Önce soruyu tersinden soralım.  Akil insanlar  yeni bir anayasa yazsa, acaba nasıl bir metin çıkarırlar ? “Özgürlükçü, eşitlikçi, çoğulcu bir metinde uzlaşabilirler mi ?”  yada “üyelerinin tamamını hükümetin belirlediği bir heyetin bu işi yapması kabul görür mü ?”  gibi soruları şimdilik bir kenara bırakalım.

Toplumun bir barış ve çözüm sürecine ikna edilmesi ise asıl mesele, “nasıl bir barış ?” ve bunu hukuki güvenceye alacak “nasıl bir anayasa ?” sorularının cevabını bilmek toplumun hakkı olsa gerek.

Yeniden başa dönelim. Akil insanlar halka sunmak üzere üzerinde uzlaştıkları bir anayasa hazırlasalar bu anayasa nasıl bir çerçeveye otururdu ? Bu onların işi değil deyip baştan reddetmeyin. Anayasa hazırlama yetkisi siyasetçilere tarafından kullanıldıktan sonra sadece vatandaş sıfatıyla bir araya gelmiş altmış üç  tarafından da pekala kullanılabilir. Akil insan olmasalar bile bu ülkede yaşayan  farklı inanç, kültür ve siyasal aidiyet taşıyan altmış üç kişinin haklar ve yönetim modelinde uzlaşması son derece önemlidir.

Bence cevaplanması  gereken asıl soru Başbakan’ın toplumu dinleme ve mümkünse ikna etme görevi verdiği bir heyete “anayasa hazırlama” yetkisi verip vermeyeceğidir. Akıllarına ve tabi vicdanlarına, irfanlarına, insaflarına güvendiğiniz bir topluluğun  bu işi yapma konusunda milletvekillerinden oluşan bir heyetten daha kötü bir iş kotaracağını  iddia etmek haksızlık olur.

En azından bugün parlamentoda kurulan komisyonun fiilen tıkandığı ve uzlaşma ihtimalinin imkansızlaştığı bir ortamdan daha ileri bir noktaya işi götüreceklerini söyleyebiliriz.

Bu yazıyı ironi olsun diye değil aksine “neden olmasın” duyguları içinde kaleme alıyorum. Madem halkı barışa ikna görevini bu heyete devredebilen bir siyaset tablosu ile karşı karşıyayız, onların anayasa konusundaki akıllarına niye güvenmeyelim. Oluşum biçimi ve bazı isimlere yönelik itirazımı bir kenara bırakıp bu mütevazi köşeden Başbakan’a bir  çağrı yapıyorum. Akıllarına güvenip barışa ikna için bize gönderdiğiniz bu heyetin biz daha fazlasını da yapabileceğine  inanıyoruz. Dahası anayasa olmadan nasıl bir barışın olabileceğini kestiremediğimiz için bu heyetin anayasa hazırlama işini uzlaşma komisyonunun kaldığı yerden devralmasını  istiyorum.

Siyasete göğsünü siper eden ve barışın siyasal hesaplar üstü anlamı olduğuna inanıp yollara düşen değerli heyet üyelerinin de bu görevi  reddetmeyeceğine inanıyorum. 

Türkiye’nin yeni anayasa hazırlama ihtiyacının tam da Kürt sorununun çözümü ve barış ihtiyacından bağımsız ele alınamayacağını bilen herkesin de bu sorumluluktan kaçmayacağını sanıyorum.