Ergenekon ve Balyoz davalarında kumpas kuruldu, aldatıldık’ korosuna Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan da katıldı.

Daha önce sözcüsü konumundaki kişilerin açıklamalarına benzer ifadeleri Harp Akademileri’nde sarf etmiş. “Bu operasyonlarla şahsım başta olmak üzere, tüm ülke yanlış yönlendirildi, aldatıldı.” cümlesi ona ait. Konuşmanın ilerleyen bölümlerinden, bu ‘gerçeği’ 17 Aralık yolsuzluk soruşturmalarından sonra fark ettiği anlaşılıyor. ‘Vesayeti bitiren demokrasi kahramanı’ hikâyesinin alıcısı artık kalmamış galiba. Ya da başka konularda olduğu gibi ihtiyaç halinde tekrar eski söyleme dönülebilir. Yarını bilemeyiz, biz bugüne göre konumlanmayı deneyelim.  

Evet aldatıldık, daha ileri giderek söyleyeyim, Inception filmindeki gibi zihnimize girmişler, gerçekte olmayan şeyleri yaşadığımızı sanmışız. Mesela Danıştay’a saldırı olmadı. 2. Daire üyesi Mustafa Özbilgin, ülkeyi yeniden darbe ortamına sürüklemek isteyenler tarafından öldürülmedi. Adalet Bakanı Cemil Çiçek, korumalar arasında arkasına bakmadan Kocatepe Camii’nden kaçmadı. Hrant Dink de öldürülmedi. Gazetesinin önünde balkondan düşen bir saksının kafasına isabet etmesi sonucu hayatını kaybetti. Onu, yargıçlar eliyle ‘Türk düşmanı’ diye yaftalayıp öfkeli kalabalıkların önüne atmadılar. Duruşmaları basıp mahkemeyi tehdit eden de çıkmadı, katiliyle bayrak önünde poz veren devlet görevlileri de olmadı. Bunların hepsi halkı ve yetkilileri kandırmak için fotoşopla üretildi.

Genelkurmay’ın internet sitesine konan e-muhtıra geç kalmış bir 1 Nisan şakasıydı. Dönemin Genelkurmay Başkanı Yaşar Büyükanıt’ın cumhurbaşkanlığı seçimine müdahale anlamı taşıyan ‘Sözde değil özde laik cumhurbaşkanı isteriz’ açıklaması da şakanın devamından ibaretti. 367 skandalı, hukuk kitaplarında geçen çok sayıdaki dava simülasyonundan biriydi. Hakiki ve sahici bir olgu hiçbir zaman olmadı. AK Parti’ye kapatma davası da açılmadı. Başsavcı Abdurrahman Yalçınkaya’nın iddianamesi, iktidarı komutan tutuklamaya ikna için üretilmiş sahte belgeydi. Haşim Kılıç kılığında kararı okuyan da ona çok benzeyen bir aktördü. Ha bu arada halkın vergileriyle Genelkurmay Başkanlığı’nda kara propaganda siteleri kurulmadı. Darbeye giden yolun taşlarını döşeyecek yayınlar yapılmadı.

Balyoz darbe planı tamamen uydurmaydı. Dış tehdit örtüsü altında iç tehdit senaryoları görüşülmedi. Orada pek çok siyasetçi ve bürokrat gerçek ismiyle hakkından gelinmesi gerekenler olarak yer almadı. “İstanbul’un üzerine çökerim… Böyle kararlı olan bir halka karşı da acımasızca hareket etmek bizim görevimizdir.” türü konuşmaların geçtiği ses kayıtları öylesine profesyonelce üretilmişti ki sanıklar bile reddedemedi. Dönemin Kara Kuvvetleri Komutanı Aytaç Yalman’ın ‘Zor Yılların Sessiz Tanığı’ kitabı da yalan. Öyle bir kitap olmadığına göre şu cümleler de hayal mahsulü: “Kıvrıkoğlu, Çetin Doğan hakkında aldığı bilgilerden sonra onu Kara Kuvvetleri Komutanı yapmaktan vazgeçmiş. Doğan atanamayınca ihtiraslarının esiri olup emre itaatsizlik yaparak, arkadaşlarının hayatını karartmıştır. Balyoz davasının aslı budur. Doğan, niçin Genelkurmay 2. Başkanı ya da MGK Genel Sekreteri olamadı? Bunun cevabını dönemin komutanları net ve açık verebilir.” Yalman Paşa’nın kitabı sizi yanıltmasın, Çetin Doğan yakın tarihimizin gördüğü en demokrat askerdir. AK Parti milletvekili Şamil Tayyar’ın yazdığı darbe kitaplarını da yanlış anlamışız. Onlar aslında bilim kurgu romanı; hayali bir ülkede geçiyor orada anlatılanlar.