- 25.05.2016 00:00
AKP Olağanüstü Kongresi’nde ‘Dombra’ eşliğinde Recep Tayyip Erdoğan’ın liderliği ilan edildi. Partiye buna ‘uygun’ bir düzen verildi; bu hafta içerisinde işbaşı yapması beklenen ‘yeni’ bakanlar kurulu da buna uygun şekilde düzenlenecek. Ahmet Davutoğlu’nun partide ve hükümetteki ‘izleri’ silinecek. Erdoğan, ‘partili cumhurbaşkanı’ gibi hareket edecek ve ihtiyaca binaen yeniden ilan edilen partisindeki ‘liderliği’ herhangi bir şekilde tartışma konusu edilmeyecek. Bu kongrenin anlamı budur.
Ahmet Davutoğlu ‘veda’ konuşmasında ‘manidar’ mesajlar verdi. Bir kez daha görevi bırakmasının kendi isteğiyle olmadığını anladık. Bir de ‘dava’dan söz etti ve ‘dava’nın kimsenin şahsına mal edilemeyeceğinden. ‘Hoca’nın problemi de buydu zaten. ‘Dava’dan kendisinin anladığı ile ‘lider’in anladığı, aynı şeyler değil çünkü. ‘Hoca’nın davası bir yana, ‘lider’in davası ‘Türk Tipi Başkan’ olmak. Nitekim açıkça ilan edilen hususlardan biri de buydu. AKP ve AKP’nin çoğunluğu elinde tuttuğu meclis, sadece bu ‘dava’ için var olmalıydı…
Peki artık gizlenemez bir boyutta açığa çıkan AKP’nin ‘küskünleri’ bu son derece açık ortaya konulan ‘dava’nın askeri olacaklar mı? AKP’nin geleceğini ‘Hoca’ üzerinden planlama ‘gafletine’ düşen bir kısım ‘yandaş’ bu ‘ayarlamaya’ uygun pozisyon alacak mı? ‘Biz ettik sen etme’ deseler bile yeniden Saray’ın gözüne girmeyi becerebilecekler mi?
Bu yönüyle bakıldığında AKP’ye yapılan Saray müdahalesinin, ‘küskünleri’ açık tavır almaya zorlayan bir anlamı da var. Bir başka ifadeyle ‘biat’ etmeye zorlayan bir anlamı... Çok açık ki artık ‘Bu partiyi birlikte kurduk. Özgül ağırlığımız var. Bizim bir davamız vardı ve dava tek adama endekslenemez’ türü sayıklamaların bir kıymet-i harbiyesi kalmamıştır. Kaldı ki mevcut memnuniyetsiz tutumlarını sürdürmeleri halinde partilerinden kovulmaları işten bile değildir. Pozisyonlarını açıkça ortaya koymaları bu insanlar açısından ahlaki ve vicdani bir sorumluluk haline gelmiştir.
Önümüzdeki günlerde Recep Tayyip Erdoğan’ın partisi Meclis’te HDP’li vekillerin dokunulmazlıklarını kaldırarak bir kez daha rüştlerini kanıtlamak durumunda. Bunu güle oynaya yapacaklarını yasa tasarısının oylanması esnasında çektirdikleri resimlerden biliyoruz. Sonrasında, ‘kendi ayaklarımızla savcıların önüne çıkmayacağız, ceza eviyse ceza evi’ diyen HDP’li vekillerin yaka paça gözaltına alınıp tutuklanmalarına tanıklık edeceğiz. Geride kalanların belki de ‘sine-i millete dönme’ kararı almalarına, Diyarbakır’a çekilmelerine… Böylece bir süredir dillendirilen ‘duygusal kopuş’ süreci tamamlanmış olacak.
‘Reis’, ‘Bunlar daha iyi günleriniz’ dediğine ve yargı, yasama, yürütme erkleri onun sözlerine göre harekete geçen bir kıvama getirildiğine göre, dediğini yapacağından kuşku duymamız yersiz, mesnetsiz bir safdillik olur.
Ya sonra? Sonrasını da artık ‘Reis’ ve danışmanları nasıl uygun görürse…
Bu gidişata ‘faşizm’ mi denir, ‘diktatörlük’ ya da ‘otoriterizm’ mi veya başka bir şey mi? Gidişattan rahatsız olan bazılarımız durumu hangi kavramla nitelendirmemiz gerektiği tartışması yürütedursun hepimizin gözleri önünde bir ‘Tek Adam’ rejimi inşa ediliyor.
Olsun. Biz gene de gözlerimizden çıkarmadığımız ideolojik at gözlükleriyle bakmaya devam edelim. Fıkradaki gibi; ‘Dur bakalım şimdi ne olacak?’
Yorum Yap