F.Bahçe Başkanı Aziz Yıldırım, davanın bir numaralı tutuklusu. F.Bahçe’nin uğrayacağı yaptırım daha şimdiden futbol dünyasını ve Türkiye’yi karıştırmış bulunuyor. Futbol Federasyonu’nda yaşanan, Başkan Mehmet Ali Aydınlar’ı istifaya sürükleyen kriz bir bakıma F.Bahçe’nin durumu…

F.Bahçe’nin bu denli ön planda olması, Türkiye’deki futbol kirliliğinin bir bakıma sadece bu kulübe fatura edilmesinden kaynaklanıyor.

Bu durumun kendi başına bir sorun olduğu görmezden gelinemez. Zira adalet duygusunu yaralıyor, futbolda temizlik fikriyle ilgili ne yazık ki kimi sorular sorduruyor.

Bununla birlikte (bu eksik boyutu bir kenara koyacak olursak) futbol dünyasındaki kirlilik öyle bir noktadadır ki şike davası, son dönemlerin en ciddi adli gelişmelerinden biridir...

Futbol ve şike iddiaları konusunda ilk kez bu denli büyük bir adli süreç var karşımızda…

İlk kez Türkiye’nin “başka korunaklı bir alan”ının dokunulmazlarına dokunuluyor.

İlk kez yargının “hareket gücü”, toplumun en popüler ve en kuvvetli meşruluk zırhı taşıyan sahasında tüm cesametiyle baş gösteriyor.

Kaldı ki “yıpratma, örseleme, tasfiye, siyasi iktidar etkisi” gibi iddia ve bahanelere bu soruşturmada pek yer yok. Devlet içi bir hesaplaşmaya hiç yok...

Peki, futbol meselesinin önemi nerede?

Futbol sadece bir spor değildir.

Özellikle bizde bizzat siyasetin, kültürün kendisidir futbol. Daha da öte kuralsızlıkların, keyfiliğin, kaba bir milliyetçiliğin, şiddetin, kara paranın, aklanmaların, tarafgir ruh hâlinin ürediği, meşrulaştığı, model hâline geldiği yerdir.

Türkiye her alanda değişirken, hakemleri, futbolcuları, federasyonu, yerleşik kuralları kuvvet gösterisiyle, kurnazlıkla delmeye, bozmaya çalışan ve siyasi kültüre etkileriyle kabul edilmez ve “Makyavel’ik” bir yandaşlık çığırının açılmasına yol açan futbol düzeninin siygaya çekilmesi kaçınılmazdır.

Şöyle diyelim:

Futbol dünyasında karanlık ve karmaşık ilişkilerin egemen hâle gelmesi, imaj ve güçten yola çıkan keyfiliğin ilkelere, yerleşik kurallara meydan okumasına artık bir son vermek gerekiyor...

Somut olalım...

Boğazına kadar şikeye batmış, özellikle alt liglerde şike üzerinden para üretme makinesine dönmüş bir yapı bulunuyor.

Bu yapıyı, ona bulaşan her kişi biliyor, paranın bu şekilde ürediği yerde şiddet, gasp, mafya o alanın hâkimi oluyor...

Sözünü ettiğimiz evrensel bir hadisedir aslında…

Bu sayfalarda aylar önce şike davası vesilesiyle yazdığım “Devlet, mafya, Ergenekon, futbol…” başlıklı bir yazıda, Le Monde’dan Patrick Vassort’un, 2002 Dünya Kupası sırasında şu önemli tespitine bu nedenle, Türkiye dâhil tüm diyarlara işaret ettiği için yer vermiştim:

“Futbol bu Dünya Kupası ile birlikte görüldüğü gibi başlıca stratejik araçlardan biriymişçesine kendisini gösteren bir ekonomik sektör. Çünkü bireylere rekabeti, seçim yapmayı, esnekliği, geçiciliği ve yeni bir lejyonerliği benimseterek onları ekonomik korkuya ve liberal küreselleşmeye hazırlıyor... Bu spor kapitalist sistemin en nefret edilen iki ögesini en üst noktaya çıkarıyor…

Bir yandan en fazla kâr arayışına dayanan mafyavari bir işleyiş söz konusu futbolda. Öyle ki yöneticiler vergi cenneti ülkelerde kara para aklamaya, yolsuzluk yapmaya, kulüplerin içinde ayak oyunları çevirmeye, dopingi finanse etmeye ve şike yapmaya kalkışıyorlar.

Öte yandan üstün insan, güç, şiddet ilkesi üzerine olduğu kadar fazlasıyla yerelleşmiş bir milliyetçi duygu üzerine kurulu bir ideoloji futbol. Avrupa’nın bir ucundan diğerine en sert ve en şiddet dolu taraftar derneklerinin, açık açık ırkçı fikirleri sahiplenmesi ve aşırı sağ görüşleri benimsemesi şaşırtıcı değil...”

O zaman futbolda temizlik, ülkede temizlik anlamına gelir...

Ayrıca şu da açık:

Kim olursanız olun, yeni döneme ayak uyduramıyorsanız, güçten çıkar üretmeye kalkıyorsanız, yuvarlanırsız ve yuvarlanacaksınız...

Kaynak:Aksiyon Dergisi