilik planları suya düşmüştür. Evsahibi ya da sahibesinin ilk sözü “Evladım sana kız mı yok” olacaktır.

Çoktan güven köprülerine duble yollardan erişilir hale gelmiş evsahibine esas konu açılır. Yüz yüze görüşmek, giderken bir çikolata yaptırmak en sağlıklısıdır. Nişanlısı tarafından terk edilmiş yaralı yavru köpek bakışı ile tek başına kirayı ödemekte zorlanacağı için eve bir arkadaşını almak zorunda olduğu söylenir. Üçüncü ve hatta dördüncü arkadaş ise hep gelip hiç gitmeyen misafir statüsünde ikâmet edecektir.

Bu taktik zalim evsahiplerini alt etmek için garantili yöntemdir. Kızlar da güvenle haricen kullanabilir.

Bekârın derdi emlakçi ve evsahibi ile bitmez. Tüm komşular, bekâr evinde kalan erkekleri patlamaya hazır sperm torbaları olarak, kızları ise kocaları ayartmaya hazır kumalar olarak görürler. Bir bekâr için komşuları zararsız olduğuna ikna etmek, en az evsahibinin güvenini kazanmak kadar önemlidir. Bu başarılabilirse hem evde uzun süre kiracı kalınabilir hem de komşuluğun göz hakkından fazlasıyla istifade edilebilir. Kiracılığın hakkını veren bir öğrenci paşalar gibi yaşar.

Bunun için içinde iki domates bir yumurta yarım ekmek olan market poşetleri ile apartmanda sıkça dolaşılır. Asansöre bir komşunun daha binmesi için beklenir. Öğrenci milletinin yarı aç yarı uykusuz gezen zombiler olduğu bir şekilde ispat edilir. Özellikle ev hanımı komşuların yanındaki çocuklara mutlaka ilgi gösterilir ve derslerinde bir sorun yaşamaları halinde bekâr evinin kapısını çalmaları için davetkâr olunur. Erkeklerin sadece erkek çocuklarına bu daveti yapması, kız çocuklar için ise kapıdan yardımcı olunabileceği vurgusunun ihmal edilmemesi mühimdir. Kız bekârlar açısından ise cinsiyet sınırlaması yoktur.

Eve gelen çocuk bereketiyle gelir. Çocuğun esas niyeti de ekseriyetle evden kaçmaktır. Yani dersle, yakası açılmadık matematik sorularıyla bunaltmaz. Köşede bilgisayarla oynar. En çoğu yetişkin muhabbetine kulak kabartır.

Komşunun tabağını boş göndermemek güzel ülkemizin en güzel âdetlerindendir. Gerçi son zamanlarda alüminyum folyo kaplar çıktı mertlik bozuldu ama alüminyum bile olsa çocuğun getirdiği tabak mutlaka dolu geri gönderilir. Tabağa konulan yiyecek üzerine çokokrem sürülmüş yumurtalı ekmek gibi iğrenç bir şey olmalıdır. Doğrusu bekârdan gelen yemek hünkârbeğendi bile olsa çok büyük ihtimalle çöpü boylar. Çünkü bir ev hanımı, bekâr erkeğin o yemeği yaparken elinin nerelerinde gezdiğini hayal eder ve midesi kalkar. Bekâr kızların zaten ‘pis’ olduğu ev hanımlarında yerleşik bir algıdır. Dediğim gibi mideler bulanır ama merhamet hisleri kabarır. “Bu çocuklar bunları mı yiyor, yazık” dedirtilir. Tabak numarası tutmazsa eve gelen çocuğa midesini bozacak bir şey ikram edilir. Bu da etkilidir ancak insan merkezli bir yöntem değildir.

Hepinize kolay gelsin. Başarı hikâyelerinizi dört gözle bekliyorum.

-

Toplumsal Onarım ve Siyasal Rehabilitasyon

Anabilim Dalı Başkanı, Ruh ve Sivil

Hastalıkları Mütehassısı

sivilayabla@gmail.com