Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan enteresan bir ruh haletine büründü. Bir taraftan 400 milletvekili için AK Parti adına propaganda faaliyeti yürütüyor; diğer yandan Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun her hamlesine bir muhalefet gibi karşılık veriyor.

Seçime AK Parti lideri olarak Davutoğlu girecek, muhtemel başarısızlıkta fatura ona kesilecek. Ama önünde engelleri aşacak adımları Saray’ın duvarlarına çarpıp geri geliyor. Erdoğan, Ahmet Bey’in başarmasından korkuyor. Onun kendi ayakları üzerinde durabilme ihtimalinden ürküyor. Öyle bir hava oluşturuyor ki başarı gelirse ‘Davutoğlu’na rağmen ve Erdoğan’ın rüzgârıyla’ gelmiş olacak. Başarısızlık halinde zaten âdettir padişah komutanın kellesini alır. Davutoğlu’nun koltuğa oturduktan sonra takdir aldığı tek icraatı olmadı. Erdoğan eleştirmek için bahane arayan tatminsiz ebeveyn gibi her fırsatta tokatlıyor.

Muhalefetin seçim stratejisinde yolsuzluk iddialarının ağırlık teşkil edeceğini bilmek için müneccim olmak gerekmiyor. Davutoğlu buraya tahkimat yapmak istedi ve şeffaflık paketi açıkladı. Saldırı gelecek yerde ön alıp savunma hattı kurmak aslında makul bir girişimdi. Erdoğan öyle düşünmedi ve çok sert tepki gösterdi. “Bunlar seçimden önce konuşulmaz. İl, ilçe başkanı yapacak adam bulamazsınız.” dedi ve konu kapandı. Davutoğlu ve yardımcısı Ali Babacan, ekonomiyi sanayiye kaydırmanın kaçınılmazlığını fark edip paket hazırladı. “Rant ve inşaat ağırlıklı ekonomi sürdürülemez, katma değer üreten sektörlere ağırlık verilmeli” şeklinde özetlenecek paketin akıbeti de farklı olmadı. Saray’dan gelen zılgıt ile unutulmaya bırakıldı.

Seçime giderken seçmenin tercihinin etkileyecek en önemli faktör ekonomi. Hükümet dengelerin bozulmasından endişe ediyor. Erdoğan ise hem Babacan hem de Merkez Bankası Başkanı Erdem Başçı ile medya üzerinden bilek güreşine girişiyor. Başçı ile ilgili “Başka yere bağımlılığın mı var?” diyecek kadar ileri gitti. Sonuçta dolar rekor üstüne rekor kırdı, fatura vatandaşa çıktı.

Davutoğlu, MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ı siyasi alanda istihdam etmek istedi. Fidan istifa edip AK Parti’den aday adayı oldu, temayül yoklamasına katıldı. O ve Davutoğlu geri adım atmak mecburiyetinde kaldı. Sebep malum Erdoğan’ın vetosu. Normal şartlarda tarafsız bir cumhurbaşkanı böylesine müdahil olmamalıydı. Ok yaydan çıktıktan sonra bunu bir krize dönüştürmeden sineye çekmeyi bilmeliydi. Ama o ikisinin de karizmasını çizmeyi seçti.

Çözüm sürecinin başarısı ya da başarısızlığı AK Parti’nin seçim performansını kökünden etkileyecek. Şehit ailelerinin bile ‘biz yandık başkası yanmasın’ diyerek bağrına taş bastığı bir konu dahi iktidar partisinin iç iktidar mücadelesine meze yapılıyor. Erdoğan, Meksika dönüşünde uçak gazetecilerine, hükümetle HDP’nin ortak açıklamasında haberdar olduğunu dile getiriyor. Dolmabahçe fotoğrafında Erdoğan’a en yakın iki bakan; Yalçın Akdoğan ve Efkan Ala var. Ama 22 gün sonra çıkıp, hem o kareyi hem de metni yerden yere vuruyor. İzleme heyetini de Dolmabahçe metnini de doğru bulmadığını açıklıyor. Geçen sürede bir MGK toplantısı, bir Saray’da kabine toplantısı ile birlikte ayrıca Başbakan’la baş başa görüşme yapılmış. Oralarda halledebileceği meseleyi medya önünde tartışmaya açtı. MHP lideri Devlet Bahçeli’ye yakın şeyler söylüyor Erdoğan. Bunu milliyetçi oyları ‘ütmek’ için yaptığı söyleniyor. Fakat milliyetçilerin bu kadar saf olduğunu düşündüğünü sanmıyorum.

Beşiktaş’ın taraftar grubu Çarşı’nın sloganını uyarlarsak Erdoğan aslında her şeye karşı. Erdoğan dün sadece bir toplantıda şu kelimeleri kullandı: ikiyüzlüler, vandallar, paralel ihanet şebekeleri, meselesi ikbal olanlar, ucuz kahramanlar, marjinal, ateist, imansızlar, zavallılar, özünden ve ruhundan kopuk akımlar, kendini bil, haddini bil, neslini bil…