Futbolla ilgilenen herkes bugün Fenerbahçe taraftarının çektiği acıyı anlar.

Ben bunu sadece anlamakla kalmıyorum, çok yakınım olan ve Fenerbahçe için gözyaşı döken insanları görerek bizzat yaşıyorum da.

Eğer sorun sadece “futbol” olsaydı, geçen yıl Türkiye’nin en iyi takımını kuran ve en iyi futbolunu oynayan Fenerbahçe’nin “şike” yapmış olmasını “saçma” bir iddia olarak görürdüm.

Ama mesele sadece “futbol” değil.

Mesele, sadece Fenerbahçe de değil.

Mesele, bu ülkede futbolun bütün Türkiye’yi etkileyecek biçimde kirlenmiş olması.

Mafyanın ve Ergenekon’un kendine son sığınak olarak futbolu seçmesi, buradan büyük gelirler elde etmesi.

Yıllar önce Lucescu, “Türkiye’de futbol Çavuşesku dönemindeki Romanya’ya benziyor” demişti de adama neler söylenmiş, ne hakaretler edilmişti.

Haksız mıydı?

O zaman tedbir alınmalıydı ama alınmadı.

Kirlilik, yağ lekesi gibi yayıldı futbolun içine.

Dün Fenerbahçe Yönetim Kurulu’nun bütün üyeleriyle toplanıp yaptığı açıklamayı izledim, “25 milyon Fenerbahçe taraftarı” sözüne vurgu yaparak, tehditkâr bir üslupla konuşuyorlardı.

Böyle aceleci ve “aba altından sopa gösteren” açılamalar bana çok doğru gelmiyor.

Herkes şunu anlamalı; Türkiye temizlenecek, her alanda bir temizlik yaşanacak, bu kaçınılmaz, ilerleyebilmek, gelişebilmek için buna muhtacız.

Bunu doğru, dürüst ve hakkaniyetle yapmalıyız.

Bugün Fenerbahçe’nin uğradığı bir haksızlık varsa, benim görebildiğim kadarıyla, bu da onun kirli bir sistemde tek kurban seçilmesidir.

Aziz Yıldırım’ın, bir büyük kulübün başkanının girmemesi gereken ilişkilere girmiş tek başkan olarak gösterilmesidir.

Bu sistem kirlenmiş bir sistem.

Bütün büyük kulüplerin hatta küçük kulüplerin de sorgulanması gereken ilişkileri olduğunu biliyoruz.

Kendine “meşru” bir görüntü arayan mafyayla, kendi gücünü daha da arttırmak isteyen birçok insanın futbol kulüplerinin yönetiminde biraraya geldiği biliniyor.

Bu ilişkiler önlenmediği sürece derinleşiyor ve temizlenmesi gittikçe daha da zorlaşıyor.

Şiddet artıyor.

Fenerbahçe’nin kaptanı kulüp binasının bahçesinde dövüldü.

Buna o zaman el koymak, ilişkileri sorgulamak gerekiyordu.

Yapılmadı.

Beşiktaş’ın amigo gruplarından insanlar birbirlerini bilet rantı nedeniyle vurdular.

“Münferit” bir olay gibi ele alındı.

İki Galatasaraylı Taksim’de iki İngiliz taraftarı öldürdü.

Gereken tepki gösterilmedi.

Bursa’da bütün bir şehri altüst ettiler.

Bu işleri benden daha iyi bilenler eminim örnekleri çoğaltacaktır.

Yaşadıklarımızı, sadece bir takım açısından değerlendirdiğimiz zaman gerçeği görmemiz imkânsızlaşıyor.

Bu yaşananların “tek” bir sorumlusu yok.

Sistem, hastalanmış.

Şiddeti, mafyayı, silahı, Ergenekon’u futbol dünyasından sürüp atmak zorundayız.

Milyonlarca taraftarın desteğini, silahlı insanların kullanmasına izin verirsek bunun sonuçları ilerde çok daha büyük facialara yol açar.

Fenerbahçe’yi savunabilmek için “sistemi” savunmaya kalkmak sanırım en büyük hata olur.

Sistemin bozukluğunu, temizlenmesi gerektiğini hep birlikte kabul edersek, Fenerbahçe’nin bugün yaşadıklarında uğradığı haksızlıklar varsa bunları ortaya çıkartmak da daha kolaylaşır.

Sisteme şiddetin, silahın, mafyanın hangi noktalardan “sızabildiğini” saptamak, o noktaları bir daha açılmamak üzere tıkamak hepimizin görevi bence.

Hukukçular bunu Fenerbahçe’yi kurban etmeden çözmenin yollarını aramalılar.

Bilmiyorum, bütün bir sezonu, o sezonun sadece son bölümünü kapsayan bir yasayla değerlendirmenin adalete uymayacağını söylemek, Fenerbahçe’nin ligden düşmesini engelleyecek bir hukuki argüman olabilir mi...

Umarım olur.

Bence hukukçular, sistemi Fenerbahçe’yi kurban etmeden temizleyecek bir yöntem bulmak için uğraşmalı...

Fenerbahçe korunmalı ama bu, “sistemi devam ettirmek” pahasına olmamalı.

Eğer öyle olursa bunun bedelini bütün Türkiye öder.

ahmetaltan111@gmail.com