- 21.04.2016 00:00
Son günlerde ‘cadı avı’ operasyonları yurt sathında yaygınlaştı. Hemen her gün operasyon, gözaltı, tutuklama haberleri geliyor. Operasyonlar ‘dalgalar’ halinde polis şeflerinden başlamış, hakim ve savcılara, eğitim kurumlarına, medyaya, giderek şirket ve holding patronlarına uzanmıştı. ‘Cadı avı’ dalgaları şimdilerde sıradan mütedeyyin insanları hedefliyor. ‘FETÖ’ isimli ihtiyaca binaen icat edilmiş ‘terör örgütünün’ yöneticisi, üyesi, yardım-yatakçısı olmakla suçlanıyorlar.
‘Cadı avı’, biliyorsunuz, Avrupa’nın Ortaçağı’nda yaşanmış. Yıllarca ‘cadı’ olduklarına inanılan kişiler (genellikle kadınlar) sokaklarda, meydanlarda linç edilerek, yakılarak korkunç bir şekilde öldürülmüş. Avrupalıların hafızasında ‘cadı avı’ bugün sahip oldukları demokrasi ve özgürlüklerin kıymetini idrak etmek için hatırladıkları bir öneme sahip. ‘Cadılar Bayramı’ türü şenlikler yaparak ‘ecdadlarının’ ilkellikleriyle dalga da geçiyorlar.
‘Cadı avı’ literatürde haksız hukuksuz uygulamaları, zorbalıkları anlatmak için kullanılan bir metafor. Bu yüzden memleketin Kürtleri, Alevileri, solcuları bu ‘cadı avı’ zihniyetini iyi bilir, tanırlar. Devlet nezdinde hep ‘potansiyel şüpheli’ muamelesi gördükleri, ‘tehdit-tehlike’ konseptlerinde ‘iç mihrak unsurları’ olarak değerlendirildikleri için. Mütedeyyin yurttaşlar da bu zihniyetin mağduru idiler elbette. Darbe dönemlerinde evlerinde toplanıp Kur’an okuyan, sohbet eden insanların ‘irticai faaliyet’ suçlamasıyla gözaltına alınıp işkence, eziyet gördükleri, hapse atıldıkları bir vakıadır. (Bu insanların yargılandıkları davaların ‘bilirkişisi’ ise, tabii, Diyanet İşleri idi.)
Memleketin Kürtleri, Alevileri, solcuları ‘terörist’, bu insanlar ‘mürteci, irticacı’ olmakla itham ediliyorlardı. Galiba ‘eşitlendik’. AKP devleti, artık ‘biat’ etmeyen herkes için aynı ağzı konuşuyor; ‘terörist’…
‘Cadı avı’nın yeni mağduru Gülen Cemaati. İlk defa bir cemaat devlet nezdinde ‘terörist’ olarak yaftalanıyor ve bu düzeyde bir ‘cadı avı’na maruz kalıyor.
Hayır işi yapan, hayır amacıyla kapısını çalanlara bağışta bulunan kendi halinde, işinde gücünde, namazında niyazında insanların ‘terörist’ diye ‘içeri’ atılmasının izahında zorlandıkları için de ‘terörist tanımını yeniden yapmak lazım’ diyorlar. Hatta ‘yetmez’ diyorlar, ‘bunları vatandaşlıktan da atmak lazım’…
Bu anlayış ve tutum ‘darbe hukuku’ bile değil. Darbeciler bile insanlık dışı eylemlerine hukuki bir kılıf uydurmak konusunda bunlardan daha ‘itinalı’ davranmaya çalışıyorlardı.
Enteresan olan, ‘Ne istediler de vermedik?’ diyerek belli bir tarihe kadar aslında ne kadar toleranslı, iltimaslı davrandıklarını en üst düzeyde itiraf etmiş olanların bugün bu kin ve nefreti ‘devletin tutumu’ haline getirmiş olmaları. Ben gözaltına alınan, tutuklanan kimisi 80-90 yaşında o ‘FETÖ militanı’ yurttaşların yerinde olsam sorguculara bu lafın hikmetini sorardım. Öyle ya, ‘suç’ ise bu ‘suçu’ devlet ve iktidar gücüyle işleyenlerin hesabı daha ‘ağır’ olmalıdır…
Cumhurbaşkanı Erdoğan başbakan iken ‘cadı avıysa cadı avı!’ lafını partisinin Afyon’daki kampında söylemiş ve devam etmişti: “Biz bu cadı avını yapacağız, bunu da bilin. Nefes aldığım sürece unutmayacak, affetmeyeceğim”. (11 Mayıs 2014)
Kendi nefretini siyasi pozisyonunu kullanarak devlet tavrı haline getirmek ne hukuki, ne insani ne de ahlakidir; sözcüğün en geniş manasında suçtur. İnsandır, unutur; ama tarihin hafızası unutmaz.
Yorum Yap