Bugün öğlen itibarıyla memleket gündemini not etme teşebbüsünde bulundum defterime:

1 Sultan Süleyman 2013’te atına kavuşuyor. Muhteşem Yüzyıl dizisi ocak ayında yayından kalkacak. Bunun için kanun teklifi veren AKP’li vekile göre böylece gençlerimizin zıvanadan çıkması önlenecek.

2 Ekranda bir bilim adamı dert anlatmaya çalışıyor. Suçlama bir böceğe, Atatürk’ün adını vermek. Haber uydurma belli ki ama cahiller toplumlunda bilim adamı olmak zor zanaat.

3 Diyanet memleket insanına twit attı ve 21 aralıkta dünyada kıyamet kopmayacağına dair güvence verdi. Sahte kıyamet senaryolarıyla oyalanmak yerine ebedî âlem için hazırlık yapmaya bakmamızı tavsiye etti...

Dahası da vardı ama kendime acıdım, burada durdum.

İşimiz bu maalesef, bir sürü abuk sabuk tartışmayı takip edip, üstüne bir de onları yorumlamak.

Çelik misali sinir istiyor, bir miktarda mesleki deformasyon galiba.

Yoksa “kuşları uçurmamak” işten değil.

Hafta sonu diye yazısında fıkra anlatan yazarlardan pek hazzetmem aslında. Fakat mevzu buraya gelince, kendimden de hazzetmeyerek bir fıkra nakledeceğim.

Bir gün bir psikiyatra, bir hasta gelir.

“Doktor,” der, “hayattan zevk alamıyorum. Açlar aklıma geliyor yemek yiyemiyorum. Çıplaklar aklıma geliyor onlarla birlikte üşüyorum. Her cinayette kendimi suçlu buluyorum. Her katilin bıçağını sanki benim ellerim tutuyor. Atılan her kurşun benim kalbime saplanıyor. Bütün toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş gibi. Artık gülmeyi unuttum.”

Doktor hastasını omzundan tutup, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralayıp karşı duvardaki afişi gösterir. Bu bir sirk palyaçosunun afişidir.

“Bak,” der, “şu palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece onun gösterilerine git. Bütün kederini, derdini unutursun. Gülmeye, hayattan zevk almaya yeniden başlarsın.”

Hasta başını eğer, “doktor,” der, “işte o palyaço benim!”

İşte bu memlekette gazete yazarlığı yapanın hayatı da, o palyaçonun hayatına benziyor.

Birtakım unvanları olan kimi adamlar ve kadınlar abuk sabuk şeyleri gündeme getiriyor ve biz de bilgisayarın başına oturup, bunların abuk sabuk şeyler olduğunu anlatmaya çabalıyoruz.

Bir tarafta “milli değerler” adına televizyon dizilerine savaş açan AKP kafası.

Diğer tarafta Erzurum Atatürk Üniversitesi’nde bir böceğe Pedinpompilus Atatuerki adı verildi haberi üzerine ortalığı ayağa kaldıran Atatürkçüler.

Bir tarafta Başbakan’ın sözlerindeki hikmeti keşfedip Muhteşem Yüzyıl dizisinin yasaklanması için kanun teklif veren ve yasanın ocak ayında Meclis’ten geçmesinden sonra RTÜK’ün diziyi yasaklayacağını coşkuyla ilan eden AKP’li Oktay Saral.

Diğer yanda yalan haberin üzerine atlayıp “Böceğe Atatürk ismi konulamaz” diye açıklama yapan Atatürkçü Düşünce Derneği Başkanı Tansel Çölaşan.

Bundan sonra Türk toplumunun aile yapısına uygun, gençleri, çocukları zıvanadan çıkarmayacak tarzda diziler yapılacakmış, böyle buyurmuş AKP’li Saral.

Tercüme edeyim müsaadenizle, yani ilkokuldan üniversiteyi bitirene kadar okuduğumuz tarih derslerini böylece evimizde tarihî dizi olarak izleyeceğiz.

Artık, ailece severek izliyoruz, der misiniz bilmem.

Bu arada kaygıya mahal yok, Ata’nın adı da memleket sathında hiçbir böceğe verilmemiş.

Ancak dünyada binlerce faydalı böceğe, mühim şahsiyetlerinin adı onları ölümsüzleştirmek için veriliyormuş ve Almanya’da da son 50 senedir en az 10 arı türüne Atatürk adı verilmiş.

Tecrübelerim diyor ki, şimdi sıra CHP’nin Atatürk’ü yurtdışında koruma kanunu teklifi vermesinde.

Her neyse canım sirk açık oldukça, yaşar görürüz neler olacağını.

Fakat palyaçonun yeri kalmadı.

Hem daha gidip ebedî âlem için hazırlık yapması lazım.

oraldem@gmail.com