Olayların akışı belki de şöyle oldu: 28 Şubat operasyonunu yapanlar arasındaki rövanşist, intikamcı, kindar tayfa, gözaltındaki Çevik Bir ve diğer komutanları itibarsızlaştırmaya karar verdi.

Bittabi Çevik Bir ve arkadaşları toplumun bir kesimi için artık itibarsızlaştırılamayacak kadar itibarsız olduğu için, mühim olan onları “sevenlerine karşı mahcup edecek” (bkz: Resimli 100 Türk Büyüğü Ansiklopedisi – Mehmet Ağar – basım yılı: 2012) hâl ve hareketler içinde göstermekti.

Düşünüldü, taşınıldı... Ve fakat bir türlü o sihirli formül bulunamadı.

Mesele, “daha fazla itibarsızlaştıramadıklarımızdan mısınız” noktasında tıkanmıştı ki, aniden birinin fikri geldi. Ve konuyu işin pirine, yani Çevik Bir’in kendisine danışmaya karar verildi.

“Sayın Paşam, günlerdir sizi sevenlerinize karşı mahcup edecek bir psikolojik harp manşeti arıyor bulamıyoruz. Bu işin duayeni olarak siz olsaydınız nasıl başlık attırırdınız acaba?”

Çevik Bir’in bakışları, mazi kalbimde yaradır kıvamında hafiften uzaklara daldı. Onca sene sonra yeniden hatırlanmanın gazıyla konuştu:

“Ne kadar zamanımız var?”

“Valla Paşam taşrayı kaçırdık ama acele ederseniz Ankara ve İstanbul baskılarına yetiştiririz.”

Çevik Bir “bugün olmaz” deyip taleplerini sıraladı: “Sözde değil özde bir 28 Şubat etkisi istiyorsanız yarına kadar zaman lazım. Gerisini bana bırakın.”

Talep kabul görünce komutanlar hemen işe koyuldu ve ertesi gün öğle saatlerine doğru birinci sayfanın manşetini çattı: “Çevik Bir sorguda 5 vakit namaz kıldı.”

Netice gerçekten herkesi duygulandıracak kadar mükemmeldi. Geçen seneler Bir ve ekibinin yeteneğinden hiçbir şey götürmemişti.

Bu mükemmel manşet, “Çevik Bir yatsı ezanı okunduktan sonra seccade istedi”, “Terörle Mücadele Müdürlüğü’nde seccade olmadığı için amirlerin talimatıyla müdüriyet kampusunda bulunan mescitten seccade getirildi”, “Çevik Bir gözaltında bulunduğu 3 gün boyunca abdest alıp 5 vakit namaz kıldı ve namazlardan sonra uzun uzun dua etti”, “Bir’le birlikte gözaltında bulunan 3 komutan da 5 vakit namaz kıldı” gibi unsurlarla beslendi.

Devrisi gün aynı zamanda 15 sene sonra Çevik Bir ve şürekâsının yeniden manşet attırdığı gün olmuştu. Çünkü yandaş gazetenin biri haberi manşetten çakmıştı.

Toplumda herkes bu haberi konuşuyor, kimisi “çık çık çık”, kimisi “budur işte”, kimisi “araziye uymuşlar” diye çemkiriyordu.

Gelen tepkiler üzerine gözaltındaki arkadaşları gayet keyifli görünen Çevik Bir’e “Komutanım bu haber aleyhimize çok kötü kullanılmaya başladı. Herhalde bir planınız var, şimdi bu haberi düzeltmek için nasıl bir karşı hamle yapacağız” diye sordular.

Çevik Bir bunun üzerine “Hiçbir şey yapmayacağız” dedi. Komutan, arkadaşları hayretle bakınca devam etti: “Bizim bir şey yapmamıza gerek yok. İşin doğrusu kendiliğinden ortaya çıkacak. Çünkü artık ne medya eski medya, ne polis eski polis, ne devir eski devir. Bir gün sürmez bu devirde en şahane psikolojik harp manşetinin acısı.”

Gerçekten de öyle oldu.

Haberin çıktığı gün Ankara Emniyeti külliyen yalan olduğunu açıkladı.

Ancak bir noktada fena halde yanılmıştı Çevik Bir. Evet devir aynı devir değildi, kurgu haberin saltanatı sarsılmıştı, her şey çok değişmişti ama medya büyük ölçüde hâlâ aynı medyaydı.

Nitekim haberi yandaş gazete manşet yapınca, candaş gazetenin biri de derhal harekete geçip komutanları sevenlerine mahcup olmaktan kurtarmak istemişti.

Devrisi gün bir yandan Emniyet’in “haber yalan” haberleri yayımlanırken, candaş gazetenin üst başlığı“Din düşmanıymış gibi gösteriliyorlardı...” deyip şu manşetle devam ediyordu: “28 Şubat Paşaları Dindar Çıktı!”

Candaş gazete spotuyla da performansını taçlandırıyordu: “Hapisteki Çevik Bir emniyette 5 vakit namaz kıldı. Tutuklanması istenen Erol Özkasnak ise yanında ‘cevşen’ taşıyor.” (Dikkat: Haberin fotoğrafı belgeliyor ki cevşen Özkasnak’ın otomobilinin dikiz aynasındaki Atatürk resminin üstüne asılıymış.”)

Şimdi herkes iki dakika delikanlı olup şu soruyu düşünsün: İlk fırsatta durumdan vazife çıkarıp yalan haber yapan bu medyanın, 28 Şubat’ta itibarsızlaştırma yarışı yapan medyadan ne farkı var?

oraldem@gmail.com