Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanı Cemil Çiçek, AK Parti’nin yolsuzluk komisyonuna üye bildirmeyerek işleyişi tıkaması karşısında acziyetini şu sözlerle ifadelendirmiş:

“Sonuçta benim tankım topum yok, beklemek zorundayım.” Hürriyet’in haberine göre Başkanlığın ikinci yazılı uyarısına rağmen AK Parti’de henüz bir kımıldanma yok. Demokrasi, kurul ve kuralların işlemek için tanka topa ihtiyaç duymadığı rejimin adı. Başkan Çiçek aslında şahsî çaresizliğinin ötesinde sistemin tıkandığını ve işletilmediğini ilan etmiş oluyor. Parlamento, demokrasilerin en önemli denetim organı. Soruşturma fonksiyonu, Meclis’in yargısal görevi. Bakanlar ve başbakan için savcılık vazifesini Anayasa, TBMM’ye veriyor. 459 oyla kabul edilmiş önergenin gereğini yerine getiremeyen bir parlamento işlevsiz hale gelir. Karşılaşacağı güven ve itibar erozyonu da cabası. Başkan Çiçek’in, bu krizi aşmanın yolunu bulması gerekiyor.

Komisyonun 15 üyesinden 9’u AK Partili olacak. Genel Kurul’da olduğu gibi her türlü oylamada iktidar partisinin son noktayı koyacağı bir çalışma. Buna rağmen bir ay önce kararı çıkan komisyon henüz işe başlayamadı. Soruşturma önergelerinin görüşüldüğü oturumları televizyonlardan yayınlatmama girişimi AK Parti’nin ‘yolsuzlukları örtmeyiz, sonuna kadar üzerine gideceğiz’ iddiasını yaralamıştı. Öncesinde fezlekelerin sudan sebeplerle Adalet Bakanlığı ile Meclis arasında attığı nafile turlar aynı algıyı pekiştirdi. Şimdi komisyonun kurulmasını fiilen engelleme çabası bardağı taşıran son damla.

Dört bakanın da adının geçtiği rüşvet ve yolsuzluk operasyonlarını yapan yargıç, savcı ve polislere karşı yok edici bir tavır alınmıştı. Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ın ‘Cadı avıysa cadı avı’ diye pervasızca savunduğu tutum hatırlandığında Meclis’teki direniş sürpriz değil. Parlamenter demokrasinin üç ayağından biri olan yargı, son süreçte ağır yara aldı. Şimdi yapılan ise yasamanın altını boşaltıyor. Sandığa olağanüstü anlamlar yükleyen Erdoğan’a şu hatırlatmayı yapmak lazım. 5 Mayıs’ta Meclis’te yüzde 84’lük rekor oyla karar verildi. Ortaya sandık konuldu ve 459 vekil kabul oyu kullandı. Sandıksa sandık, oysa oy!  

Önergeye oy vermiş milletvekilleri ve muhalefet partileri konunun üzerine kararlılıkla gitmeli. Meclis Başkanı’nın şahsî mücadelesi gibi yürürse sonuç almak kolay olmayacak. Bunun için kamuoyu baskısı oluşturacak medya organı sayısı da maalesef fazla değil. Tam tersine hukuka direnişin hık deyicisi olmayı misyon kabul etmiş bir grup var karşımızda.

Başkan Çiçek de bir samimiyet sınavı ile karşı karşıya. Fezlekeler konusundaki tavrı ağır eleştiri konusu olmuştu. Fezlekelerin bu konuda oy verecek vekillerden gizlenmesi yanlıştı. Bürokratlara açılması ise çelişkinin zirvesi oldu. Bakanlıkla Meclis arasındaki git gel ile AK Parti yerel seçimleri savuşturdu. Şimdiki hesap cumhurbaşkanı seçimlerine kadar komisyonu kurdurtmamak gibi gözüküyor. AK Parti’nin ezici çoğunluğuna rağmen komisyonun çalışmaya başlaması, yolsuzluk iddialarının yeniden kamuoyu gündemine gelmesi anlamı taşıyor. Her oyun kıymetli olduğu yüzde 50 barajlı seçim, iktidar partisini böyle bir taktiğe yöneltiyor. Şüpheli bakanların Genel Kurul görüşmeleri sırasındaki performansları iktidar partisine hayal kırıklığı yaşattı. Egemen Bağış, Zafer Çağlayan ve Muammer Güler’in savunmaları ikna edicilikten çok uzaktı. AK Parti’nin çoğunluk gücü bu gerçeği değiştirmeye yetmiyor. Ama korkunun da ecele faydası yok. Cumhurbaşkanı seçimi geçtikten sonra genel seçim sath-ı mailine girilecek. Minder dışına kaçarak ne kadar daha vaziyeti kurtarmayı başarabilirler ki?