- 2.02.2016 00:00
Bir süredir “Darbe mi olacakmış? Ne zaman acaba?” spekülasyonları var. Artık ulu orta söylenir yazılır da oldu. Konu ‘Ulu Orta’ konuşulur hale gelince ve Genelkurmay da açıklama yapınca benim açımdan da iki çift laf etmek kaçınılmaz hale geldi.
Neden daha önce yazmadığımla ilgili kısaca şunu söyleyeyim: “Darbe mi olacakmış? Ne zaman?” şayialarının yaygınlaşmasına katkıda bulunmamak için. Çünkü bu tam da gönlünden ‘darbe’ geçenlerin arzuladıkları ‘kullanışlı’ bir sosyal psikoloji taktiğidir. Darbenin ‘beklenen’ bir olay haline gelmesi, bu psikolojinin yaygınlaşmasına, darbe olduğunda da ‘belliydi zaten’ şeklinde karşılanmasına hizmet eder.
Bu ‘darbe mi olacak’ şayiası birkaç mecradan pompalanıyor. Saray medyası bunların başını çekiyor. ‘Paralel subaylar darbe hazırlığında’ imasında bulunulan haber ve yazılarla sözüm ona ‘paralel’ ile mücadelenin kapsamını genişletmek istiyor, ama bu arada askeri cenahı da ‘sahaya’ çağırmış oluyorlar. Bu tutumları biraz da yaşadıkları korkunun dışavurumu oluyor. Oysa bu ‘korku’nun dermanı darbe heveslilerine ‘psikolojik destek’ sunmak değil demokrasi ve özgürlükleri savunmak ve geliştirmektir. Çoktandır unuttukları şey yani.
Öte yandan “AKP ve Erdoğan gitsin de nasıl giderse…” duygusu tavan yapmış çevrelerde de bu ‘Darbe mi olacakmış?’ psikolojisi düpedüz yolu gözlenen bir ‘beklenti’ haline gelmiş görünüyor. Bu çevreler içerisinde ‘cadı avı’ mağdurları, ‘sol’ tandanslı kişi ve grupların yanı sıra ‘liberal-demokrat’ görüşleriyle tanıdığımız kişiler de bulunuyor. Ortak özellikleri, AKP ve Erdoğan’dan yaka silkmeleri ve “Daha kötü olacak değil ya…” diye düşünmeleri. Bunun da temelinde demokrasinin ‘bahşedilen’ değil ‘kazanılması’ gereken bir hak, bilinç, kültür ve gelişme düzeyi olduğunu unutmaları var.
Bu tarz düşünme şeklinin çok okuyup yazmakla alakası yok; bu, sonuçta kodlanmış bir bakış açısı, düşünce şekli. Ama yaşadığımız sorun ve sıkıntıların ‘çaresi’ olarak askeri bir darbeyi görmek olacak şey değil. Çünkü ‘darbe’ bir ‘çare’ değil, ‘çözüm’ değil. Sorun ve sıkıntılarımızın çözümünü belirsiz bir geleceğe yaymaktan ve üzerine yeni sorunlar, sıkıntılar koymaktan başkaca hiçbir sonuç vermez.
“Ama Erdoğan’ı nasıl durduracağız?” yakınmalarını duyar gibiyim.
İyi de, demokrasi mücadelesinin düz bir yolda gönlünce yürümek olduğunu kim söyledi size?
Evet, bu bir ‘mücadele’. Sabırla, ısrar ve kararlılıkla meşru, demokratik zeminde kalarak yürümek gereken bir mücadele. Bedel ödeyerek, haksızlığa, hukuksuzluğa boyun eğmeyerek ve mutlaka yürürken çoğalmayı hedefleyerek sahibi olmak gereken bir mücadele. Bunun için de demokrasinin bütün renkleriyle hepimizin ortak paydası olduğu bilinciyle hareket etmenin büyük önemi var.
‘Darbe’ olsun, ‘bir şey’ olsun, Amerika müdahale etsin, AB bir şey yapsın, bunlar ‘gitsin’ ve her şey tez zamanda ‘çok iyi’ olsun… Benim bildiğim, yok öyle bir dünya.
Ve biz bu dünyada yaşıyoruz.
Sınandığımız bu dünya ve bu ülkenin gerçekleridir. Meselemiz, Hz. Ali’nin dediğince, ‘doğru’ durmaktır, ‘eğri’ olanın er geç ‘belasını’ bulacağına inancımızı asla kaybetmeden…
Yorum Yap